Kupujemy groenendaela (owczarek belgijski)
WZORZEC WŁAŚCICIELA
Wzorzec groenendaela można znaleźć bez trudu. Nikt jednak, o ile mi wiadomo, nie opracował wzorca jego właściciela. Dlatego też na podstawie długoletnich doświadczeń i obserwacji zdecydowałem się stworzyć niniejsze opracowanie.
Pochodzenie: wywodzi się z miłośników psów użytkowych, którym nieobce jest poczucie piękna. Przyczyną wyodrębnienia się tej szczególnej grupy była prawdopodobnie niechęć do długotrwałych, żmudnych sesji szkoleniowych.
Wrażenie ogólne: osobnik ogólnie sympatyczny , choć sprawiający wrażenie rozkojarzonego, niekiedy nawet "zakręconego". Otwarty w kontaktach z ludźmi, wobec psów innych ras nieco niecierpliwy. Zazwyczaj spokojny i łagodny, jednak w dyskusji o zaletach swojej ukochanej rasy bywa niebezpieczny. Aktywny, pogodny, rozmowny, z dużym poczuciem humoru. Osobowość władcza, apodyktyczna mało typowa i wybitnie niepożądana.
Uwaga - u właścicieli młodych psów mogą występować ataki paniki, które jednak z czasem ustępują.
Wzrost i waga: nie mają wpływu na ocenę, jednak nadmierna waga w stosunku do wzrostu stanowi wadę, gdyż często przenosi się na psa.
Głowa: noszona wysoko, bardzo ruchliwa - to ważna cecha użytkowa, pomagająca nadążyć wzrokiem za psem. Oczy dowolnej barwy, szeroko otwarte, również nieco rozbiegane. U właścicieli młodych psów charakterystyczny nieco zdziwiony wyraz, który zazwyczaj zanika z czasem, może jednak utrzymywać się stale, co nie stanowi wady. Włos dowolnej długości i barwy, choć preferowane są kolory naturalne. Wyszukane fryzury mało typowe. Cera zazwyczaj ciemna, z intensywną opalenizną.
Szyja: wyraźnie zaznaczona, ruchliwa. Zanik szyi, dopuszczalny u właścicieli psów bojowych, tu stanowi poważną wadę.
Tułów: pożądany prosty, harmonijny. Nieznaczne przygarbienie dopuszczalne tylko w okresie linienia psa.
Kończyny górne: średniej długości. Występująca niekiedy nadmierna długość lewej ręki wskazuje na nienajlepszy kontakt z psem i stanowi poważną wadę. Charakterystyczny brak skłonności do gestykulacji, zwłaszcza w obecności psa.
Kończyny dolne: proste, mocne, dobrze umięśnione.
Szata: zazwyczaj niedbała, w typie jeansowo - sportowym (jednak rzadko dres!), przesadna elegancja mało typowa
Ruch: szybki i wytrwały. Powłóczenie nogami dopuszczalne tylko podczas powrotu ze spaceru.
Błędy: drobne odchylenia od wzorca nie dyskwalifikują właściciela, jednak wskazują na możliwość wystąpienia nieporozumień z psem. Powinny skłonić wykazującego je osobnika do częstszego odwiedzania tej strony.
Wady dyskwalifikujące: lenistwo, powolność, zamiłowanie do wygody, spokoju i pedantycznego porządku, ponuractwo, pracocholizm, brak czasu, chęć utrzymywania "żelaznej dyscypliny", brak wyobraźni i zdolności przewidywania.
Uwaga: dane statystyczne wskazują, że większość wzorcowych właścicieli to kobiety, jednak autor niniejszego opracowania zdecydowanie zaprzecza, jakoby mężczyźni nie sprawdzali się w tej roli!
A teraz poważnie
KOMU GROENENDAELA?
Jaki powinien być idealny właściciel owczarka belgijskiego? Przede wszystkim musi cenić nie tylko efektowny wygląd, ale głównie bogatą osobowość swego psa. Nie musi być szczególnie doświadczonym przewodnikiem, powinien jednak posiadać minimum wiedzy o psim charakterze. Ważne, by umiał (lub chciał się nauczyć) obserwować psa i wyciągać poprawne wnioski.
Nie jest mu niezbędna ogromna posiadłość, równie dobrze może mieszkać w M-3. Konieczny jest natomiast czas i chęci do wspólnych spacerów i szkolenia psa. Osoby żyjące pomiędzy biurkiem, samochodem i tapczanem nie powinny myśleć o tej rasie! Ludzie aktywni, lubiący ruch na świeżym powietrzu, obcowanie z naturą i czynny wypoczynek znajdą w belgu idealnego kompana.
Wskazana jest cierpliwość, konsekwencja, łagodność i poczucie humoru - z pewnością nieraz się przydadzą!
Marek Nejman
