Dogtrekking - dla kogo i z jakim psem?
Kilkakrotnie podkreślałam już uniwersalność i otwarty chrakter dogtrekkingu. W istocie, poza wiekiem
i stanem zdrowia psa, nie ma w tej dyscyplinie żadnych ograniczeń. W większości przypadków start w zawodach jednej z "psich" dyscyplin poprzedzony musi być intensywnymi przygotowaniami, treningiem lub szkoleniem psa. W przypadku dogtrekkingu wystarczą szelki, smycz z amortyzatorem oraz dobre chęci.
Krótsze(turystyczne) dystanse dogtrekkingu wahają sięw granicach 20 - 30km i doskonale nadaja się dla
osób niewytrenowanych i początkujących.
Osoby bardziej aktywne wybierają dłuższe trasy - powyżej 40km. Ułatwione zadanie mają właściciele psów "ciągnących" (np. husky). Marsz z takim psem jest znacznie łatwiejszy i bardziej efektywny, szczególnie na podejściach. Najlepiej na długich i wymagających trasach radzą sobie psy średnie, stosunkowo lekkiej budowy jak np. sznaucer średni, siberian husky, beagle, posokowce.Doskonale nadaja się też psy typowo użytkowe: owczarki niemieckie, belgijskie, border collie, wyżły, pointery. Często bardzo wytrzymałe są psy ras małych, szczególnie pełne energii terriery.
W przypadku ras dużych i olbrzymich należy pamiętać, że dłuższe wyprawy możemy zacząć z psem, który
ukończył przynajmniej 2 lata. Zmniejsza to ryzyko kontuzji oraz schorzeń nie dojrzałego jeszcze w pełni
układu kostnego.
W przypadku psa starszego należy zachować szczególną ostrożność. Start psiego seniora musi być poprzedzony
wizytą u lekarza weterynarii. Jeżeli nasz pies cierpi na nadwagę, należy go najpierw odchudzić.
W ramach treningu wystarczy po prostu wydłużyć spacery oraz przykładowo raz w miesiącu wybrać się na 30km trasę. Doskonałym treningiem są również wycieczki górskie. Warto zachęcać psa by napierał na do przodu i nam pomagał. Z kolei na zejściach aktywnemu psu dobrze założyć kantarek.
W dogtrekkingu sprawdzi się każdy pies. Owszem, bernardyn nie będzie maszerował równie szybko jak sinerian husky, a małą chihuahuę przyjdzie nam, czasem ponieść na rękach. Przede wszystkim liczy się jednak kontakt z przyrodą i ciekawy sposób spędzania wolnego czasu z psem.
