SHIBA INU - wzorzec rasy

Wzorzec FCI nr 257
SHIBA

TŁUMACZENIE : Olga Jakubiel.
POCHODZENIE: Japonia.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 15.06.1992.
UŻYTKOWOŚĆ: Pies myśliwski do polowania na ptaki i małą zwierzynę. Pies do towarzystwa.

KLASYFIKACJA F.C.I.: Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 5 Szpice azjatyckie i
rasy pokrewne.
Bez prób pracy.

ZARYS HISTORII RASY: Shiba była rodzimą japońską rasą już od czasów pierwotnych. Słowo „shiba” oznacza coś „małego”, „małego psa”. Środowiskiem, w jakim ukształtowała się shiba, był górzysty obszar, położony nad brzegiem Morza Japońskiego; [shiba] używana była [tam] do polowania na małą zwierzynę i ptaki. Przedstawiciele rasy różnili się od siebie nieznacznie, ze względu na zróżnicowanie miejsc ich pochodzenia. Ponieważ w latach 1868-1912 sprowadzano z Anglii takie psy, jak setery angielskie i pointery, polowania stały się w Japonii formą sportu. Krzyżowanie shiby z angielskimi psami stało się tak powszechne,  że w okresie między rokiem 1912 a 1926 czysta shiba stała się prawdziwą rzadkością, której występowanie ograniczało się do obszarów, z których się wywodziła. Około roku 1928 myśliwi i inni wykształceni ludzie zainteresowali się ochroną czystej shiby ; rozpoczął się poważny program ochrony niewielkiej liczby czystych linii, natomiast wzorzec rasy ostatecznie ujednolicono w 1934 r. W 1937 r. shiba została uznana za „pomnik przyrody”; następnie hodowano ją i ulepszano tak, by stała się znakomitą rasą, jaką znamy dziś.

WRAŻENIE OGÓLNE: Pies małej wielkości, harmonijny, o dobrym kośćcu i dobrze rozwiniętych mięśniach. Mocnej budowy. Szybki, swobodny i piękny chód.

ISTOTNE PROPORCJE: Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 10:11.

USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT : Temperament – wierny, o wyostrzonych zmysłach, bardzo czujny.

GŁOWA :
OKOLICA MÓZGOCZASZKI :
Czaszka: Szerokie czoło.
Stop: Wyraźnie zaznaczony, z delikatną bruzdą.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Pożądany czarnego koloru. Grzbiet nosa prosty.
Kufa: Umiarkowanie gruba, zwężająca się.
Wargi: Przylegające.
Szczęka i żuchwa oraz uzębienie: Zęby mocne; zgryz nożycowy.
Policzki: Dobrze wykształcone.
Oczy: Stosunkowo małe, trójkątne, ciemnobrązowego koloru; zewnętrzne kąciki oczu skierowane ku górze.
Uszy: Stosunkowo małe, trójkątne, nieco pochylone do przodu, pewnie stojące.
SZYJA: Gruba, mocna i zharmonizowana z głową i tułowiem.

TUŁÓW:
Grzbiet: Prosty i mocny.
Lędźwie: Szerokie i umięśnione.
Klatka piersiowa: Głęboka; żebra umiarkowanie wysklepione.
Brzuch: Dobrze podciągnięty.

OGON: Wysoko osadzony, gruby, zdecydowanie zwinięty lub zagięty jak sierp nad grzbietem; gdy ogon jest opuszczony, jego koniec sięga niemal stawów skokowych.

KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE : Widziane z przodu., przednie kończyny proste.
Łopatki: Łopatka umiarkowanie ukośna.
Łokcie: Przylegające.
KOŃCZYNY TYLNE:
Uda: Długie.
Podudzia: Krótkie, ale dobrze rozwinięte.
Stawy skokowe: Grube i mocne.
ŁAPY: Palce zwarte i dobrze wysklepione. Opuszki twarde i elastyczne. Pazury twarde, preferowane ciemnego koloru.

CHÓD/RUCH : Lekki i energiczny.

SZATA:
WŁOS: Włos okrywowy szorstki i prosty; podszycie miękkie i gęste; włos na ogonie nieco dłuższy i odstający.
MAŚĆ: Ruda, czarna podpalana, sezamowa, czarna sezamowa, ruda sezamowa.
Definicja koloru sezamowego:
• Sezamowy: Równomierne połączenie białych i czarnych
włosów.
• Czarny sezamowy: Przewaga czarnych włosów nad białymi.
• Rudy sezamowy: Rude tło, połączone z czarnymi włosami.
Wszystkie wspomniane wyżej kolory muszą mieć „urajiro”. „Urajiro”: Biaława szata po bokach kufy, na policzkach, spodzie żuchwy, szyi, klatce piersiowej, brzuchu i spodniej części ogona oraz wewnętrznej stronie kończyn.

WIELKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA:
Wysokość w kłębie: Psy: 40 cm.
Suki: 37 cm.
Tolerancja 1,5 cm powyżej i poniżej.

WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
• Sucze psy, samcze suki.
• Nieprawidłowy zgryz (przodozgryz lub tyłozgryz).
• Liczne braki w uzębieniu.
• Płochliwość.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
• Agresja lub nadmierna bojaźliwość.
• Nie stojące uszy.
• Wiszący lub krótki ogon.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.

Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.