ŁAJKA WSCHODNIOSYBERYJSKA - wzorzec rasy
Wzorzec FCI nr 305
ŁAJKA WSCHODNIOSYBERYJSKA
(Vostotchno-Sibirskaïa Laïka / East Siberian Laika)
TŁUMACZENIE : Olga Jakubiel.
POCHODZENIE: Rosja.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 03.06.1980.
UŻYTKOWOŚĆ: Wszechstronny pies myśliwski, zaprzęgowy oraz pociągowy.
KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 2 Nordyckie psy myśliwskie.
Podlegają próbom pracy.
ZARYS HISTORII RASY: Wyhodowana w lasach wschodniej Syberii i na Dalekim Wschodzie ze skrzyżowania ewenckich,lamuckich, amurskich i innych typów łajki.WRAŻENIE OGÓLNE : Mocna budowa. Mocny kościec; dobra muskulatura.
ISTOTNE PROPORCJE : Współczynnik proporcji (długość tułowia x wysokość w kłębie): psy – 104-108, suki – 106-110.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT : Zrównoważony, żywy.
GŁOWA:
OKOLICA MÓZGOCZASZKI :
Czaszka: Klinowata, lecz szeroka. Wyraźnie zaznaczony guz potyliczny.
Stop: Przejście od okolicy mózgoczaszki do kufy – płynne.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Skóra nosa: Czarna; u białych lub jasnożółtych psów, dopuszczalna brązowa.
Kufa: Długość kufy niemal równa długości czaszki. Górna krawędź kufy równoległa do górnej krawędzi czaszki. Z profilu, kufa klinowata. Wargi suche, ściśle przylegające. Szczęka i żuchwa oraz uzębienie : Białe, mocne uzębienie; zgryz nożycowy.
Oczy: Nieduże, owalne, skośne, ciemnego koloru.
Uszy: Stojące, trójkątnego kształtu.
SZYJA: Umięśniona. Długość zbliżona do długości głowy.
TUŁÓW:
Kłąb: Dobrze rozwinięty, wznoszący się powyżej linii grzbietu.
Lędźwie: Szerokie, umięśnione, nieco łukowate.
Zad: Szeroki, dosyć długi, nieznacznie opadający.
Klatka piersiowa: Głęboka, szeroka, umięśniona.
Brzuch: Delikatnie podciągnięty.
OGON: Sierpowaty lub pierścieniowaty. Sierpowaty noszony prosto lub zagięty w stronę lędźwi. Mocny pierścieniowaty przylega do zadu lub pośladków. Sięga stawu skokowego, ale może być 1-2 cm krótszy.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE : Przednie kończyny proste i równoległe. Kąt pomiędzy łopatką a ramieniem wynosi 90-100°. Długość przednich łap przekracza nieco połowę wysokości w kłębie. Śródręcza
nieco pochyłe.
KOŃCZYNY TYLNE : Tylne kończyny proste i równoległe. Stawy dobrze kątowane. Śródstopie ustawione niemal pionowo.
ŁAPY: Niemal okrągłe. Zdarzają się palce szczątkowe.
CHÓD/RUCH : Typowy chód: galop, na przemian z kłusem.
SKÓRA: Gruba, bez żadnych fałd.
SZATA:
WŁOS: Włos okrywowy długi, gruby i prosty. Na szyi i łopatkach tworzy się kołnierz. U psów – grzywa na kłębie. Podszycie gęste i miękkie.
MAŚĆ: Pieprz i sól, biała, szara, czarna, czerwona i brązowa we wszystkich odcieniach; łaty, nakrapianie; na kończynach dopuszczalne nakrapianie koloru dopasowanego do szaty.
WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie: Psy: 55-63 cm.
Suki: 53-61 cm.
WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
• Agresja lub nadmierna bojaźliwość.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
