Wpływ otoczenia na szczenię

Otoczenie szczenięcia powinno zapewniać mu poczucie bezpieczeństwa. Od jego pierwszych dni życia, gdy jest jeszcze w gnieździe, szczenię powinno być codziennie dotykane i oglądane przez hodowcę, co ma na celu kontrolę jego zdrowia i zarazem przyzwyczajanie do człowieka. Początkowo bierzemy szczenię do rąk na bardzo krótko, aby nie niepokoić jego matki, ale to wystarczy. Stopniowo braniu na ręce powinny towarzyszyć słowa, które przyzwyczajają młode osobniki do hodowcy, którego słuchając będą się rozwijać.

Otoczenie szczenięcia powinno zawsze pozostawać bezpieczne, ale szczenię powinno poznawać okazywanie dominacji, gdyż pies szybko uczy się kto jest szefem sfory i nie stara się samo dominować nad otoczeniem ludzkim. Ta dominacja człowieka powinna być zdecydowana, ale delikatna. Trzeba "żelaznej ręki w aksamitnej rękawiczce", wtedy zaczyna się edukacja. Szczenięta są wołane, kiedy dawane są im posiłki, szybko wykształcają odruchy warunkowe i zaczynają przychodzić na wołanie.

Dobrze jest od najmłodszego wieku szczeniąt utrzymywać z nimi częste kontakty i dlatego hodowle typu "rodzinnego" bardzo dobrze się udają w przypadku tej właśnie rasy. Nawet osobniki dorosłe żyjące w kontakcie z właścicielem mają dużo lepsze reakcje niż te, które są utrzymywane w kojcu bez wystarczających kontaktów z ludźmi.

Niektórzy są zdania, że lepiej nawet nie mieć dużego ogrodu, gdzie pies może się wybiegać do woli. Taki ogrodzony teren ma oczywiście swoje zalety, ale aby szczenię wyrosło na zrównoważonego psa, najważniejsze jest nie pozwolić, aby dorastał w "dzikości" w jego ogrodzie szczekając na przechodniów zza ogrodzenia.

W przypadku przewrócenia ogrodzenia pies ucieka do domu przed osobami, którym groził zza ogrodzenia, gdzie czuł się jak w schronisku. Trzeba więc już w wieku dwóch miesięcy wyprowadzać szczenię często w zaludnione i hałaśliwe miejsca, tak aby się przyzwyczaiło do wszystkiego. Edukacja szczenięcia wymaga dużo perswazji i wyjątkowej delikatności a zarazem dużo stanowczości. Każda porywczość będzie stratą czasu w nauce, gdyż szczenię stanie się nieufne. Każda brutalność będzie bardzo szkodliwa, gdyż wywołuje w młodym osobniku strach, który prowadzi do pseudo-agresji.

Zapoznanie ze wszystkim, delikatność, perswazja, łagodny ton głosu prowadzą do pozytywnych rezultatów i do uległości młodego psa. Wszystkie zatem polecenia, które mu wydano powinny być egzekwowane i nagradzane smakołykiem i delikatną pieszczotą. Za to wszystkie niewłaściwe działania powinny być sankcjonowane. Postępując w ten sposób ze szczenięciem osiągniemy wzajemne zaufanie i pożądaną edukację.

Amatorska Hodowla Psów Rasowych
"PORĘBIANKA"
Roland Jasłowski