PEKIŃCZYK - Wzorzec FCI nr 207

Wzorzec FCI nr 207
PEKIŃCZYK
Pochodzenie: Chiny
Patronat: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 09.11.2004.

UŻYTKOWOŚĆ: pies do towarzystwa
KLASYFIKACJA FCI: grupa 9 Psy Ozdobne i do Towarzystwa sekcja 8 chin japoński i pekińczyk nie podlega próbom pracy

Wygląd ogólny: lwi w wyglądzie, z czujnym i inteligentnym wyrazem. Mały, harmonijny, przysadzisty z wielką godnością i klasą. Jakiekolwiek objawy trudności oddechowych w normalnych warunkach są niedopuszczalne i powinny być surowo oceniane.

ZACHOWANIE I TEMPERAMENT: odważny, lojalny, powściągliwy, ale nie bojaźliwy, ani agresywny. GŁOWA: duża, proporcjonalnie szersza niż głęboka.

OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: szeroka; szeroka i płaska między uszami; nie wypukła: szeroka między oczami.
Stop : wyraźny.

OKOLICA TWARZOCZASZKI: profil płaski, z nosem wysoko między oczami. Konieczna czarna pigmentacja nosa, warg i powiek. Nos: krótki i szeroki, nozdrza duże, rozwarte. Fałd nosowy, jednolity lub przerwany, powinien rozciągać się od policzków do grzbietu nosa, w postaci szerokiej, odwróconej litery “V”. Ściśnięte nozdrza i ciężkie fałdy nadnosowe są niedopuszczalne i powinny być surowo oceniane.
Kufa: szeroka, z mocną żuchwą.
Pysk: zwarte wargi, zęby ani język nie mogą być widoczne. Konieczna mocna żuchwa.
Oczy: duże, zdrowe, okrągłe, ciemne i błyszczące. Wolne od wyraźnych objawów chorobowych.
Uszy: małżowiny uszne w kształcie sercowatym, osadzone w poziomie czaszki, noszone przylegle przy głowie i nie dłuższe, niż do linii rozcięcia pyska. Długie, obfite pióra.

SZYJA: krótka i gruba.
TUŁÓW: krótki, cięższy front niż partia zadu, z wyraźną talią. Linia grzbietu: prosta.
Klatka piersiowa: szeroka z dobrze wysklepionymi żebrami, zawieszona między kończynami przednimi.

OGON: wysoko osadzony, noszony przylegle, lekko zagięty nad grzbietem do jednego z boków. Długie pióra.

KOŃCZYNY:
PRZEDNIE: krótkie, grube, o mocnym kośćcu. Kości kończyn przednich lekko wygięte między nadgarstkami, a łokciami. Kości obręczy barkowej dobrze kątowane i przylegające ściśle do ciała. Łokcie powinny przylegać do ciała.
KOŃCZYNY TYLNE: lżejsze niż przednie z umiarkowanym kątowaniem i ukształtowaniem stawu kolanowego. Mocne stawy skokowe. Nogi oglądane z tyłu są ustawione dość blisko i równolegle. Kończyny absolutnie zdrowe.
ŁAPY: duże i płaskie, nie okrągłe. Pies stoi pewnie na łapach, nie na nadgarstkach. Przednie łapy skierowane lekko na zewnątrz. Tylne łapy ustawione prosto do przodu.

RUCH: powolny, pełen godności, toczący ruch przodu. Typowego chodu nie należy mylić z kołysaniem wywołanym słabym związaniem obręczy barkowej. Ciasna akcja kończyn tylnych. Absolutnie zdrowe kończyny przednie, tylne i ruch są niezwykle ważne.

SZATA:
OWŁOSIENIE: długie, proste z obfitą grzywą opadającą poniżej barków, tworzące kryzę wokół szyi. Włosy okrywowe twarde, z gęstym, miększym podszyciem. Pióra na uszach, tylnych partiach kończyn, ogonie i palcach. Długość i obfitość szaty nie powinna przesłaniać kształtów ciała.

UMASZCZENIE: wszystkie kolory i znaczenia są dopuszczalne i równocenne, z wyjątkiem umaszczenia albinotycznego i wątrobianego. U psów łaciatych, łaty powinny być równo rozmieszczone.

WIELKOŚĆ I WAGA: idealna waga nie powinna przekraczać 5 kg (11 funtów) dla psów i 5,4 kg (12 funtów) dla suk. Psy powinny wyglądać na małe, ale zadziwiać ciężarem przy podnoszeniu; mocny kościec i masywne ciało to istotne cechy tej rasy.

WADY: wszelkie odstępstwa od powyższych cech powinny być uznane za wady, których ocena powinna pozostawać w ścisłej proporcji do ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa.

Każdy pies wykazujący oczywiste wady fizyczne lub zaburzenia zachowania powinien być zdyskwalifikowany.
UWAGA: samce powinny mieć dwa normalnie wyglądające jądra, całkowicie opuszczone do worka mosznowego.