CHIHUAHUA - Pies poświęcony bogom

HISTORIA RASY

Pies poświęcony bogom. Podobnie jak nagi pies meksykański tak i chihuahua wywodzi się z Ameryki, gdzie znany był na wiele lat przed wyprawą Kolumba. W mniej więcej X wieku Ameryka Środkowa zamieszkała była przez Tolmeków, poprzedników Azteków.

Tolmekowie hodowali psy zwane "techichi" , uchodzące za przodków chihuahua. Psy te często chowane były wraz ze zmarłymi, by prowadziły ich w drodze w zaświaty. Aztekowie, którzy nadeszli po Tolmekach, hodowali psy xolo, które także miały odprowadzać dusze zmarłych ku lepszemu światu. Magiczna siła xolo została przypisana także chihuahua, które stały się częścią rytuałów i misteriów religijnych Azteków.

Zdarzało się, że psy te składano w ofierze bogom, by zaskarbić sobie ich przychylność i zapewnić opiekę.
Charakterystyczną cechą tych psów było to, że nie szczekały. W klasztorze w Huejotzingo, niedaleko miasta Meksyk, znajdują się figurki przedstawiające pieski łudząco podobne do chihuahua.

Hodowla małych piesków rozkwitła w XIII wieku za panowania Azteków, by prawie zupełnie zaniknąć po podboju Meksyku przez Corteza około 1520r.

Charakterystyczną cechą tych psów było to, że nie szczekały. W klasztorze w Huejotzingo, niedaleko miasta Meksyk, znajdują się figurki przedstawiające pieski łudząco podobne do chihuahua. Miał on być pieskiem pałacowym Tolteków, którzy władali Meksykiem przed Aztekami. Hodowla małych piesków rozkwitła w XIII wieku za panowania Azteków, by prawie zupełnie zaniknąć po podboju Meksyku przez Corteza w 1519r.

Nadejście konkwistadorów Corteza i koniec świata Azteków był także końcem świata chihuahua: psy te przeżyły następne dwieście lat tylko dzięki swej inteligencji i swym niewielkim rozmiarom, zwłaszcza że najeźdźcy nie zorientowali się w religijnym znaczeniu małych piesków. Traktowali go raczej jak domowego przeciwnika szkodników i dlatego nie tępili, jak xolo. Tylko dzięki temu chihuahua dotrwał do połowy XIX wieku w prawie niezmienionej formie.

W 1850 roku archeolodzy odkryli w Meksyku grób azteckiego księcia. Znaleźli w nim posążek psa, który był bardzo podobny do chihuahua i który przypominał naukowcom o boskiej przeszłości psów tej rasy. Wtedy to nadano jej nazwę chihuahua (od nazwy miejscowości) i to rozpoczęło triumfalny pochód małych piesków na Północ, do Stanów Zjednoczonych. W początkach XX wieku American Kennel Club uznał pierwszy wzorzec rasy, a w 1923 roku powstał pierwszy klub miłośników tej rasy. W latach trzydziestych ubiegłego wieku pierwsze chihuahua przyjechały do Wielkiej Brytanii, a po drugiej wojnie światowej trafiły na kontynent europejski, równocześnie z dwóch stron - z Wielkiej Brytanii i bezpośrednio z USA. Dziś w Europie najwięcej mieszka ich we Francji, Niemczech Hiszpanii.

Współczesny chihuahua został odkryty przez turystów zwiedzających prowincję Chihuahua w 1850r. Bardzo szybko stały się one popularne i cenne. Okazy, które trafiły do Stanów Zjednoczonych zostały skrzyżowane z black and tan terierem, co zapoczątkowało hodowlę odmiany krótkowłosej. Długowłose chihuahua były krzyżowane z papilonem, szpicem i pekińczykiem. Jak widać, pochodzenie chihuahua jest pełne tajemnic...

Do niedawna mało znany w Europie chihuahua należy do najciekawszych i bardzo atrakcyjnych ras. Jest idealnym psem pokojowym. I chociaż jest przedstawicielem najmniejszej z ras, to jednak w swej drobnej postaci kryje dużą odporność i zdolność dostosowywania się do klimatów najskrajniejszych. Mimo że ojczyzną jego jest gorący Meksyk, czuje się równie dobrze w Kanadzie i Skandynawii.
Rasa ta wciąż zyskuje na popularności zarówno w Ameryce jak i Europie.

Ciekawą teorię o pochodzeniu tej rasy wysuwają czescy kynolodzy. Dowodzą oni, jakoby w przedkolumbijskim okresie psy, które były faworytami władców na Hradczanach, zostały wysłane jako dar dla władców Meksyku i tam zaaklimatyzowawszy się - stały rasą meksykańską, a obecnie wracają pod nową nazwą do Europy. Faktem jest, że zarówno na terenach czeskich jak i na Śląsku od bardzo dawna występują podobne do chihuahua małe pieski o wyrównanym pogłowiu uznawane za nietypowe pinczery karłowate.

Chihuahua podbija coraz bardziej serca Polaków co szczególnie widoczne w stopniowo zwiększającym się pogłowiu tej rasy na wystawach. Przeważają ciągle psy importowane, ale coraz częściej widoczne są psy z polskimi przydomkami.

Chihuahua
Jest psem .... niektórzy śmieją się i z sympatią twierdzą , że to gremlins a Ci bardziej złośliwi , że to szczur .... ale prawdą jest ,że to wysoko ceniony przez mieszkańców Meksyku nieodłączny element ich kultury. Pies ten był składany na ołtarzu jako ofiara, był także smacznym kąskiem-brrr ale ostatnio ludzie próbują jeść w zasadzie wszystko. Chyba z ciekawości bo z głodu na pewno nie. I tak kolejno jedzono już chow chow-y, bernardyny no i na to wychodzi ,że i chihuahuły.

Rasa ta jest coraz liczniej reprezentowana w Polsce ale o tak zwanym "bumie" nie można jeszcze mówić.
Obecnie swoją złotą erę przeżywają shitzu i yorki. Na nieszczęście yorków ich popularność zdążyła już zebrać swe żniwo szczególnie w tzw. "rasie" mini... po prostu są rasą chorą.

Jeśli chodzi o charakter Chihuahuay "olbrzym" formatu "mniej niż mini" będący najmniejszym psem świata jest odważny (niektórzy twierdzą ,że nadpobudliwy), ciekawski, prawie zuchwały ( nie zdaje sobie sprawy, że jest taki mały), pełen temperamentu, pojętny i czujny. Jakby to opisać humorystycznie " mały, chudy ale byk" lub niecenzuralnie" kurdupel z przerośniętym ego"...

Jest bardzo przywiązany do swojego właściciela i lubi być przez niego rozpieszczany

Ten piesek do towarzystwa nie toleruje ludzi obcych - niestety...chyba ,że od szczeniaka jest do nich przyzwyczajany poprzez częste kontakty...

Występuje w dwu podstawowych odmianach:
Chihuahua (Longhair) / Chihuahueno Pelo Largo /Chihuahua długowłosy
Chihuahua (Shorthair) / Chihuahueno Pelo Corto/Chihuahua krótkowłosy

Niemniej jednak bywają tzw. miksy - oczywiście rodowodowe, u których stwierdzenie długiego czy krótkiego włosa jest trudne do stwierdzenia... te rzekomo (metrykowo) długowłose np. maja włos za krótki niż typowo długowłose i odwrotnie... Stwarza to trochę trudno kontrolowaną sytuację gdyż np. zdarzają się egzemplarze długowłose (zgodnie z metryką) z włosem krótszym niż niektóre krótkowłose (metrykowo). A dlaczego tyle szumu o ten rodzaj włosa? Otóż rzecz z reguły nieistotna (bo przecież pies ma się podobać) jeśli przeanalizować ekonomicznie to nabiera już znaczenia ponieważ w naszym kraju krótkowłose chihuahułki są rzadsze, a co za tym idzie i droższe (średnio ok.10 do 30%).

Więc w tym momencie jest już różnica -przynajmniej dla kupującego. Kontynuując temat długości włosa okazuje się, że często zdarza się ,że np. z krótkowłosych rodziców rodzi się 1 do 2 szczeniąt w miocie z włosem długim lub średnim, na przeglądzie hodowlanym szczenię oczywiście otrzymuje wpis jako długowłose... chociaż często jest to włos, ani długi ,ani krótki -raczej średni.

Jeśli chodzi o utrzymanie ,obydwa rodzaje włosów są łatwe do pielęgnacji. Jest Idealnym pieskiem do trzymania w mieście i w zasadzie wszędzie. No jedynie do budy się nie nadaje, chociaż pilnować potrafi i zaalarmuje czasem nawet gdy obcy wróbel pojawi się w okolicy. Potrzebuje dużo kontaktów z człowiekiem i jego troskliwości. Zdrowe psy żyją bardzo długo. Niektóre źródła podają ,że nawet 16-17 lat...

Cechą wyróżniającą jest karłowaty wzrost. Sylwetka niewielkich rozmiarów z charakterystyczną głową - okrągłą jak jabłko i umiarkowanie długim ogonem noszonym półokrągło. Chociaż porównując ze sobą poszczególne linie hodowlane można łatwo stwierdzić, że jest bardzo zróżnicowaną rasą i niektóre egzemplarze mają wiele zapożyczone od pekińczyka...

U samców preferowana jest sylwetka w kwadracie. Suczki, szczególnie te rodzące mogą być większe i dłuższe a to już jest swojego rodzaju nowum wśród psów bo z reguły samiec jest większy, ale widać są wyjątki.
Mimo swej karłowatości chihuahua są żywotne i ruchliwe, bardzo inteligentne, a przy tym pobudliwe, odważne, a nawet agresywne wobec psów wielokrotnie od nich większych.

Ich kroki są długie, sprężyste, energiczne i aktywne, stawiane z dobrym wykrokiem i werwą. Tylne łapy poruszają się równolegle, w taki sposób, że odcisk stopy łap tylnych pokrywa się z odciskiem przednich łap. Przy większej prędkości kończyny zaczynają się zbiegać, tak, że pies idzie jakby jednym torem. Ruch swobodny, wolny, sprężysty, bez widocznego wysiłku, głowa zarzucona do tyłu.

Cechą charakterystyczną tej rasy jest głowa okrągła, o kształcie jabłka, dopuszczalne u tej rasy jest nie do końca zarośnięte ciemiączko. Przełom nosowy wyraźny, głęboki. A nosek w każdym kolorze, grzbiet nosa idzie delikatnie w górę.

Wargi mają drobne, ściśle przylegające do siebie a uzębienie -zgyz nożycowy lub cęgowy, przodozgryz i tyłozgryz oraz inne nieprawidłowości niedopuszczalne. Ostatnio amerykanie obliczyli ,ze jednak najmocniejszy i najpewniejszy chwyt daje zgryz cęgowy... to tak na marginesie... Co do kufy?

Pysk krótki, zwężający się w kierunku nosa. Policzki delikatnie zaznaczone, gładkie. A oczka? Oczy duże, okrągłego kształtu, o dużej ekspresji, nie wytrzeszczone, najlepiej ciemne, jasne dopuszczalne ale nie pożądane acha i "nie mogą kłamać hihihi..." Kiedy patrzy się w oczy chihuahua można przejrzeć całą jej duszę... To również dygresja nie na temat. Uszy a zwłaszcza ich sposób noszenia są charakterystyczne. Duże, stojące, szerokie u nasady stopniowo zwężające się w stronę zaokrąglonych czubków . Podczas spoczynku odchylone na boki.

Szyja jest średniej długości, w górnej linii lekko łukowato wygięta, u odmiany długowłosej pożądana kryza możliwie z jak najdłuższym piórem. Tułów mają niewielkich rozmiarów, ale dobrze zbudowany, górna linia grzbietu równa, dolna o wyraźnie zaznaczonej linii brzucha. Obwisły brzuch nie pożądany. Tył krótki i mocny, zad szeroki i dość stromo zakończony.

Klatka piersiowa dobrze ożebrowana, patrząc od przodu pojemna ale nie przesadnie, głęboka do łokcia. Nie może być beczkowata. Ogonek jest też ciekawy jego koniec wskazuje zad. Ogon średniej długości, szerszy u nasady zwęża się ku końcowi. Bardzo charakterystyczną cechą jest ogon zgięty w połowie tak, że końcówka ogona jest zawieszona nad grzbietem. Przy odmianie długowłosej pożądane obfite pióro.

Przednie łapy są proste i dobrej długości, widziane z przodu tworzą z łokciami linię prostą. Z boku mogą być lekko pochylone, mocne i elastyczne. Bark prosty z małą muskulaturą ,dobrze kątowana łopatka. Łokcie mocne i ustawione blisko ciała zapewniają swobodny ruch.

Tylnie łapki są dobrze umięśnione z długimi kośćmi, ustawione pionowo równolegle, dobre kątowanie w stawie biodrowym i kolanowym. Widoczne ścięgno Achillesa. Nogi widziane z tyłu proste równoległe, w żadnym wypadku nie powinny być ustawione do wewnątrz.

Stopy są bardzo małe, owalne z dobrze widocznymi palcami, ale stopa nie może być płaska (wadą jest zarówno zajęcza jak i kocia łapa). Palce wysklepione i umiarkowanie długie, dobrze rozwinięte poduszki, elastyczne. Należy obcinać pazury. Samce muszą mieć oba rozwinięte jądra spuszczone do moszny.

Rozróżniamy dwa rodzaje sierści:

długowłosa - powinna być cienka i jedwabista, prosta lub lekko falowana z nie za dużym podszerstkiem. włos okrywowy długi, tworzy pióro na uszach, kryzę na szyi, podkreśla front tworzy pióro na tylnej stronie nóg, stopach i ogonie. Psy z długą sierścią w typie Maltańczyka nie mogą być dopuszczane.

krótkowłosa - o sierści krótkiej, przylegającej równomiernie na całym ciele .

Jeśli występuje podszerstek włosy okrywowe są dłuższe, dopuszczalne jest mniej włosa na gardle i brzuchu oraz odrobinę dłuższa okrywa na szyi i ogonie. Krótka obowiązkowo na głowie, pysku i uszach. Sierść musi być lśniąca, w dotyku delikatna. Psy nieowłosione (łyse) są zdyskwalifikowane.

Dopuszczalne są wszystkie kolory i ich kombinacje. Powiem ,że ostatnio słyszałem o kolorze niebieskim...Co prawda nie mogę sobie tego wyobrazić ale może moja wyobraźnia zawodzi....
Pomimo podobieństwa do xolo czy chińskiego grzywacza, krótkowłosy chihuahua w żadnym wypadku nie może być psem bezwłosym. Na całym ciele (może z wyjątkiem słabizny) porośnięty jest krótkim, gęstym i błyszczącym włosem (dłuższy włos na szyi, czasami tworzący nawet kryzę, jest bardzo mile widziany). Chihuahua o długim, lekko falującym włosie są - z wyjątkiem USA i Wielkiej Brytanii - raczej rzadkością.

Pielęgnacja: Szata nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy przeczesać go 2 razy w tygodniu.

Ruch: Bardzo aktywny w mieszkaniu idealny dla osób nie lubiących spacerów. Szybko się uczy.

Specjalne wymogi
Jest psem żywo reagującym na wszelkie bodźce stąd może być psem hałaśliwym.
Przy zakupie należy zwrócić uwagę na ciemiączko - aby było możliwie jak najmniejsze.
Suczki dobrze jest pokryć pierwszy raz jak najwcześniej (ale po 12 miesiącach), należy otoczyć szczenięta staranną opieką i zapewnić im wysoką temperaturę. Inaczej mogą nie przeżyć.


Hodowla Megi York(FCI), http://www.megiyork.pl
WORTAL PSY24.PL