Przedszkole dla szczeniąt ?

Czy warto iść ze szczeniakiem do psiego przedszkola i kiedy?  To pytanie często pojawia się w rozmowach z opiekunami szczeniaków. Czego można oczekiwać od psiego przedszkola i na co zwracać uwagę dokonując jego wyboru? Wczesny okres życia szczeniaka pomiędzy 3 i 12 tygodniem życia (niektórzy autorzy piszą, że do 16 tygodnia) nazywa się okresem socjalizacji. Jest to czas, w którym mały pies uczy się reagować na wszystkie bodźce i sytuacje, które mają dla niego kluczowe znaczenie.  Uczy się komunikacji z innymi psami, ludźmi, zapoznaje się ze światem i z otoczeniem.

Mniej więcej do 7 – 8 tygodnia szczeniak przede wszystkim uczy się co to znaczy być psem. Bawi się z rodzeństwem, matką, doświadcza też pierwszych frustracji związanych z odstawieniem od sutka. Zwykle około 8 tygodnia szczenię trafia do nowej rodziny i zaczyna się okres poznawania przez niego świata ludzi. Na nowych opiekunach spoczywa teraz obowiązek właściwego wychowania i socjalizacji psiaka. Jak to robić?

Krótko mówiąc należy zapoznać psa ze wszystkim, z czym może się zetknąć w dorosłym życiu. Istnieje specjalny program socjalizacyjny zwany „złotą dwunastką”, zaproponowany przez Margaret Hughes, który ułatwia planowanie socjalizacji szczenięcia.

Do ukończenia 12 tygodnia życia szczeniak powinien:

• poznać 12 różnych powierzchni: drewno, parkiet, dywan, bruk, beton, linoleum, trawa, mokra trawa, ziemia, glina, mul, kałuże, głęboki piasek, w którym zapadają sie lapy, gazety, niespotykane powierzchnie jak stół, krzesło, stół wysypany drobnymi kamyczkami, itp,

• bawić się 12 różnymi przedmiotami: pluszowe zabawki, duże i małe piłki, twarde zabawki, dźwięczące zabawki, drewniane przedmioty, papier lub karton, pojemniki na mleko, sok, jogurty, rzeczy metalowe, klucze, itp,

• poznać 12 różnych miejsc: podwórko (codziennie), domy innych osób, podwórko szkolne, jezioro, staw, rzeka, laka, łódka, piwnica, winda, samochód, poruszający sie samochód, garaż, pralnie, kenel, weterynarz i salon psi (tylko, żeby powiedzieć „cześć” i otrzymać dużo smakołyków), itp,

• poznać i bawić sie z 12 rożnymi osobami (wyłączając rodzinę): dzieci, dorośli (głównie mężczyźni), staruszkowie, ludzie na wózkach, przechodnie, ludzie z laska, o kulach, w kapeluszach, habitach, okularach słonecznych, itp,

• poznać 12 różnych odgłosów (hałasy, trzeba uważać na komfort psychiczny szczeniaka): otwieranie drzwi garażu, dzwonek do drzwi, grające, bawiące się dzieci, płaczące, krzyczące dziecko, ciężarówki, motocykle, deskorolki, pralka, zmywarka, wózki w sklepie, motorówka, klaskanie, głośne śpiewanie, spadający garnek, rżenie koni, odkurzacz, przeprowadzka, przyjecie urodzinowe, itp,

• poznać 12 szybko poruszających sie przedmiotów: deskorolki, rolki, rowery, motocykle, samochody, biegnący ludzie, koty, wiewiórki, konie, krowy, skutery, dzieci grające w piłkę, biegnące dzieci, odkurzacz,

• 12 różnych wyzwań: wchodzenie na, z, w i wokół pudla kartonowego, przechodzenie przez kartonowy tunel, chodzenie po schodach, pokonywanie przeszkód, gra w chowam i szukam, chodzenie przez drzwi na schodach, elektrycznie otwierane drzwi, parasol, balony, skoki przez pnie, kłody, kąpiel, itp,

• być trzymanym przez właściciela i rodzinę 12 razy w tygodniu: pod pacha (jak piłkę), za klatkę piersiowa, za głowę, pomiędzy nogami właściciela, jak dziecko, trzymanie na podłodze w pobliżu właściciela, zaglądanie w uszy, zęby, pomiędzy palce, sprawdzanie temperatury, itp,

• jeść z 12 różnych pojemników: trzęsąca sie miska (kula), metalowe, pudełko, papier, filiżanka, kubek, blacha do ciasta, patelnia, plastyk, kong, snackball, bustercube, łyżka, torebka papierowa, itp,

  jeść w 12 różnych miejscach: podwórko, kuchnia, klatka, piwnica, pralnia, łazienka, dom znajomych, samochód, podwórko szkolne, pod parasolem, itp,

• bawić się z 12 różnymi psami (lub bezpiecznymi dorosłymi psami) najczęściej, jak to tylko możliwe

• zostawać samemu, z dala od rodziny i innych zwierząt (5-45 minut) 12 razy w tygodniu

• mieć założone 12 różnych obroży i smyczy w 12 różnych miejscach

Bardzo ważne dla szczeniaka jest umiejętne wprowadzenie go w świat innych psów. Dlatego w psim przedszkolu dużo miejsca poświęca się na zabawę z psami i na kontrolowanie jej.  Właściciel psa uczy się oceniać, czy zabawa jest bezpieczna dla psa, czy pies w trakcie tej zabawy nie uczy się on niepożądanych reakcji i kiedy należy taką zabawę przerywać i kończyć.

Nie jest prawdą, że psy należy „puścić luzem” i „niech się pobawią”, a właściciele w tym czasie mają przerwę. Czas zabawy szczeniąt ze sobą i z innymi, starszymi psami jest bardzo ważny, bo niesie ze sobą wiele informacji na temat charakteru i predyspozycji szczeniaka. W zależności od tego prowadzący zajęcia powinien odpowiednio moderować zabawę psów i dbać o jej przebieg. To pozwala ośmielić mniej pewne siebie szczeniaki, a bardziej pewne siebie nauczyć delikatności.

W przedszkolu pies również uczy się samokontroli i zwracania się do właściciela. Wiele problemów z psem w późniejszym wieku bierze się z błędów wychowawczych w okresie szczenięcym. Młody pies powinien się nauczyć, że całe dobro tego świata przychodzi do niego przez właściciela i nie jest dostępne bez jego akceptacji i pozwolenia. Służą temu odpowiednie ćwiczenia.

Już małego szczeniaczka w wieku 6 – 7 tygodni można z powodzeniem uczyć sztuczek takich jak siadanie, warowanie, przynoszenie przedmiotów, turlanie się. To rozwija go intelektualnie i uczy rozwiązywania „zagadek”. Szkolenie powinno być przyjemne dla szczeniaczka i dla przewodnika. Im więcej śmiechu i zabawy tym lepiej.

Jakiekolwiek „korekty”, szarpanie, używanie łańcuszków zaciskowych, zmuszanie psa do „podporządkowania się”, próby jego „dominowania” i „ustalania hierarchii” siłą powodują, że pies przestaje ufać przewodnikowi i cierpi. To może być powodem wielu problemów z zachowaniem psa w późniejszym wieku.

Wszystkie zasady prawidłowej i wszechstronnej socjalizacji szczeniaka wprowadzamy w życie podczas kursu PTP, w którym uczestniczą szczeniaki w wieku od 7 tygodnia wraz z dorosłymi psami.

Jacek Gałuszka
http://www.wesolalapka.pl