Jak wybrać psa dla siebie?

Jak wybrać psa dla siebie? Na co zwrócić uwagę. Czy wybrać szczeniaka czy psa dorosłego? Gdzie go kupić? Zapraszam do przeczytania artykułu, który będzie pomocny w dokonaniu wyboru.

Decydując się na psa dokonujemy wyboru na kilka - kilkanaście lat. Dlatego warto dobrze ten wybór przemyśleć. Jaki pies będzie najlepszy dla całej rodziny? Przede wszystkim zadaj sobie pytanie: po co Ci pies? Czy masz zacięcie do psich sportów, ambicje wystawowe, hodowlane, czy potrzebujesz zwykłego niekłopotliwego towarzysza codziennego życia? Czy miałeś już wcześniej psa. Jakie masz doświadczenie?

Ile czasu dziennie możesz poświęcić psu? (spacery, pielęgnacja). Jak długo będzie musiał zostawać sam?

Jak duże masz mieszkanie? Czy mieszkasz w bloku, w domu w mieście, na wsi? Jakie masz możliwości finansowe? Czy w Twojej rodzinie są małe dzieci? Jeśli tak – czy będziesz w stanie zawsze nadzorować kontakty dzieci i psa?

Jeśli odpowiedziałeś na te pytania to łatwiej będzie Ci dokonać wyboru.

Trzymanie w bloku owczarka podhalańskiego będzie dla niego bardzo frustrujące, podobnie jak zmuszanie mopsa do biegania przy rowerze.

Jeśli nie lubisz wyjmować sierści ze swoich kanapek – wybierz psa, który mało linieje. Gdy pies będzie musiał długo zostawać sam pomyśl o rasie, która lepiej znosi rozłąkę niż np. owczarek niemiecki. Mając ograniczone środki finansowe nie wybieraj wielkiego doga niemieckiego. Utrzymanie dużego psa jest znacznie bardziej kosztowne niż małego. Dla każdego psa ważna jest możliwość ruchu i poznawania otoczenia. Jeśli jesteś zapalonym biegaczem, lubisz długie wycieczki piesze i rowerowe, aktywny wypoczynek – możesz wybrać psa, który będzie Ci towarzyszyć bez większego wysiłku. Generalnie retrievery i pinczery należą do takich psów, podobnie jak psy ras pierwotnych (np. syberiany, malamuty). Jeśli natomiast masz mało czasu na spacery – nie powinieneś wybierać psa, który wymaga dużej ilości ruchu. Malamut czy doberman trzymany w kawalerce w bloku i wychodzący na krótki spacer będzie się frustrować i może niszczyć mieszkanie.

Mity i rzeczywistość

Najczęściej powtarzanym mitem jest klasyfikacja ras i typów psów jako „dobrych dla dziecka”. Tymczasem nie istnieje żadna rasa, która jest sama z siebie predysponowana do opiekowania się dziećmi. Jeśli myślisz o psie jako o zabawce dla Twojej córki lub syna – kup pluszaka. Pies jest żywą istotą. Co więcej jest drapieżnikiem. Niezależnie od tego do jakiej rasy należy – będzie po psiemu porozumiewać się z otoczeniem a sprowokowany może ugryźć. Umiejętności społeczne psa zależą od wrodzonych cech i od wychowania. Co prawda dobór hodowlany psów konkretnych ras jest prowadzony pod kątem określonych cech, ale cechy te nie występują u każdego psa w takim samym stopniu. Dlatego zdarzają się np. łagodne dobermany i agresywne labradory.

Innym mitem jest przekonanie, że psy bywają złośliwe, wiedzą dobrze, że coś źle zrobiły i wykazują skruchę. Prawda jest taka, że pies uczy się na podstawie konsekwencji swojego zachowania. To, co przynosi mu korzyść będzie robić częściej. To, co człowiek odbiera jako „skruchę psa” jest tak naprawdę próbą uspokojenie właściciela, który na widok np. pogryzionej kanapy wpada w złość.

Niektóre psy wymagają szczególnej pielęgnacji. Czesanie psa, trymowanie, strzyżenie, dbanie o jego skórę, kąpanie, przycinanie pazurów – to wszystko są czynności pochłaniające czas i wymagające staranności. Powinieneś zarezerwować sobie na to czas przynajmniej raz w tygodniu, a w przypadku psów długowłosych – częściej.

Jako opiekun psa będziesz musiał zaplanować swój urlop uwzględniając swojego czworonożnego przyjaciela. Czy w przypadku wyjazdu będziesz go miał z kim zostawić? Czy będziesz go mógł ze sobą zabierać? Żaden pies nie lubi rozłąki ze swoim przewodnikiem. Jeśli będzie to konieczne – musisz od początku do tego go przyzwyczajać.

Rasowy czy nierasowy?

Kundelki bywają wspaniałymi towarzyszami życia. Jednak nie znając pochodzenia psa niewiele możemy powiedzieć o jego wrodzonych predyspozycjach, podobnie jak kupując psa „w typie” danej rasy. Najgorszym pomysłem jest kupowanie psa na giełdzie lub w sklepie. Często te psy pochodzą z pseudohodowli, bywają chore, niezaszczepione, zarobaczone. Sprzedający je często rozmnażają psy tylko dla zysku nie dbając o właściwą opiekę nad szczenięciem, o odpowiednią socjalizację i wychowanie.

Nieprawdziwe są mity, jakoby rodowody wydawano tylko kilkorgu pierwszym szczeniakom z miotu, a pozostałym – nie. Każdy rasowy szczeniak pochodzący z hodowli ma metrykę na podstawie której Związek Kynologiczny wystawia rodowód.

Jeśli więc kupujesz psa – kup go od hodowcy. W Internecie istnieje wiele grup dyskusyjnych i forów miłośników i właścicieli psów różnych ras. Skorzystaj z ich doświadczenia i rekomendacji. Wybierz hodowlę, która cieszy się zaufaniem. Kupno psa to inwestycja na kilkanaście lat! Warto więc dobrze ją zaplanować.

Nie kupuj psa kierując się tylko odruchem lub chwilowym kaprysem. Maleńka słodka kuleczka z czasem może wyrosnąć na 50-kilogramowego olbrzyma.

W jednym miocie szczeniaków mogą być zarówno psy bardzo aktywne i niezależne, jak i spokojne a nawet lękliwe. Wybierając szczeniaka dobrze jest poprosić o pomoc doświadczonego trenera lub behawiorystę, który przeprowadzi testy psychiczne szczeniąt (np. test PAT) i pomoże Ci wybrać psa, który najlepiej będzie odpowiadał Twoim potrzebom i oczekiwaniom.

Szczeniak czy dorosły pies?

Decydując się na szczeniaka bierzesz na siebie obowiązek jego wychowania. Musisz liczyć się z tym, że maluch będzie się załatwiał w mieszkaniu, będzie gryzł meble i ręce, będzie wymagał szczególnego nadzoru i troskliwej opieki. Zaletą posiadania szczeniaka jest możliwość wpływania na jego wychowanie i kształtowania go od samego początku tak, jak sobie tego życzysz. Czasami, np. dla starszych osób, opieka nad szczeniakiem może być zbyt uciążliwa, dlatego lepiej jest niekiedy rozważyć wzięcie dorosłego psa np. ze schroniska.

Adoptując psa ze schroniska staraj się wybrać takiego, który nie jest tam zbyt długo. Psy przebywając długo w schronisku uczą się wielu niepożądanych zachowań, mogących sprawiać kłopoty zwłaszcza mniej doświadczonym właścicielom. Porozmawiaj z opiekunami psów w schronisku. Opisz, jakiego psa potrzebujesz i poproś ich o poradę. Opiekunowie znają dobrze te psy i będą umieli Ci pomóc w wyborze. Dorosły pies ma już ukształtowany charakter. Co prawda nie będzie on uczył się tak szybko jak szczeniak, ale psy mają wielkie zdolności adaptacyjne i jeśli będziesz mądrym i odpowiedzialnym opiekunem – pies Ci zaufa i będzie Twoim najlepszym przyjacielem.

Jacek Gałuszka   
http://www.wesolalapka.pl