Buldog francuski - wzorzec

Wzorzec Rasy zatwierdzony przez FCI pod nr: 101

Wrażenie ogólne. Typowy, mały molos . Pies mocny w swej małej postaci, krótki, zwarty we wszystkich proporcjach : szata gładka, pysk krótki i płaski, stojące uszy, ogon krótki z natury. Musi sprawiać wrażenie zwierzęcia aktywnego, inteligentnego, bardzo muskularnego , o budowie zwartej i mocnym kośćcu.

Zachowanie i charakter: towarzyski, żywy, skory do zabaw, chętny do ćwiczeń, pełen zapału. Szczególnie czuły w stosunku do swego pana i dzieci.

Głowa: musi być bardzo mocna, szeroka i graniasta, skóra pokrywająca głowę tworzy niemal symetryczne zmarszczki. Charakterystyczną cechą głowy buldoga jest cofnięcie części szczękowo-nosowej i czaszka o zwiększonym wymiarze poprzecznym (szerokości) kosztem długości.

Czaszka: szeroka, niemal płaska, czoło niemal wypukłe. Wydatne łuki nadczołowe, przedzielone bruzdą, wybitnie rozwiniętą między oczami. Bruzda nie może przechodzić nad czoło. Guz potyliczny słabo rozwinięty.

Stop: głęboko zaznaczony.

Twarzoczaszka. Nos: szeroki, bardzo krótki, zadarty. Nozdrza szeroko rozwarte i symetryczne, skierowane ukośnie do tyłu. Budowa nozdrzy oraz zadarty nos muszą jednak umożliwiać swobodne oddychanie przez nos.

Kufa: bardzo krótka, szeroka z symetrycznymi zmarszczkami schodzącymi symetrycznie na górną wargę ( długość kufy wynosi około 1/6 całej długości głowy).

Szczęka i żuchwa: szerokie ,graniaste, mocne. Żuchwa tworzy szeroki łuk wychodzący ponad szczękę. Przy zamkniętym pysku wysunięcie żuchwy łagodzone jest przez wygięcie jej łuków bocznych.

Zęby : siekacze żuchwy nigdy nie mogą być cofnięte poza siekacze szczęki. Łuk siekaczy dolnych jest zaokrąglony. Żuchwa nie może wykazywać odchylenia bocznego ani skręcenia. Wzajemny układ łuków siekaczy nie jest ściśle określony: najistotniejsze jest schodzenie się warg w taki sposób , by zęby były zupełnie niewidoczne.

Wargi : grube, nieco luźne i czarne. Górna warga łączy się z dolną w jej środkowej części, całkowicie zakrywając zęby, które nie mogą być widoczne. Język również nie może być widoczny.

Policzki: mięśnie policzków dobrze rozwinięte, ale nie wypukłe.

Oczy: o żywym wyrazie, osadzone nisko, dość daleko od nosa a przede wszystkim od uszu. Ciemnej barwy, dość duże, wyraźnie okrągłe, lekko wypukłe, białkówki całkowicie niewidoczne, kiedy pies patrzy przed siebie. Oprawka powiek powinna być czarna.

Uszy: średniej wielkości, szerokie u nasady i zaokrąglone na końcach. Osadzone wysoko na głowie, ale niezbyt blisko siebie, noszone prosto. Otwór słuchowy skierowany ku przodowi. Skóra musi być delikatna i miękka w dotyku.

Szyja: krótka, nieco wysklepiona.

Tułów. Linia grzbietu: stopniowo wznosi się na poziomie lędźwi, a potem gwałtownie opada ku ogonowi. Taka właśnie budowa jest pożądana i jest wynikiem krótkości partii lędźwiowej.

Grzbiet: szeroki i muskularny. Lędźwie: krótkie i szerokie. Zad: skośny. Klatka piersiowa: cylindryczna i głęboka, beczkowato wysklepiona, bardzo wyraźnie zaokrąglona. Pierś: szeroka. Brzuch podciągnięty, lecz nie przesadnie( nie charci). Ogon krótki, osadzony nisko na zadzie, bardzo blisko pośladków, gruby u nasady zawęźlony lub złamany z natury i zwężający się na końcu.

Kończyny przednie: oglądane z boku i przodu - ustawione pionowo i równolegle, w pozycji stojącej kończyny przednie w znacznej odległości od siebie.

Kończyny tylne: mocne i muskularne ( nieco dłuższe niż kończyny przednie) co powoduje uniesienie zadu. nogi oglądane z boku i tyłu - ustawione pionowo i równolegle.

Szata: piękna i gładka sierść , przylegająca , lśniąca i miękka.

Maśc: jednolicie płowa pręgowana lub nie, ewentualnie z niewielką ilością bieli.

* płowa, pręgowana lub nie , ze średnią lub dużą ilością bieli.

Wszystkie odcienie barwy płowej są dopuszczalne, od czerwonego do jasnobrązowego ( kawa z mlekiem).

Całkowicie białe psy klasyfikuje się jako "płowe, pręgowane z dużą ilością bieli".

Wymiary i ciężar ciała: masa nie może być mniejsza niż 8 kg, ani też większa niż 14 kg u buldogów w dobrej kondycji. Wymiary proporcjonalne do masy.

Wszelkie odstępstwa od podanych wyżej cech należy uznać za wady i oceniać w zależności od ich stopnia.

WADY:
nos wąski lub ściśnięty z chronicznie charczącym oddechem
nie schodzące się wargi
jasne oczy
podgardle
odstające łokcie
staw skokowy stromy lub poddany do przodu
ogon wzniesiony, zbyt długi lub nienormalnie krótki
szata cętkowana
włos nazbyt długi
odbarwienie warg
nieprawidłowy chód

WADY POWAŻNE:
widoczne siekacze przy zamkniętym pysku
ukazujący się język przy zamkniętym pysku
pies "grający na bębnie" (sztywny ruch przednich kończyn)
miejsca pozbawione pigmentu na głowie płowych osobników
nadmierna lub niedostateczna waga

WADY ELIMINUJĄCE:
oczy niejednakowego koloru
nos o barwie innej niż czarna
zajęcza warga
pies, którego żuchwa układa się za szczęką górną
stale widoczne zęby przy zamkniętym pysku
uszy nie noszone prosto
okaleczenia uszu, ogona lub tylnych kończyn
ostrogi (wilcze pazury)
szata koloru czarnego, podpalana, myszata, kasztanowata
brak ogona

UWAGA:
Samce muszą mieć oba jądra całkowicie opuszczone do moszny, wyraźnie w niej widoczne.