Mini słownik kynologii łowieckiej

biała stopa, białe pole - teren pokryty śniegiem,

bobrowanie - brodzenie i szperanie psa myśliwskiego w wodzie, błocie, a także w chaszczach i zaroślach nadwodnych,

buszowanie - przetrząsanie przez psa myśliwskiego w poszukiwaniu zwierzyny krzaków, zarośli i łąk,

mydlarz - pies myśliwski, który atakuje zwierzęta gospodarskie,

CACIT - wniosek (certyfikat) na Międzynarodowego Championa Pracy,

chody - wydajność ruchu psa myśliwskiego,

CPC - wniosek (certyfikat) na krajowego championa pracy,

czarna stopa, czarne pole - teren niepokryty śniegiem,

farba - krew zwierzyny,

grabarz - pies myśliwski, zakopujący znalezioną martwa zwierzynę,

gonienie głosem, głoszenie - ściganie zwierzyny z głośnym ujadaniem,

gonienie milczkiem - ściganie zwierzyny bez głoszenia jej,

gonienie na oko - ściganie zwierzyny, przez psa, który ja widzi, i nie kieruje się węchem, ale wzrokiem,

gonienie w piętę, gonienie pod trop - gonienie przez psa zwierza po tropie w kierunku przeciwnym niż prowadzą tropy

gracz - doświadczony zwierz (najczęściej zając lub lis), umiejący skutecznie wyprowadzić w pole goniące go psy,

kotlina - płytkie zagłębienie w ziemi, stanowiące w okresie bezśnieżnym schronienie zająca,

łgarz - pies, który głosi zwierza, mimo braku jego obecności,

łoże - miejsce w którym zaległ (padł) postrzałek (podstrzelony zwierz); podczas konkursów myśliwskich: miejsce, silniej zaznaczone farbą i złomem (gałązkami), z odgarniętą darnią,

marking - u aporterów zdolność zapamiętania miejsc upadania kilku sztuk zestrzelonego ptactwa,

memłacz - pies obracający w kufie i nadmiernie ściskający zębami aportowanego zwierza i w ten sposób uszkadzający tuszę,

milczek - pies myśliwski, który goniąc zwierza na oko lub po ciepłym śladzie, nie głosi go głosem,

mokre pole - bagna, mokradła,

narzynacz - pies zjadający lub szarpiący tuszę strzelonej zwierzyny,

odłożenie - próba sprawdzająca reakcję psa na strzał i jego posłuszeństwo wobec przewodnika

odwiatr - specyficzna woń, wydzielana przez zwierzynę i pozostawiana na śladach, umożliwiająca psu zwęszenie obecności zwierzyny oraz jej dochodzenie po śladach,

okno - otwór wejściowy nory borsuka, lisa czy królika,

okładanie (lub przekładanie) pola - przeszukiwanie pola w poszukiwaniu zwierzyny przez psy mysliwskie. Psy poruszają się po linii zygzakowatej, przebiegającej prostopadle do kierunku wiatru, podążając zawsze przed myśliwym,

oszczekiwacz - pies oszczekujący znaleziona zwierzynę, przyzywający myśliwego głosem,

oznajmiacz (anonser) - pies, który po znalezieniu zwierzyny wraca do myśliwego i prowadzi go do niej,

paprzysko - miejsce, gdzie ptaki kąpią się w piasku lub pyle,

para - dwa psy tej samej rasy i tej samej płci lub dwa psy różnych ras bez względu na płeć, pracujące razem

pole legawe - teren pracy wyżła,

płochacz - pies myśliwski niewystawiający zwierzyny, lecz po jej zwietrzeniu, wypłaszający ją. Do tej pracy używa się spanieli, terierów, jamników i łajek myśliwskich

pochód - podkradanie się do zwierzyny na odległość strzału,

poprawianie tropu przez psa - powracanie błądzącego psa na właściwy trop bez interwencji przewodnika,

posokowiec - pies pracujący głównie po sfarbowanym śladzie- jego zadaniem jest odnalezienie postrzałka,

przekładanie pola - patrz: okładanie pola,

przelatek - dzik urodzony w ubiegłym roku,

remiza - nieduży teren w polu porośnięty drzewami lub kolczastymi krzewami lub plantacja bujnie rosnących roślin, stanowiące schronienie dla zwierzyny

respektowanie zwierzyny - zaleta psa myśliwskiego, który podczas polowania na określony rodzaj zwierzyny, zachowuje się obojętnie wobec innego jej rodzaju.

rezerwowy CACIT (reserve- CACIT) - rezerwowy wniosek (certyfikat) na międzynarodowego championa pracy,

sekundowanie - cecha wyżłów angielskich (seterów i pointerów), które robią stójkę nie tylko po zwietrzeniu zwierzyny, ale także na widok wystawiania jej przez innego psa,

sfora - dwa psy tej samej rasy, ale odmiennej płci, a więc pies i suka,

stójka, wystawianie - zatrzymanie się wyżła w charakterystycznej postawie przed zwietrzoną zwierzyną,

stójka martwa - stójka, w której pies trwa, mimo otrzymanego rozkazu ruszenia zwierzyny,

stójka pewna - stójka niezawodna, w odróżnieniu od stójki pustej,

stójka pusta - błąd popełniany przez wyżła, który robi stójkę, mimo iż w pobliżu nie ma zwierzyny,

stójka słaba - stójka, która wyżeł samowolnie przerywa i zaczyna spędzać zwierzynę,

stójka twarda - stójka, która pies kontynuuje, mimo iż otrzymał rozkaz ruszenia zwierzyny,

styl pracy - ruch i sposób zachowania się psa podczas polowania i prób pracy

ściąganie - patrz- podchód,

ślady zwierzyny - znaki na ziemi, drzewach i krzewach pozostawione przez grubego zwierza, np. sierść, farba, połamane gałęzie, odchody,

trop - odciski nóg zwierzęcia na ziemi lub śniegu,

trop ciepły, świeży - trop niedawno pozostawiony,

trop sfarbowany, krwawy - trop postrzelonego zwierza, ze śladami krwi

trop sztuczny - trop stosowany w konkursach psów myśliwskich w celu sprawdzania pracy psa na śladzie postrzalka,

trop zimny - trop dawno pozostawiony, częściowo zwietrzały,

tropowiec - pies, którego zadaniem jest znalezienie zwierzyny podążając po jej śladach. Tropowiec powinien dobrze pracować "dolnym wiatrem".

turzyca - sierść zająca, królika

trzymać trop, trzymać się tropu - wytrwale podążać tropem, nie gubić go,

wataha - stado dzików lub wilków,

wiatr - rodzona czułość węchu psa na odwiatr zwierzyny,

wiatr dolny - zdolność chwytania odwiatru zwierzyny na tropach i innych śladach i podążanie za nim. Dolnym wiatrem posługują się psy gończe, tropowce i posokowce,

wiatr górny - zdolność zwietrzenia zwierzyny, nie podążając po pozostawionym śladzie, lecz chwytając odwiatr i wskazując, gdzie się zwierzyna znajduje się w prostej linii. Dobry górny wiatr jest jedną z największych zalet pracującego wyżła,

włóczka - wleczenie ubitej zwierzyny w celu spreparowania sztucznego tropu dla sprawdzenia psa na tropie postrzalka,

wycinek - dwu lub trzyletni samiec dzika o wycinających się na zewnątrz kłach,

wypychanie, wyparowywanie zwierzyny - ruszanie, wypędzanie zwierzyny z gąszczu lub legowiska,

zestrzał - miejsce, w którym znajdował się zwierz, w chwili trafienia go pociskiem,

złaja - trzy lub więcej psów myśliwskich tej samej lub różnych ras, pracujących razem, bez względu na płeć,

złom kierunkowy - gałązka, najczęściej świerka lub sosny, wskazująca okorowanym jasnym końcem kierunek uchodzenia zwierza- na konkursach tropowców i posokowców, wskazuje rozpoczęcie tropu

Małgorzata Caprari 
bloodhound aristos vanti