Wzorzec RASY TERIER TYBETAŃSKI
Wzorzec FCI nr 209 /20.04.1998/, wersja angielska
TERIER TYBETAŃSKI
POCHODZENIE: Tybet.
PATRONAT: Wielka Brytania.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 25.08.1988.
KLASYFIKACJA: Psy do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa.
Sekcja 5 Rasy tybetańskie.
Nie podlegają próbom pracy.
WRAŻENIE OGÓLNE: Krzepki, średniej wielkości; długowłosy; kwadratowa sylwetka; rezolutny wyraz.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Żywy, o łagodnym usposobieniu. Lojalny towarzysz, o miłym sposobie bycia. Przyjacielski, czujny, inteligentny, odważny i skory do zabaw; ani gwałtowny, ani skłonny do bójek. Powściągliwy w stosunku do obcych.
GŁOWA: Dobrze okryta długim włosem, opadającym na oczy. Na żuchwie mała, nieprzesadnie gęsta broda.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Średniej długości; nie szeroka, ani nie toporna; lekko zwężająca się w linii od uszu ku oczom. Nie wypukła, ale i nie całkiem płaska między uszami.
Stop: Zaznaczony przed oczami, ale nie przesadnie.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Czarny.
Kufa: Mocna. Odległość od oka do końca nosa, odpowiada odległości od oka do potylicy.
Szczeka/Żuchwa/Zęby: Dobrze rozwinięta żuchwa. Siekacze ustawione w lekkim łuku, rozstawione równo i osadzone prostopadle do szczęki i żuchwy. Zgryz nożycowy lub ciasny przodozgryz.
Policzki: Łuki jarzmowe dobrze zaznaczone, jednak nie przesadnie wystające.
Oczy: Duże, okrągłe; nie wypukłe i nie zapadnięte; rozstawione dość szeroko; ciemnobrązowe. Obwódki oczu czarne.
Uszy: Zwisające, noszone niezbyt ściśle przy głowie; w kształcie litery V; niezbyt duże, obficie owłosione.
TUŁÓW: Dobrze umięśniony, zwarty i silny. Długość od kłębu do nasady ogona odpowiada wysokości w kłębie.
Grzbiet: Poziomy w części piersiowej.
Lędźwie: Krótkie, lekko wysklepione.
Zad: Prosty.
Klatka piersiowa: Dobrze ożebrowana.
OGON: Średniej długości; dość wysoko osadzony; zawinięty nad grzbietem; wesoło noszony. Bardzo obficie owłosiony. Złamanie przy końcu występuje bardzo często i jest dopuszczalne.
KOŃCZYNY
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Obficie owłosione. Nogi proste i równoległe.
Łopatki: Dobrze kątowane.
Nadgarstki: Lekko ugięte.
KOŃCZYNY TYLNE: Obficie owłosione.
Stawy kolanowe: Dobrze ukątowane.
Stawy skokowe: Nisko nad podłożem.
ŁAPY: Duże, okrągłe, obficie owłosione, z włosami między palcami i opuszkami. Pies stoi pewnie na opuszkach łap; łapy nie wysklepione.
CHÓD/RUCH: Płynny; dobry wykrok; mocna akcja kończyn tylnych. W stępie i kłusie, kończyny tylne podążają za przednimi i nie powinny być stawiane do wewnątrz, ani na zewnątrz.
SZATA
WŁOS: Dwuwarstwowy. Podszycie delikatne i wełniste. Włos okrywowy obfity, delikatny, ale nie jedwabisty czy wełnisty; długi. Szata prosta lub falista, ale nie lokowata.
MAŚĆ: Biała, złocista, kremowa, szara lub dymna, czarna, łaciata lub trójbarwna. Praktycznie dopuszczalna jest każda maść, z wyjątkiem czekoladowej lub wątrobianej.
WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie: Psy – 35,6-40,6 cm; suki nieco mniejsze.
WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
