EURASIER -wzorzec

Wzorzec FCI nr 291 /16.06.1999/, wersja angielska
EURASIER
(Eurasian)

TŁUMACZENIE : Olga Jakubiel.
POCHODZENIE: Niemcy.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 06.01.1994.
UŻYTKOWOŚĆ: Pies do towarzystwa.

KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych. Sekcja 5 Szpice azjatyckie i rasy pokrewne. Bez prób pracy.

ZARYS HISTORII RASY: Rasa została ukształtowana w 1960 r. jako rezultat krzyżowania chow chowa ze szpicem wilczym. Początkowo nosiła nazwę „wolf-chow”, natomiast po skrzyżowaniu z samoyedem rasa zmieniła nazwę na „eurasier ” (eurasian) i została uznana przez FCI.

WRAŻENIE OGÓLNE : Harmonijny, dobrze zbudowany, średniej wielkości pies w typie szpica, ze stojącymi uszami i z szatą w różnym umaszczeniu. Długość szaty powinna pozwalać dostrzec proporcje tułowia. Średnio mocny kościec.

ISTOTNE PROPORCJE: Długość grzbietu przekracza nieco wysokość w kłębie. Długość kufy jest niemal identyczna z długością okolicy mózgoczaszki.

USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT : Pewny siebie, spokojny, zrównoważony, o wysokim progu pobudliwości. Baczny i czujny, ale nie hałaśliwy. Bardzo mocno przywiązany do swej rodziny. Powściągliwy w stosunku do obcych, ale nie agresywny. Brak instynktu myśliwskiego. Aby w pełni rozwinąć powyższe cechy, eurasier wymaga stałej, domowej bliskości z rodziną i wyrozumiałego, lecz konsekwentnego wychowania.

GŁOWA : Harmonijna; czaszka nie przesadnie szeroka. Kształt głowy z góry i profilu – klinowaty. Grzbiet nosa i czaszka – równoległe.

OKOLICA MÓZGOCZASZKI : Płaskie czoło z wyraźną bruzdą czołową. Dobrze zaznaczona potylica.
Stop: Ledwie zaznaczony.

OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Średniej wielkości; lustro nosa o czarnej pigmentacji.
Kufa: Ani zbyt toporna, ani zbyt spiczasta. Zwężająca się ku nosowi. Prosty grzbiet nosa i prosta żuchwa.
Wargi: Krawędzie warg napięte, o czarnej pigmentacji.

Szczęka i żuchwa oraz uzębienie: Mocne; szerokie zęby żuchwy. Mocne, pełne uzębienie (42 zęby, zgodnie z wzorem zębowym).
Zgryz nożycowy lub cęgowy. Górne siekacze przylegają ściśle do przedniej krawędzi dolnych siekaczy albo stykają się z nimi. Zęby przedtrzonowe i trzonowe osadzone w jednej linii, bez luk. Wszystkie zęby muszą znajdować się w pionowej pozycji względem szczęki i żuchwy.
Policzki: Bardzo nieznacznie zaakcentowane.
Oczy: Ciemne, średniej wielkości, ani przesadnie głęboko osadzone, ani też wyłupiaste. Szpara powiekowa nieco ukośna. Obwódki oczu o czarnej pigmentacji; ściśle przylegające.
Uszy: Rozstawione mniej więcej na szerokość nasady ucha. Średniej wielkości, trójkątne. Stojące, z lekko zaokrąglonymi koniuszkami. Koniuszki uszu i środek stopu powinny tworzyć niemal równoboczny trójkąt.

SZYJA: Średniej długości, harmonizująca z wyglądem ogólnym. Dobrze umięśniona. Skóra na gardle ściśle przylegająca. Płynnie połączona z tułowiem.

TUŁÓW:
Wrażenie ogólne: Mocny; grzbiet nie przesadnie krótki.
Kłąb: Zaznaczony.
Grzbiet: Stabilny i prosty. Bardzo dobrze umięśniony.
Lędźwie: Dobrej długości i szerokości; bardzo dobrze umięśnione.
Zad: Prosty, szeroki i mocny.
Klatka piersiowa: Sięgająca łokci, z owalnie wysklepionymi żebrami.
Przedpiersie dobrze rozwinięte, choć nie [przesadnie] zaznaczone. Długi, sięgający daleko do tyłu mostek.
Dolna linia: Nieco podciągnięta.

OGON: Prosty u nasady, okrągły i mocny, dobrej grubości, zwężający się ku końcowi. Krzaczasty włos. Noszony pochylony do przodu nad grzbietem, zawinięty nieco na bok lub zwinięty. Kiedy zwisa, sięga stawu skokowego.

KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE :
Wrażenie ogólne: Widziane z przodu – ustawione prosto i równolegle.
Widziane z boku – umiarkowanie kątowane. Ramię i przedramię niemal równej długości.
Łopatki: Dobrze umięśnione. Ustawione nieco ukośnie.
Ramię: Średniej długości; dobrze umięśnione.
Łokcie: Blisko klatki piersiowej.
Przedramię: Średniej długości; dobrze umięśnione.
Nadgarstek: Mocny.
Śródręcze: Średniej długości; widziane z przodu – dosyć proste; widziane z boku – nieznacznie nachylone do przodu.
Przednie łapy: Owalne; zwarte; umiarkowanie wysklepione palce.
Mocne pazury o ciemnej pigmentacji. Opuszki mocne, dobrze wykształcone, o czarnej pigmentacji. Gęsty włos między opuszkami.

KOŃCZYNY TYLNE:
Wrażenie ogólne: Widziane z tyłu – ustawione prosto i równolegle.
Widziane z boku – umiarkowanie kątowane. Udo i podudzie niemal równej długości.
Miednica: Nieco ukośna.
Udo: Średniej długości, z silnymi mięśniami.
Kolano: Mocne; kąt nie przesadnie rozwarty.
Podudzie: Średniej długości; dobrze umięśnione.
Staw skokowy: Nie może być ustawiony przesadnie nisko; stabilny; ani odstający, ani ustawiony podsiebnie.
Śródstopie: Dobrej długości i szerokości; widziane z boku – pionowe.
Tylne łapy: Owalne; zwarte; umiarkowanie wysklepione palce. Mocne pazury o ciemnej pigmentacji. Opuszki mocne, dobrze wykształcone, o czarnej pigmentacji. Gęsty włos między opuszkami.

CHÓD/RUCH : Dobrze okładający teren, z dobrą akcją kończyn tylnych i dobrym wykrokiem.
SKÓRA: Napięta, pigmentowana.

SZATA:
WŁOS: Na całym tułowiu gęste podszycie i średniej długości, luźno leżący włos okrywowy. Krótki włos na kufie, twarzoczaszce, uszach oraz przedzie kończyn. Ogon, tył przednich nóg (pióra) oraz tylnych nóg (portki) – okryte długim włosem. Szata na szyi tylko nieznacznie dłuższa, niż na tułowiu; nie tworzy grzywy.

MAŚĆ: Wszystkie kolory oraz kombinacje kolorów – dopuszczalne, z wyjątkiem koloru czysto białego, białych łat oraz koloru wątrobianego.

WIELKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA:
Wysokość w kłębie: Psy: 52-60 cm, Suki: 48-56 cm.
Waga: Psy: 23-32 kg, Suki: 18-26 kg.
Zrównoważone proporcje są najistotniejsze, ale ideałami, do jakich należy dążyć, są średnia wysokość i waga:
Wysokość w kłębie: Psy: 56 cm, Suki: 52 cm.
Waga: Psy: 26 kg,Suki: 22 kg.

WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
• Agresja lub nadmierna bojaźliwość.
• Nerwowość, płochliwość, nadmierna nieufność.
• Brak poprawnego zróżnicowania płciowego (dymorfizmu płciowego).
• Brak jednego lub kilku siekaczy lub kłów; brak jednego lub kilku przedtrzonowców (P3 lub P4), bądź jednego lub kilku trzonowców (M1 lub M2). Nieprawidłowości zgryzu.
• Ektropia, entropia; oczy osadzone zbyt głęboko lub zbyt małe.
• Distichiaza (rzęsy ustawione w dwóch rzędach).
• Półstojące lub wiszące uszy.
• Złamany ogon.
• Wyraźny brak pigmentu.

Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.