LOWCHEN (LWI PIESEK)

Historia

Od wczesnego średniowiecza znajdujemy wizerunek lewka w licznych dokumentach: w XIV-wiecznej katedrze Amiens zdobią grób św. Firmina dwa wykute w kamieniu lwie pieski, licznie reprezentowane są w różnych dziedzinach sztuki, bardzo cenione przez ówczesnych ludzi, artyści uwieczniali podobizny lewków na obrazach (Albrecht Durer 1471-1528, Lucas Cranach 1472-1553, Jan Bruegel 1563-1625, David Tenier, Jan von der Heyden, portret ks. Alby pędzla Francisco de Goya 1746-1828), drzeworytach i miedziorytach (znany H. Golzius 1558-1617 "Odwiedziny Marii u Elżbiety"), grafikach.

Dwie opowieści

Lwi piesek jest bardzo starą rasą. Nie można ostatecznie określić skąd się wywodzi, jednak pojawia się wiele dowodów pozwalających odgadywać jego historię. Obecnie istnieją dwie szkoły spojrzenia na historię tej rasy. Obie wywodzą początki rasy od przodka podobnego do psów typu tybetańskiego, jednak różnią się spojrzeniem na jej dalszy los w późniejszej części okresu średniowiecznego. Pierwszym przekonaniem było to mówiące o powstaniu Lwiego pieska na terenach śródziemnomorskich i jego późniejszej drodze przez północną Europę do Niemiec, Francji i Holandii. Jeśli trzymać się tej wersji to opisywana rasa jest także członkiem rodziny Bichon’a. Ta wersja historii rasy była podstawowa aż do późnych lat osiemdziesiątych, kiedy to przeprowadzono intensywne badania do przygotowywanej książki. Z tych badań wyprowadzono alternatywną wersję historii, która jest oparta na znacznej liczbie dowodów. Niezależnie od tego w jaką wersję historii uwierzyć, trzeba pogodzić się z tym, że w czasie naszego życia nie będzie raczej możliwości 100 % określenia, która jest prawdziwa. Być może, iż kiedyś badania nad psim genomem, będą potrafiły wskazać, która rasa prowadzi do jakich przodków. Wtedy poznamy historie naszej ukochanej rasy.

Lwi piesek w sztuce i folklorze

Najwcześniejsze znaki bytności lwiego pieska znajdujemy w 14 wiecznych Niemczech i Holandii. Wiemy, że ta rasa ma tam silne korzenie, pozo pisanymi źródłami znajdujemy ją także w wielu średniowiecznych dziełach sztuki. Wśród najlepiej znanych znajdują się dzieła Albrechta Durer’a, którego Lwi piesek pojawia się na kilku spośród jego ważniejszych prac. Pies z jego prac z roku 1500, mógłby nie wyróżniać się z wśród swoich współczesnych braci w pokoju właściciela.

Jest tak wiele podobizn Lwiego pieska zarówno w znanych dziełach sztuki jak i w pospolitych pracach, że można spędzić życie dokonując niewiarygodnych odkryć. Pokaz slajdów towarzyszący Światowemu Kongresowi Lwiego pieska, był pełen sztuki pokazującej równocześnie początki rasy.

Lwi piesek cieszył się popularnością przez wiele wieków jako pies towarzyszący, zarówno wśród klas rządzących jak i zwykłych osób. Istnieje wiele uroczych opowieści na temat użyteczności rasy. Jedna opowiada o kamiennym posągu Lwiego pieska mającym stanąć u stóp krypty mieszczącej ciało rycerza, jeśli zginął by on zwykłą śmiercią. Jeśli zginąłby na wojnie, wtedy u stóp katafalku stanąłby potężny lew, mający wychwalać rycerskie walory zmarłego. Inna opowieść próbuje wytłumaczyć „fryzurę’ poprzez historię o damach na dworze, śpiących z psami, ponieważ wierzyły, że ich ogolone ciało służy tak jak butelka z ciepłą wodą.

W 1555 Conrad Gessner opisał rasę w „Histories Animalium” wydanej w Niemczech. Od tego czasu Lowchen występuje w pisanych klasyfikacjach pod różnymi nazwami, zwykle jednak jako „Lwi piesek”. Inne nazwy to w zależności od okresu czasu : Shoshundle, Gutchen Hund, Petit Chien de Lion. Lowchen to niemieckie słowo zawierające zdrobnienie. Znaczy : mały lew.

Rasa była wiele razy wspominana we wielu książkach o psiej tematyce, czy też starych encyklopediach. Można go np. znaleźć w : „Hutchinson’s Dog Encyclopedia”, „Cassell’s New Book of the Dog”, „Das Edlen Hundes”, „The Animal Kingdom” profesora Gmelina i „The Dog” opublikowanej w 1781.

Lowchen zostaje sam

Lwi piesek wyprzedza Pudle I Bichony. Pojawia się w kilku ważnych psich klasyfikacjach publikowanych w encyklopediach, począwszy od 1756 roku. Tajemnicą jest dlaczego rasa zaczęła zanikać. Jednym z czynników, mogących to zjawisko wytłumaczyć, jest prawdopodobieństwo, iż Lwi piesek brał udział w kształtowaniu rasy Pudla miniaturki (?). W czasie gdy miniaturki pudla zaczęły się pojawiać, bardzo zresztą przypominające naszego głównego bohatera, Lwi piesek stał się bardzo rzadki. Do czasu gdy pudle miniaturki zostały do końca ukształtowane, Lwi piesek stał się ciekawostką nie traktowaną już poważnie, i podejrzewaną wręcz o wymarcie.Co więc stało się z wczesnymi przodkami pochodzącego od Lwiego pieska pudla miniaturki ? Są powody by przypuszczać, że Lwi piesek został włączony do rodziny pudli, służąc jako podstawa dla psa przekształconego ostatecznie w pudla miniaturkę dnia dzisiejszego.

Interesującym delikatesem jest fakt, iż Lwi piesek dotarł do USA jeszcze przed Wojną Domową.

Pierwsi hodowcy

Najwcześniejszym znany hodowcą, jest działający w 19 wieku, doktor Walthier z Niemiec. Wytłumaczył on, że nazwa rasy wzięła się od sposobu obcinania włosa, a nie z posiadania, podobnej do lwiej, przerażającej natury. Następny hodowca odegrał rolę w odnowieniu Lwiego pieska. Na przełomie wieków hodowla i wystawianiem Lwiego Pieska, w czasach gdy rasa otrzymała swój ostateczny kształt, zajmował się Maximilian de Coninck z Belgii.

Najważniejszy klient odwiedził go w 1897 roku. Była to Madame Bennert, wtedy młoda mężatka kupująca swego pierwszego Lwiego pieska. To był początek dożywotniej miłości pomiędzy Madame Bennert a jej lwami.

Także pewna mało znana osoba pojawia się jako mająca wpływ na odnowienie rasy. Pan profesor Kurt Koing, z Zootechnisches Rotenburg w Niemczech rozpoczął zbieranie Lowchenów na przełomie wieków w celu przełomie wieków w celu przeprowadzenia badań genetycznych. Psy włączone w swój program hodowlany nazwał Kobaldt-Mascotts i Kobaldt-Daumlinge. On i jego pomocnicy wybierali psy bardzo odważne, zdrowe i reprezentacyjne. Nie tolerowano psów nieśmiałych. Po zebraniu najbardziej odpowiadających sobie psów zamknęli program dla reszty. Jego psy nie miały wpływu na zestaw genów u współczesnych przedstawicieli rasy, aż do czasu gdy w podeszłym już wieku nie spotkał Madame Bennert. Wspólnie orzekli, że ich psy mają wspólnych przodków, więc kontakty są bezużyteczne dla obu programów hodowlanych.

Lwie pieski często były używane jako zabawki dla bullterierów.

6 grudnia 1957, czarno-biała suka o imieniu Quinte została przekazana do Madame Bennert i zarejestrowana u niej w ALSH jako Fgintane 11 czerwca 1958. Połączona z Blaguer’em we wrześniu 1958 dała miot, z którego pochodziła Judith. Nie wiadomo, czy Madame Bennert posyłała psy do Profesora Koinga. Niestety Fgitane była jedynym psem z jego programu włączonym do hodowli Madame Bennert. Co stało się z jego psami – nie wiadomo ...

Madame Bennert posuwa się do przodu

W 1896 roku w Brukseli, Madame Bennert była młodą mężatką. Szukając idealnego rodzinnego zwierzątka domowego odkryła Lwie Pieski. Kupiła swojego pierwszego od Maximilliana de Conincka w 1897. W tym czasie nie miała zamiaru zostawać hodowcą, była jednak bardzo zainteresowana rasą. Dopiero w czasie II wojny Światowej zrozumiała, że misi zrobić coś więcej w celu uratowania rasy. Przed końcem ponurych dni wojny, ksiegi hodowlane rasy były zdezorganizowane i znikneły. Madame Bennert uświadomiła sobie, że nie ma już żadnego hodowcy Lowchenów. Obawiała się, że rasa zniknie w mgle czasu jak wiele innych w tym okresie, tak zreszta jak stało się to w trakcie I Wojny Swiatowej. Zdecydowała się ratować Lwie Pieski i rozpoczęła poszukiwania wzorów jakości rasy. Jej słowami : „ Po długich i zawodzących poszukiwaniach ostatecznie znalazłam dwie cudowne samice, jedna była niebieska i pochodziła z miasta Lille, druga była jasnobrązowa i pochodziła z obszaru Dieghem. Po dalszych długich poszukiwaniach odnalazłam niebieskiego samca i tak rozpoczął się początek drugiej szansy tej rasy.”

Pierwsze trzy Lowcheny zarejestrowane i użyte w hodowli to : Ulan urodzona w 1946, Sigirna urodzona w 1944 i X”Marquis, którego data urodzenia jest nieznana, data rejestracji to 1949. Madame Bennert przeznaczyła do pokrycia Ulan i Sigirne. Jej pierwszy miot urodził się w 13 kwietnia 1948. Madame Bennert zatrzymała z niego samca, Xandre, i jej program hodowlany był na właściwej drodze.

Przez lata Madame Bennert podróżowała wzdłuż i wszerz w celu upublicznienia swojej rasy. Jej podróże zaprowadził ją do Niemiec, gdzie w czasie poszukiwań psa myśliwskiego dla swojego bratanka, spotkała Dr. Rickerta.

Dr. Rickert był weterynarzem, który szczególnie interesował się genetyką. Madame Bennert poprosiła go o pomoc w swoim programie hodowlanym, a on wyraził zgodę. Wraz z żoną zostali bliskimi przyjaciółmi Madame Bennert. Wciąż podróżowali, tam i z powrotem, pomiędzy Niemcami a Belgią. Czas ich wizyt zajmowały dyskusje nad programem hodowlanym mającym na celu uratowanie rasy. Gdy Madame Bennert postarzała się, rozpoczęła prosić Dr. Rickerta o przejęcie programu hodowlanego, on jednak nie był zainteresowany hodowla małych psów. Z czasem gdy Madame Bennert stawała się z wiekiem coraz bardziej słaba, został on uderzony świadomością, że jeśli on nie rozpocznie przejmowac hodowli to cała jej praca pójdzie na marne.

Dr. Rickert przejmuje hodowlę

Z hodowli Madame Bennert, rasa została przekazana w ręce Dr. Rickerta we wczesnych latach 60. Założył on hodowle zwaną Von den Drei Lowen, co w tłumaczeniu znaczy „od trzech lwów”. Pierwszy miot urodził się 10 kwietnia 1963 z Judiht pokrytej przez Hardi. Nastepny miot pochodził z Judith pokrytej przez Domino, urodził się 16 lutego 1964, składał się z Benjamina VD3 Lowen, Butzi VD3 Lowen i Bienchen VD3 Lowen. Ten miot był bardzo ważny, ponieważ wszystkie 3 psy były psami założycielskimi dla rasy zarówno w Niemczech jak i na świecie.

To właśnie z hodowli Von den Drei Lowen (VD3 Lowen ) Lowcheny rozpoczęły rozprzestrzeniać się po świecie. Wszystkie dziś żyjące Lwie Pieski mają swoje korzenie wśród tych trzech psów. Hodowle :The Livland, Bungener-Heide i Goldquelle w Niemczech, Cherrycourt, Cluneen i Littlecourt w Anglii nastepnie ustanowiły rasę. Dziś Lowchen jest rozpoznawalny na całym świecie.

Most do dzisiejszych hodowców

Pani Ostertag z Bremy w Niemczech założyła swoja hodowlę Livand po nabyciu pierwszego Lowchena. W grudniu 1964 zakupiła Bienchen VD3 Lowen. W tym czasie niebyła ona zainteresowana hodowlą, po prostu chciała posiadać Lwiego Pieska. Dr. Rickert szybko nakłonił ją do zmiany zdania. Ostatecznie Pani Ostertag mogło nabyć Benjamina VD3 Lowen.

Na swojej pierwszej wystawie Pani Ostertag spotkała sędziego, oceniajacego w tym dniu jej rasę. Pani Van den Boom znała ie tylko Dr. Rickerta ale także Madame Bennert. Po sędziowaniu spędziły znaczącą ilość czasu na omawianiu rasy. Pani Van den Boom poświęciła znaczącą ilość czasu na wytłumaczenie najjaśniejszych punktów rasy Pani Ostertag. Potem spotkała się ona z Panią Marga Schuh z hodowli Goldquelle. Pani schuh zachęciła Panią ostertag do pokrycia jej suki. Kiedy Pani Ostertag zdecydowała się zostać hodowcą rozpoczęła badania genetyczne, osttecznie nabywając magazyn wiedzy genetycznej na temat Lowchenów. Była pierwszym hodowcą, który próbował stworzyć wykres obrazujący dziedziczenie kolorów w tej rasie.

W 1966 Pani ostertag spotkała Madame Bennert w Amsterdamie. Zostały dobrymi przyjaciółkami. Koniec końców Madame Bennert podarowała Pani Ostertag dużą ilość swoich zapisek, z których wiele zostało przekazanych do Felizitas Dylla z hodowli Burgwald. Pani Ostertag była aktywnym hodowcą do czasu kiedy stała się niepełnosprawna z powodu ataku apopleksji. Pomimo słabego zdrowia, zawsze chciała uczyć tych, którzy przychodzili do niej prosząc o radę na temat.

Następny krok

Pierwszy Lowchen, który został zaimportowany do Wielkiej Brytanii to Cerrycourty Charlotte v. Livland i Cherrycourt Hit VD3 Lowen. Przez Panią Eidlidh Stenning w 1968. Przy ich nogach były psy zaimportowane przez Panią Elilish Banks z hodowli Cluneen. Sprowadziła ona także w 1968 Cluneen Butzi VD# Lowe i Cluneen Itzi VD3 Lowen. W 1970, Pani Banks sprowadziła więcej Lwich Piesków : Cluneen Ocke VD3 Lowen, Cluneen Odette VD3 Lowen, Cluneen Orfy VD3 Lowen i Clunnen Nadine VD3 Lowen oraz Cluneen Nadine VD3 Lowen.

Później nastąpiły dalsze importy poczynione przez innych hodowców. Psy pochodziły z hodowli VD3 Lowen, Livland, Burgener-Hieide.

Pani Stenning nie była tak aktywna w rasie jak by chciała. Pani Banks prowadziła swój program hodowlany z dużym sukcesem. Jej psy stanowiły podstawę do powstawania hodowli na całym świecie.

Wyhodowała on Cluneen Adam Adamant, psa który wciąż jest w księdze rekordów jako jeden z najbardziej wartościowych Lowchenów. W 1976 roku Pani Banks odrzuciła ofertę na jego sprzedaż w wysokości 10.000 funtów. Tak więc Adam występuje w Księdze Guinessa jako najdroższy pies na świecie.

Jedną z najbardziej szanowanych i odnoszących sukcesy hodowli wywodzących swoje psy z hodowli Cluneen jest hodowla Littlecourt. Pierwszy Lowchen, który osiągnał tytuł Championa Wielkiej Brytanii była Littlecourt Emma. Psy Pani McGregors są wskazywane jaok przykłady rasy do których wielu hodowców chce dążyć. Wiekszość psów odnajdzie część linii pochodzenia swoich przodków właśnie w hodowli Littlecourt.

Charakter

Pieski te są bardzo wesołe, łatwo zaprzyjaźniają się z innymi zwierzętami trzymanymi w domu, łagodne w stosunku do ludzi, wielkie pieszczochy i typowe kanapowce. Dostosują się do trybu życia jaki prowadzi właściciel, lubią spacery i aportowanie - kochają wygodny fotel i kanapę na której mogą wylegiwać się godzinami.

Nie niszczą mebli i innych przedmiotów jeśli damy im tylko jakieś zabawki, doskonale czują się nawet w małych mieszkaniach, spokojnie pozostają same pod nieobecność pana jeśli tylko są przyuczone do tego od szczenięcia. Doskonale chowają się w grupie, można swobodnie mieć kilka lewków w mieszkaniu. Absolutnie nie nadają się do hodowli kojcowych, dużych kenneli - szybko tępieją i zatracają cała radość życia. Rasa o plastycznym charakterze, łatwo je wychować i nawet osoby nie mające nigdy wcześniej psa nie powinny mieć kłopotów z wychowaniem lwiego pieska.

Każdy znajdzie dla siebie odpowiedni kolor umaszczenia a niewielki wzrost sprawia, że jest to piesek dla każdego kto szuka małego, długowłosego psa z dobrym charakterem.

Autor: Karina Kruczek hod. Alwaro FCI, http://lwipies.prv.pl/