Wzorzec AMERYKAŃSKI STAFFORDSHIRE TERIER

Wzorzec FCI nr 286
AMERYKAŃSKI STAFFORDSHIRE TERIER
(American Staffordshire Terrier)
Pochodzenie: USA
Data publikacji obowiązującego wzorca: 03.09.1996

Użytkowanie: terier.
Klasyfikacja FCI: grupa 3 teriery
sekcja 2 teriery typu „bull”

Próby pracy nie są wymagane.

WYGLĄD OGÓLNY:
Jak na swoje wymiary pies ten powinien sprawiać wrażenie wyjątkowo silnego. Proporcjonalnie zbudowany, dobrze umięśniony, a przy tym elegancki i zwinny. Żywo reaguje na otoczenie. Zwarty, krępy, ale nie wysokonożny, lub lekkiej konstrukcji. Jego odwaga jest przysłowiowa.

GŁOWA:
Średniej długości. Kufa i mózgoczaszka są w całości głębokie.
Mózgoczaszka szeroka.
Stop wyraźnie zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Trufla nosowa: tylko czarna.
Kufa średniej długości, zaokrąglona w górnej części, jej linia pod oczami zdecydowanie załamuje się.
Wargi przylegające, nie obwisłe.
Uzębienie: dobrze zarysowana szczęka, żuchwa mocna o dużej sile chwytu. Siekacze szczęki są w ścisłym zwarciu z zewnętrzną stroną siekaczy żuchwy.
Policzki o bardzo uwydatnionym umięśnieniu.
Oczy ciemne, okrągłe, głęboko osadzone, szeroko rozstawione. Powieki zapigmentowane.
Uszy wysoko osadzone, kopiowane lub pozostawione naturalne. Preferowane są uszy nie przycięte, które powinny być krótkie, w kształcie płatka róży lub pół-uniesione. Wiszące są wadliwe.

SZYJA:
Mocna, lekko łukowato wygięta, zwęża się stopniowo od łopatek ku głowie. Jest średniej długości, sucha, bez podgardla.

TUŁÓW, linia górna:
Grzbiet dość krótki. Lekko opada od kłębu do zadu. Zad krótki i łagodnie ścięty ku nasadzie ogona.
Lędźwie lekko uwypuklone.
Klatka piersiowa głęboka, szeroka i długa. Dobrze wysklepione żebra.

 

 

OGON:
Krótki w porównaniu z rozmiarami psa, nisko osadzony, zwężający się ku koniuszkowi. Nie jest zakręcony, ani noszony powyżej linii grzbietu. Nie kopiowany.

KOŃCZYNY:
Kończyny przednie proste o mocnej kości i szeroko rozstawione przy pojemnej, rozwiniętej klatce piersiowej. Łopatki silne i umięśnione. Kości łopatek szerokie i skośnie ułożone. Śródręcza pionowo ustawione. Kończyny tylne mocno umięśnione. Stawy skokowe nisko umiejscowione, nie wykrzywione ani do wewnątrz, ani na
zewnątrz. Łapy średniej wielkości, o dobrze wysklepionych, zwartych palcach.

RUCH:
Elastyczny. Inochód i toczący się chód są wadliwe.

OKRYWA WŁOSOWA:
Włos krótki, przylegający, twardy w dotyku, błyszczący.
Umaszczenie: każda maść jednolita lub łaciata jest dopuszczalna. Niepożądana jest jednak czarna podpalana, czekoladowa i biała, jeśli biel obejmuje ponad 80 % powierzchni ciała.

WZROST:
Wzrost i waga powinny iść w parze.
Idealna wysokość w kłębie wynosi dla psa: 46 - 48 cm, dla suki: 43 - 46 cm.

WADY:
Wszelkie odchylenia od powyższego wzorca traktowane są jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia. Należą do nich:
- trufla nosowa barwy cielistej,
- przodozgryz lub tyłozgryz,
- jasne oczy,
- brak pigmentu na powiekach,
- zbyt długi, źle noszony ogon.
Psy posiadające wyraźne wady fizyczne lub odchylenia psychiczne powinny być dyskwalifikowane.

UWAGA:
Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra umieszczone w worku mosznowym.

Zgłoś swój pomysł na artykuł

Więcej w tym dziale Zobacz wszystkie