owczarek staroangielski bobtail - wzorzec rasy

Wzorzec FCI nr 16
OWCZAREK STAROANGIELSKI
(Bobtail)

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 29.10.2003
Użytkowanie: Pies pasterski.

Klasyfikacja FCI: Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 - Psy pasterskie.
Próby pracy nie wymagane.

WYGLĄD OGÓLNY:
Mocny pies o kwadratowej sylwetce, symetryczny i sprawny, obficie ofutrzony. Nigdy nie może być wysokonożny. Jest krępy, dobrze umięśniony, bardzo silny i wytrzymały, i ma bardzo inteligentny wyraz. Charakterystyczna jest dla tego psa łagodnie wznosząca się linia górna i gruszkowaty kształt tułowia, gdy ogląda się go z góry; sylwetka nie powinna być zmieniona strzyżeniem. Owczarek staroangielski porusza się toczącym stępem lub kłusem, i szczeka niskim, charakterystycznym głosem.

WAŻNE PROPORCJE:
Długość kufy stanowi połowę długości głowy. Pies jest niższy w kłębie, niż w lędźwiach.

ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:
Pies posłuszny, o wyrównanym temperamencie. Odważny, oddany i godny zaufania, bez śladu nerwowości lub nieuzasadnionej agresji.

GŁOWA:
Proporcjonalna do tułowia.
Mózgoczaszka:
Czaszka: Pojemna, raczej sześcienna, dobrze wysklepiona nad oczami.
Stop: Mocno zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Nos: Duży i czarny. Nozdrza szerokie.
Kufa: Mocna, kanciasta, stożkowata.
Uzębienie: Zęby mocne, duże, równomiernie rozstawione. Szczęki mocne, zgryz nożycowy: siekacze szczęki zachodzą na siekacze żuchwy. Zgryz cęgowy tolerowany, ale niepożądany.
Oczy: Szeroko rozstawione, ciemne lub porcelanowe (jedno lub dwa).
Niepożądane oczy jasne. Preferowane powieki pigmentowane.
Uszy: Małe, noszone płasko przy głowie.

SZYJA:
Dość długa, mocna, łukowato wygięta.

TUŁÓW:
Raczej krótki i zwarty. Pies jest niższy w kłębie, niż w lędźwiach.
Lędźwie: Bardzo mocne, szerokie i łagodnie wysklepione.
Klatka piersiowa: Głęboka i pojemna. Żebra dobrze wysklepione.

OGON:
Tradycyjnie cięty lub szczątkowy od urodzenia.
Cięty: Tradycyjnie obcięty kompletnie.
Niecięty: Nie rzucający się w oczy, gdy pies stoi. Nisko osadzony. Nie może być noszony powyżej grzbietu, ani zakręcony. Obficie owłosiony; włos twardy.

KOŃCZYNY:
Kończyny przednie:
Idealnie proste, o masywnym kośćcu na całej długości.
Łopatki: Ukośnie ułożone. W kłębie odległość między łopatkami jest mniejsza, niż w stawach barkowych. Łopatki nie powinny być zbyt mocno umięśnione.
Łokcie: Dobrze przylegające do tułowia.
Kończyny tylne:
Zad dobrze umięśniony i krągły.
Stawy kolanowe: Dobrze kątowane.
Podudzia: Długie, dobrze umięśnione.
Stawy skokowe: Niskie.
Śródstopia: Proste.
Łapy: Małe, okrągłe i zwarte, o dobrze wysklepionych palcach i mocnych opuszkach. Nie mogą być ustawione ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Wilcze pazury należy usunąć.

CHODY:
W stępie porusza się jak niedźwiedź, tocząc zadem. W kłusie ma mieć dobry wykrok kończyn przednich i mocny napęd, zapewniany przez kończyny tylne. I jedne, i drugie poruszają się w prostej linii. Galop sprężysty. W wolniejszym tempie bywa, że pies idzie inochodem. W ruchu głowa trzymana jest naturalnie, niezbyt wysoko.

OKRYWA WŁOSOWA:
Sierść: Gęsta, szorstka, kosmata, nie całkiem prosta, ale i nie kędzierzawa. Nadzwyczaj obfity podszerstek tworzy gęstą, nieprzemakalną warstwę. Głowa mocno obrośnięta, tylko na uszach włos skromniejszy, nogi przednie dobrze obrośnięte, szczególnie obfity włos na zadzie. Jakość i gęstość sierści są ważniejsze, niż tylko jej długość.
Umaszczenie: Różne odcienie szarego, łupkowego lub błękitnego. Tułów i zad umaszczone jednolicie, kończyny białe lub w maści zasadniczej.
Niepożądane białe łaty na tułowiu. Głowa, szyja i brzuch białe lub nie. Niepożądany jakikolwiek odcień brązu.

WZROST:
psy - nie mniej niż 61 cm.
suki - nie mniej niż 56 cm.
Typ i harmonia budowy są ważniejsze, toteż wzrost nie powinien mieć największego znaczenia przy ocenie.

WADY:
Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i komfort życia psa. Każdy pies, wykazujący wyraźne wady budowy lub zaburzenia zachowania, powinien być zdyskwalifikowany.

UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.