boston terrier - wzorzec

Wzorzec
Pochodzenie: Stany Zjednoczone Ameryki.
Wzorzec FCI nr 140 wersja angielska

Wygląd ogólny

Boston terier jest psem żywym, bardzo inteligentnym, o gładkiej szacie; krótkogłowy, zwartej budowy, o krótkim ogonie; harmonijny. Maść pręgowana, focza (czarna z rudym odcieniem) lub czarna z równo rozłożonymi białymi znaczeniami. Głowa proporcjonalna do wielkości psa, a jej wyraz wskazuje na wysoki stopień inteligencji. Tułów raczej krótki i zwarty, kończyny mocne i eleganckie, ogon krótki. Żaden element budowy nie przeważa i nie zaburza proporcji. Sprawia wrażenie zdecydowanego, silnego i aktywnego, a równocześnie dystyngowanego. Ruchy płynne i pełne wdzięku. Proporcjonalne połączenie maści i białych znaczeń jest szczególnie wyróżniającą cechą doskonałych okazów.

Należy szczególnie zwracać uwagę na harmonijną budowę, wyraz, maść i białe znaczenia, przy ocenie ogólnego wrażenia wobec innych cech.

Wymiary/proporcje/budowa

Ciężar ciała: podział według następujących klas: poniżej15 funtów (6.8 kg); 15 funtów
i poniżej 20 funtów (6,8-9,1kg); 20 funtów do 25 funtów (9,1-11,4 kg). Długość kończyn musi harmonizować z długością tułowia, nadając rasie jej frapującą zwartą budowę. Boston terier jest psem o mocnej budowie; nie może sprawiać wrażenia ani lekkiego ani ordynarnego zwierzęcia. Kość i muskulatura muszą być proporcjonalne do masy i budowy ciała.

Wady: pies robiący wrażenie ciężkiego, klocowatego.

Piętno płci: przy porównaniu osobników obu płci jedyną widoczną różnicę stanowi nieco subtelniejsza budowa suk.

Głowa

Czaszka: graniasta, płaska na górze, pozbawiona zmarszczek, policzki płaskie, czoło proste, stop dobrze zaznaczony.

Wyraz idealnego boston teriera: żywy i sympatyczny. Usposobienie wskazuje na wysoki stopień inteligencji. Jest to najistotniejsza cecha charakteryzująca tą rasę.

Oczy: rozstawione szeroko, duże, okrągłe i ciemne. Oczy osadzone frontalnie, oglądane z przodu zewnętrzne kąciki są na linii policzków.

Wady dyskwalifikujące: oczy niebieskie lub częściowo niebieskie.

Uszy: małe, noszone prosto ku górze, naturalne lub przycięte tak, by harmonizowały
z kształtem głowy, osadzone możliwie blisko brzegu czaszki.

Kufa: krótka, graniasta, szeroka i głęboka, proporcjonalna do czaszki. Wolna od zmarszczek. Długość mniejsza niż szerokość lub głębokość - nie przekracza około jednej trzeciej długości czaszki. Kufa od stopu do końca nosa równoległa do sklepienia czaszki.

Nos: czarny i szeroki, wyraźnie zaznaczona linia między nozdrzami.

Wady dyskwalifikujące: nos z różowymi plamami.

Szczęka i żuchwa: szeroka i kwadratowa. Zęby krótkie, równe. Zgryz cęgowy lub lekki przodozgryz przydają graniastości kufie. Wargi głęboko zachodzące, ale nie obwisłe, całkowicie zakrywają zęby przy zamkniętym pysku.

Duże wady: boczne skrzywienie żuchwy.

Wady głowy: oczy ukazujące zbyt dużo białkówki lub migotkę. Ściśnięte lub szerokie nozdrza. Wymiary ucha nieproporcjonalne do wymiarów głowy.

Duże wady głowy: widoczne - w jakimkolwiek stopniu – język lub zęby przy zamkniętym pysku.

Szyja/linia grzbietu i tułów

Szyja: jej długość musi nadawać całej sylwetce wrażenie harmonii. Jest nieco łukowata, trzymająca głowę z wdziękiem i płynnie przechodząca w obręcz barkową.

Grzbiet: na tyle krótki, by podkreślać kwadratowy kształt sylwetki.

Linia grzbietu: grzbiet równy. Zad lekko zaokrąglony do nasady ogona.

Klatka piersiowa: głęboka, dość szeroka, żebra zaokrąglone i zachodzące daleko do lędźwi. Korpus powinien wyglądać na krótki.

Ogon: osadzony nisko, krótki, cienki i zwężający się; prosty lub korkociągowaty i nie może być noszony powyżej linii poziomej (uwaga: preferowany ogon nie może być dłuższy niż jedna czwarta odległości od nasady do stawu skokowego).

Wady dyskwalifikujące: ogon obcięty.

Wady tułowia: ogon noszony wesoło.

Poważne wady tułowia: grzbiet karpiowaty, łękowaty, płaska klatka piersiowa.

Kończyny przednie

Łopatki: ustawione ukośnie ku tyłowi, co umożliwia stylowy chód boston teriera.

Łokcie: nie odstają do wewnątrz ani na zewnątrz.

Kończyny przednie: ustawione umiarkowanie szeroko, w przedłużeniu górnego brzegu łopatki. Kończyny o prostym kośćcu z krótkimi, mocnymi nadgarstkami. Szczątkowe palce można usuwać.

Łapy: małe, okrągłe i zwarte, nie skierowane ani na zewnątrz ani do wewnątrz, palce wysklepione, krótkie pazury.

Wady: kończyny zbyt lekkiej budowy, płaskie łapy.

Kończyny tylne

Uda: mocne i dobrze umięśnione, ukątowane w kolanach i prawidłowo ustawione.

Stopa: krótka do palców, nie skierowana ani na zewnątrz ani do wewnątrz, z wyraźnym stawem skokowym.

Łapy: małe i zwarte, z krótkimi pazurami.

Wady: proste w kolanach.

Chód: chód boston terriera jest ruchem śmiałego, pewnie kroczącego psa. Kończyny przednie i tylnie stawiane pewnie ku przodowi, w jednej linii, rytmicznie. Każdy krok podkreśla wdzięk i siłę psa.

Błędy chodu: nie może być toczący, ksobny ani odsiebny. Błędne jest wysokie podciąganie kończyn przednich.

Szata: krótka, gładka, lśniąca, delikatna w strukturze.

Maść i znaczenia: pręgowana, focza lub czarna z białymi znaczeniami. Pręgowana preferowana jedynie wówczas, gdy wszystkie inne cechy są tej samej klasy. (Uwaga: definicja barwy foczej: wygląda jak czerń, jednak oglądana w słońcu lub jasnym świetle ma rudy odcień).

Wady dyskwalifikujące: maść jednolita czarna, pręgowana lub focza bez wymaganych białych znaczeń. Szara lub wątrobiana.

Wymagane znaczenia: biała otoczka na kufie, biała strzałka między oczami, biała pierś.

Pożądane znaczenia: biała otoczka na kufie, regularna biała strzałka między oczami i na pokrywie czaszki, biała obroża, biała pierś, białe w części lub całości kończyny przednie,
a kończyny tylne białe poniżej stawów skokowych. (Uwaga: okazów doskonałych nie należy oceniać niżej z powodu braku „pożądanych znaczeń”).

Pies z przewagą bieli na głowie lub tułowiu musi posiadać dostatecznie dużo innych zalet by zrównoważyć te niedostatki.

Usposobienie: boston terrier jest psem przyjaznym i żywym. Rasa charakteryzuje się znakomitym usposobieniem i wysokim stopniem inteligencji - cechy te czynią z boston terriera niezrównanego towarzysza.

Podsumowanie: czysty w liniach, krótki tułów boston terriera oraz niespotykany, graniasty kształt głowy, szczęki i żuchwy, jak również frapujące białe znaczenia - czynią z boston terriera wybitnie eleganckiego, czarującego i charakterystycznego amerykańskiego psa.

Ocena punktowa

Wady dyskwalifikujące:

Oczy niebieskie lub ślad niebieskiej barwy. Nos z różowymi plamami. Ogon cięty.
Maść jednolicie czarna, pręgowana lub focza bez wymaganych białych znaczeń. Maść Szara lub wątrobiana.
Uwaga: samce powinny mieć dwa jądra normalnie wykształcone, całkowicie opuszczone do moszny.