Wzorzec - 1998 - wersja angielska BOSTON TERRIER
Wzorzec FCI nr 140
BOSTON TERRIER
POCHODZENIE: Stany Zjednoczone.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 02.02.1995.
KLASYFIKACJA: Psy do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 9
Psy ozdobne i do towarzystwa.
Sekcja 11 Małe molosowate.
Nie podlegają próbom pracy.
WRAŻENIE OGÓLNE: Boston terrier jest psem żywym, bardzo inteligentnym, o gładkiej szacie; krótkogłowy, zwartej budowy, o krótkim ogonie; harmonijny. Maść pręgowana, focza (czarna z rudym odcieniem) lub czarna, z równo rozłożonymi białymi znaczeniami. Głowa proporcjonalna do wielkości psa, a jej wyraz wskazuje na wysoki stopień inteligencji. Tułów raczej krótki i zwarty, kończyny mocne i eleganckie, ogon krótki. Żaden element budowy nie przeważa i nie zaburza proporcji. Sprawia wrażenie zdecydowanego, silnego i aktywnego, a równocześnie dystyngowanego. Ruchy płynne i pełne wdzięku. Proporcjonalne połączenie maści i białych znaczeń jest szczególnie wyróżniającą cechą doskonałych przedstawicieli rasy. Należy zwracać szczególną uwagę na harmonijną budowę, wyraz, maść i białe znaczenia, przy ocenie ogólnego wrażenia wobec innych cech. Kształtna, krótka i zwarta sylwetka boston terriera, w połączeniu z jego charakterystyczną graniastą głową i kufą oraz frapującymi znaczeniami, tworzą oryginalną postać niebywale zgrabnego i uroczego Amerykanina: boston terriera. Przy porównaniu osobników obu płci, jedyną widoczną różnicę stanowi nieco subtelniejsza budowa suk.
ISTOTNE PROPORCJE: Długość kończyn musi harmonizować z długością tułowia, nadając rasie jej frapującą, kwadratową i zwartą sylwetkę. Boston terrier jest psem o mocnej budowie; nie może sprawiać wrażenia ani lekkiego, ani topornego zwierzęcia. Kość i muskulatura muszą być proporcjonalne do masy i budowy ciała i uwydatniać je.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Boston terrier jest przyjacielskim i żywym psem. Rasa ta ma wspaniałe usposobienie i jest niezwykle inteligentna; co czynią boston terriera niezrównanym towarzyszem.
GŁOWA
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Graniasta, płaska na górze, pozbawiona zmarszczek; czoło proste.
Stop: Dobrze zaznaczony.
OKOLICE TWARZOCZASZKI:
Nos: Czarny i szeroki, z wyraźnie zaznaczoną linią między nozdrzami,
Kufa: Krótka, graniasta, szeroka i głęboka, proporcjonalna w stosunku do czaszki. Pozbawiona zmarszczek. Długość mniejsza, niż szerokość czy głębokość – nie przekracza ok. 1/3 długości czaszki. Kufa od stopu do końca nosa – równoległa do sklepienia czaszki.
Wargi: Głęboko zachodzące, ale nie obwisłe; całkowicie zakrywają zęby, gdy pysk jest zamknięty.
Szczęka/Żuchwa/Zęby: Szczęka i żuchwa szerokie, kwadratowe, z krótkimi, równymi zębami. Zgryz – cęgowy lub lekki przodozgryz – tak, by przydać graniastości kufie.
Policzki: Płaskie.
Oczy: Szeroko rozstawione, duże, okrągłe i ciemne. Osadzone frontalnie; widziane z przodu – zewnętrzne kąciki są w linii policzków.
Wyraz: Czujny i sympatyczny, wskazujący na wysoki stopień inteligencji. Jest to najistotniejsza cecha, charakteryzująca tę rasę.
Uszy: Mała, noszone prosto ku górze; naturalne lub przycięte tak, by harmonizowały z kształtem głowy; osadzone możliwie blisko brzegu czaszki.
SZYJA: Długość szyi musi nadawać całej sylwetce wrażenie harmonii. Jest nieco łukowata; niesie głowę z wdziękiem i płynnie przechodzi w obręcz barkową.
TUŁÓW: Powinien wydawać się krótki.
Górna linia: Prosta.
Grzbiet: Na tyle krótki, by nadać kwadratowy kształt sylwetce.
Zad: Lekko zaokrąglony do nasady ogona.
Klatka piersiowa: Głęboka, dość szeroka, żebra zaokrąglone i zachodzące daleko do lędźwi.
OGON: Osadzony nisko, krótki, cienki i zwężający się; prosty lub korkociągowaty. Nie może być noszony powyżej linii poziomej (uwaga: preferowana długość ogona nie przekracza ¼ odległości od nasady ogona do stawu skokowego).
KOŃCZYNY
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Ustawione umiarkowanie szeroko, w przedłużeniu górnego brzegu łopatki. Kończyny o prostym kośćcu.
Łopatki: Ukośnie ustawione ku tyłowi, co umożliwia stylowy chód boston terriera.
Łokcie: Nie odstają do wewnątrz, ani na zewnątrz.
Nadgarstki: Krótkie, mocne. Pierwszy palec można usuwać.
Łapy: Małe, okrągłe i zwarte; nie mogą być skierowane ani do wewnątrz , ani na zewnątrz; palce wysklepione; krótkie pazury.
KOŃCZYNY TYLNE:
Uda: Mocne, dobrze umięśnione i prawidłowo ustawione.
Stawy kolanowe: Dobrze ukątowane.
Śródstopie: Krótkie, nisko nad łapami; nie skierowane ani do wewnątrz, ani na zewnątrz; z wyraźnie ukątowany stawem skokowym.
Tylne łapy: Małe i zwarte, z krótkimi pazurami.
CHÓD/RUCH: Chód boston terriera jest ruchem śmiałego, pewnie kroczącego psa. Kończyny przednie i tylne stawiane pewnie ku przodowi, w jednej linii, rytmicznie. Każdy krok podkreśla wdzięk i siłę psa.
SZATA
WŁOS: Krótki, gładki, lśniący, delikatnej struktury.
MAŚĆ: Pręgowana, focza lub czarna, z białymi znaczeniami. Pręgowana preferowana jedynie wówczas, gdy wszystkie inne cechy są tej samej klasy. (Uwaga – definicja barwy foczej: wydaje się czarna, jednak oglądana w słońcu lub jasnym świetle, ma rudy odcień). Wymagane znaczenia: Biała otoczka na kufie, biała strzałka między oczami, biała pierś. Pożądane znaczenia: Biała otoczka na kufie, regularna biała strzałka między oczami i na pokrywie czaszki, biała obroża, biała pierś, białe – częściowo lub w całości – kończyny przednie, a kończyny tylne – białe poniżej stawów skokowych. (Uwaga: okazów doskonałych nie należy oceniać niżej z powodu braku „pożądanych znaczeń”). Pies z przewagą bieli na głowie lub tułowiu, musi posiadać dostatecznie dużo innych zalet, by zrównoważyć te niedostatki.
WAGA:
Wyróżnia się następujące kategorie wagowe:
• Poniżej 6,8 kg
• 6,8 - 9 kg
• 9 - 11,35 kg.
WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
• Wygląd toporny, klocowaty.
• Ściśnięte lub zbyt szerokie nozdrza.
• Oczy ukazujące zbyt dużo białkówki lub migotkę.
• Wymiary ucha nieproporcjonalne wobec wymiarów głowy.
• Zbyt wysoko noszony ogon.
• Kończyny zbyt lekkiej budowy.
• Strome stawy kolanowe.
• Płaskie, niewysklepione łapy.
• Toczący, wiosłujący lub pląsający ruch; wysokie podciąganie kończyn przednich.
POWAŻNE WADY :
• Skrzywienie żuchwy.
• Język i zęby widoczne – w jakimkolwiek stopniu – przy zamkniętym pysku.
• Grzbiet karpiowaty lub łękowaty.
• Płaska klatka piersiowa.
• Zbieżny ruch – kończyn przednich, bądź tylnych.
WADY ELIMINUJĄCE:
• Agresja lub nadmierna nieśmiałość.
• Nos z różowymi plamami.
• Oczy niebieskie lub ze śladem niebieskiego koloru.
• Cięty ogon.
• Maść jednolicie czarna, pręgowana lub focza, bez wymaganych białych znaczeń.
• Maść szara lub wątrobiana.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
