Klikerowe szkolenie psów. Wstęp
1. WSTĘP I CEL PRACY
Pies został udomowiony przypuszczalnie ok. 10 tys. lat temu. Od tego czasu stał się najbardziej popularnym zwierzęciem domowym. W każdej części świata pies nieodłącznie towarzyszył i wciąż towarzyszy człowiekowi. To właśnie psy pilnują naszych domów, bronią nas w niebezpieczeństwie, są pasterzami, pomagają w polowaniach, prowadzą niewidomych, ratują zasypanych w lawinach, pracują w policji i wojsku, a także po prostu mieszkając z ludźmi pod jednym dachem stają się członkami ich rodzin. Dzięki psom życie człowieka staje się o wiele przyjemniejsze. Ludzie wciąż dążą do lepszego wykorzystania cech i umiejętności psów. Od dawna człowiek uczy psa posłuszeństwa, przygotowuje do pełnienia rozmaitych funkcji. Szkolenie jest coraz bardziej popularne, a co za tym idzie, jest wiele metod według których tresuje się psy. Jedną z nich jest nowoczesna metoda wykorzystująca dźwięk i pozytywne wzmacnianie w nauce zachowań nazwana klikerowym szkoleniem psów.
Głównym celem pracy było dokładne opisanie szkolenia psów metodą klikerową. Przedstawione zostały zasady szkolenia tą metodą. Praca miała też na celu pokazanie, że szkolenie klikerowe opiera się na założeniach uczenia się zwierząt, a przede wszystkim rządzi się prawami uczenia się poprzez warunkowanie instrumentalne.
Do pracy dołączono analizę ankiet przeprowadzonych wśród właścicieli psów szkolących metodą klikerową. Celem przeprowadzonej ankiety było zbadanie powodów wybrania przez nich tej metody, przedstawienie jej zalet, a także ewentualnych wad. Ankieta miała, także na celu pokazanie czy zauważalna jest różnica w pracy z psami szkolonymi od początku klikerowo, a psami szkolonymi wcześniej innymi metodami. Miała również przedstawić, czy istnieją jakieś przeciwwskazania różnych szkoleń specjalistycznych.
Uczenie się poprzez warunkowania>>
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego
Wydział Nauk o Zwierzętach
KLIKEROWE SZKOLENIE PSÓW
Praca magisterska wykonana przez Agnieszkę Prymaka
pod kierunkiem prof. dr hab. Kazimierza Ściesińskiego
w Katedrze Szczegółowej Hodowli Zwierząt.
Warszawa 2004
