Szczenię doskonałe

Na rozwój psychiczny szczeniąt ma wpływ wiele czynników. Pierwszy okres, w którym szczenię uczy się przebywania w stadzie, to okres do 7-9 tygodnia życia. Szczeniak w tym okresie uczy się jak należy zachowywać się w stadzie, jak komunikować się z innymi osobnikami tego samego gatunku.

Należy pamiętać, że jeśli szczenię zostanie za wcześnie zabrane od matki, nikt nie jest w stanie później nadrobić tego okresu.

Kolejny okres rozwoju szczenięcia leży już w naszych rękach. Faza socjalizacji to okres od momentu kiedy szczenię zostaje zabrane od matki i trafia do nowego domu do 6-9 miesiąca. Szczenię w tym czasie uczy się „ludzkiego życia”. Pokażmy więc naszemu szczeniakowi jaki jest świat. Zabierajmy go we wszystkie miejsca, udajmy się na wycieczkę samochodem, autobusem, pociągiem… Pokażmy mu osoby starsze, z laską, w kapeluszu, z parasolem w dłoni, dzieci w wózku i grające na boisku w piłkę. To co pokażemy naszemu pieskowi w tym okresie zostanie na stałe w jego psychice i zaprocentuje w przyszłości tym, że pies będzie spokojnie reagował na tego typu bodźce.

Kiedy szczenię pojawi się w naszym domu, określmy od początku zasady – i przestrzegajmy ich. Jeśli np. oczekujemy od naszego psa w przyszłości, że nie będzie skakał na ludzi, że nie będzie żebrał przy stole, że nie będzie wchodził do sypialni, kuchni, pokażmy to od początku maluchowi i konsekwentnie do tego dążmy. Pies nie zrozumie, dlaczego nagle po pół roku jego Pan zabrania skakania na ludzi, jeśli do tej pory była to najlepsza zabawa połączona z radosnymi okrzykami.

Jeśli będziemy w stosunku do psa konsekwentni, ciągle go chwaląc za czynności, które akceptujemy, a karcąc za niesubordynacje, szybko nasz pies zrozumie czego od niego oczekujemy. Ponieważ pies bardzo szybko uczy się rzeczy, które przynoszą jakieś korzyści, nie zapominajmy o pochwałach, smakołykach, dużych porcjach pieszczot. Jeśli zaś jakieś zachowanie nie jest akceptowane przez nas, odwróćmy uwagę psa inną czynnością, pokażmy mu czego oczekujemy - ale nie krzyczmy i nie bijmy psa (nawet gazetą)! To nie są dla niego naturalne zachowania!

Przebywając na co dzień z psem, uczmy go zabawy, na spacerach zawsze miejmy przy sobie jakąś zabawkę, smakołyki i często przywołujmy psa do siebie dając mu nagrodę. Pokażemy mu w ten prosty sposób, że jesteśmy najwspanialsi na świecie. Bardzo dobrym rozwiązaniem jest uczęszczanie do psiego przedszkola. Naukę można rozpocząć już z 3 miesięcznym pieskiem. Wszystko odbywa się na zasadzie zabawy, tak więc nauka jest tylko przyjemnością.

Poświęćmy mu trochę czasu, a za pół roku, za rok nasze działania przyniosą efekt w postaci psa, który na spacerach ciągle zwraca na nas uwagę, nie ucieka w pogoni za innym psem, na każde nasze zawołanie jest przy nodze i wzbudza zachwyt otoczenia.

autor: Anna Majzner ,Szkoła dla psów AIRIS
Kołobrzeg, www.airis.w.pl