bolończyk - wzorzec

BOLOŃCZYK  FCI-Standard N° 196 / 27.11.1989/ Italy
FCI ;Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa.
Sekcja 1 Bichony i rasy pokrewne
Nie podlegają próbom pracy.

Wrażenie ogólne:
mały, krępy, o zwartej budowie, okryty śnieżnobiałą szatą, długą i puszystą. Istotne proporcje: pies krótki, długość tułowia równa wysokości w kłębie.

Istotne proporcje:
kwadratowa budowa; długość tułowia równa wysokości w kłębie.

Usposobienie:
bardzo spokojny, na ogół niezbyt aktywny. Zmyślny, łagodny, bardzo przywiązany do swojego pana i jego bliskich.

Głowa: 
średniej długości, równa 1/3 wysokości w kłębie. Szerokość mierzona na poziomie łuków jarzmowych równa jest długości.

Stop: Dość zaznaczony.

Czaszka:
nieco owalna w wymiarze strzałkowym i raczej płaska w górnej części. Boki raczej wypukłe. Kości czołowe dość dobrze wysklepione - oś długa czaszki i oś długa kufy są równoległe. Bruzda czołowa oraz guz potyliczny lekko zaznaczone. Długość czaszki jest nieco większa niż długość kufy.

Nos:  na poziomie górnej linii kufy. Przednia część nosa oglądana z boku w linii pionowej. Nos duży i wyłącznie czarny.

Kufa: Długość kufy równa jest 2/5 długości głowy. Górna linia kufy jest prosta, zaś boki kufy są ustawione równolegle, tak by przednia część kufy miała kształt niemal graniasty. Okolica podczołowa dobrze wyrzeźbiona.

Wargi: górne dobrze rozwinięte, nie mogą jednak zakrywać dolnych, zaś kształt dolnego profilu kufy wyznacza żuchwa.

Szczęka i żuchwa: normalnie rozwinięte, górny i dolny łuk zębowy idealnie dopasowane.

Zęby: białe, równo ustawione. Uzębienie mocne i pełne. Zgryz nożycowy, dopuszczalny zgryz cęgowy.

Oczy:  osadzone niemal w płaszczyźnie czołowej. Szeroko otwarte, większe niż przeciętnie. Szpara powiekowa okrągła. Gałka oczna nie może być wypukła. Białkówki niewidoczne Brzegi powiek czarne, zaś tęczówka koloru ciemnej ochry.

Uszy: osadzone wysoko, długie, wiszące, jednak dość sztywne u nasady. Górna część małżowiny odstaje nieco od czaszki, co wywołuje wrażenie, iż głowa jest większa niż w rzeczywistości.

Szyja: bez łałoku. Długość równa jest długości głowy.

Tułów:  pies zwartej budowy. Długość ciała mierzona od szczytu łopatek do końca zadu równa jest wysokości w kłębie.

Linia grzbietu: prosta linia grzbietu i niewielka wypukłość w lędźwiach harmonijnie przechodzą w linię zadu.

Kłąb: niezbyt wystający ponad linię grzbietu.

Klatka piersiowa: obszerna, głęboka do łokci. Żebra dobrze wysklepione. Głębokość sięga niemal połowy wysokości w kłębie.

Mostek: przedpiersie niezbyt wyraźne.

Zad: znikomo opadający, bardzo szeroki.

Dolna linia tułowia: stanowi przedłużenie linii mostka, następnie lekko wznosi się ku słabiźnie.

Ogon: osadzony na poziomie zadu. Noszony zagięty nad grzbietem.

KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Oceniane jako całość są idealnie proste i równoległe w stosunku do płaszczyzny środkowej ciała.

Łopatka: długość wynosi 1/4 wysokości w kłębie, ustawiona ukośnie w stosunku do poziomu, w stosunku do środkowej płaszczyzny ciała ustawiona niemal pionowo. Łopatki mają dużą swobodę ruchu.

Ramię: dobrze przylegające do tułowia, o długości niemal równej długości łopatki, lecz ustawione mniej ukośnie.

Łokcie: równoległe do środkowej płaszczyzny ciała.

Przedramię: długość równa długości ramienia. Ustawione idealnie pionowo.

Nadgarstek i śródręcze: widziane z przodu - w linii pionowej z przedramieniem. Widziane z boku - śródręcze ustawione lekko ukośnie.

Przednie łapy: owalne. Mocno wysklepione, ciemne opuszki. Bardzo mocne, czarne pazury.

KOŃCZYNY TYLNE:
oceniane jako całość i oglądane z tyłu są przedłużeniem kośćca zadu i biegną idealnie prostopadle do podłoża - są ustawione równolegle do siebie.

Udo: długość równa 1/3 wysokości w kłębie. Ukośne od góry ku dołowi i od tyłu ku przodowi -  idealnie równoległe względem środkowej płaszczyzny ciała.

Podudzie: dłuższe niż udo.

Staw skokowy: kąt piszczelowo - śródstępny nie jest zbyt ostry.

Śródstopie: odległość od podłoża do stawu skokowego wynosi nieco mniej niż  1/3 wysokości w kłębie.

Tylne łapy:  Podobne do przednich jednak mniej owalne.

Ruch:   swobodny, energiczny, głowa noszona dumnie i elegancko.

Skóra:  napięta, ściśle przylegająca na całej powierzchni ciała. Pigment widocznych błon śluzowych i trzecich powiek wyłącznie czarny.

Szata:   długa na całym ciele, od głowy do ogona, od linii grzbietu do łap. Krótsza na kufie. Dość puszysta, nigdy nie leżąca płasko, lecz w kosmyki. Nie może tworzyć frędzli.

Maść: czysto biała, pozbawiona łat lub innych odcieni barwy białej.

Wysokość i masa ciała:Wysokość w kłębie: psy 27 - 30 cm, suki 25 - 28 cm.

Ciężar ciała: 2,5 - 4 kg.

Wady: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasiegu.
                       Poważne wady: wyraźna zbieżność lub rozbieżność osi długiej, wypukła kufa (rzymski nos), prognatyzm - jeśli zmienia wyraz pyska, wzrost poniżej 25 cm i powyżej 33 cm u samców i poniżej 22 cm i powyżej 32 u suk.

Wady dyskwalifikujące:  tyłozgryz, depigmentacja nosa, nos innej barwy niż czarna, obustronna depigmentacja powiek, zez, krótki ogon z natury lub przycięty, jakikolwiek inny kolor niż biały, łaty i cętki.

Uwaga: samce powinny mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, całkowicie opuszczone do moszny.