Psiaki i dzieciaki

Mama, tata, dziecko i psiak – tak większość z nas widzi model idealnej rodziny. Pies w naszym domu powinien być źródłem przyjemności, radości i zainteresowania. Nasze dziecko dorastając przy psiaku i biorąc aktywny udział w opiece nad pupilem uczy się nie tylko odpowiedzialności, ale również miłości, konsekwencji, roztropności i szacunku dla zwierząt.

Dzieci wychowujące się z psami mają większe poczucie własnej wartości, są pewne siebie, wyrozumiałe i roztropne. Dzieci poczęte i chowane w domu zamieszkiwanym przez psa najprawdopodobniej będą mniej skłonne do alergii, zwłaszcza na sierść naszego psiaka, ponieważ organizm dziecka zdąży wytworzyć specjalne przeciwciała.

Pies staje się duchowym i bezwarunkowym przyjacielem naszego dziecka. Należy jednak pamiętać, że pies to nie zabawka, która może się znudzić. Dziecko wychowujące się z agresywnym psem stanie się nieufne w stosunku do innych zwierząt, zwłaszcza psów. To samo tyczy się psiaka. Jego jedno przykre spotkanie z rozwydrzonym dzieckiem może mieć wpływ na psi stosunek do wszystkich dzieci. A należy pamiętać, że psiaki jak i dzieci są często nieobliczalne.

Wybór psa
- decyzja o nabyciu szczeniaka powinna być przemyślana i podjęta przez całą rodzinę.
- wybierz rasę, która cię interesuje i poradź się fachowca. Często książki i hodowcy nie udzielają właściwych informacji a dają nam spis pobożnych życzeń
- nie decyduj się na psa dorosłego bądź ze schroniska jeśli nie jesteś pewien czy jest odpowiedni do domu z dzieckiem (być może miał przykre doświadczenia z dziećmi)
- psa nabywaj z domowej hodowli, gdzie szczenię było od urodzenia socjalizowanie z domowym zgiełkiem (odkurzacz, telefon, dzwonek do drzwi) i miało styczność z ludźmi,
- decyduj się na psy rasowe, co pozwoli uniknąć wielu problemów zdrowotnych (choć i takie się zdarzają u psów rodowodowych), masz pewność co wyrośnie ze szczeniaka i jaka będzie jego psychika charakterystyczna dla danej rasy
- decyduj się na rasę, która będzie odpowiadała temperamentem do stylu życia, jaki prowadzi Twoja rodzina – nie decyduj się na psa sportowego, myśliwskiego, gończego jeśli prowadzisz osiadły tryb życia i nie wybieraj psów silnie dominujących,
- jeśli nie masz doświadczenia unikaj ras uznawanych za agresywne ( nie dlatego że są agrest=ywne, lecz dlatego że takie mogą się stać nieumiejętnie wychowane) i nie kieruj się modą! Możesz trafić na „wybuchową” i nieobliczalną mieszankę (modne teraz psy bojowe)!
- podejmuj w pełni świadomy wybór unikniesz przykrych czy nawet tragicznych konsekwencji.
- zawsze korzystaj z porad fachowca – tresera, behawiorysty, czy związku kynologicznego.
- kieruj się rozumem i sugeruj tym, co wyrośnie ze ślicznego teraz, psiego malucha.

Wprowadzanie dziecka (noworodka) do domu, zamieszkiwanego przez psa
- warto wnieść do domu choć jedną rzecz pachnącą nowo narodzonym dzieckiem, by pies zapoznał się z zapachem (przeważnie mamy na to trzy dni, bo tyle czasy spędza się w szpitalu po porodzie)
- podczas gdy przybywamy do domu z dzieckiem warto poprosić kogoś z przyjaciół by wcześniej zabrał psa na spacer a czas ten wykorzystać na to by cała rodzinka nacieszyła się maleństwem a dom przesiąkł jego zapachem – unikniemy w ten sposób blokady pies - dziecko, tworzonej najczęściej przez babcie i ciocie
- kiedy pies wróci ze spaceru będzie podekscytowany nowymi zapachami, a właściwie tym „małym dziwnie śmierdzącym stworzeniem”
- pozwól psu obwąchać dziecko, najlepiej trzymając je w pozycji pionowej na piersi z odsłoniętą pupką i gołymi nóżkami; pies najprawdopodobniej poliże i mocno opuka dziecko nosem, zwłaszcza w okolicach pośladków – tak psy poznają nowego osobnika i zdobywają informacje na jego temat
- nie izoluj psa podczas wykonywania codziennych obowiązków przy maleństwie (kąpiele, przewijanie, karmienie)
- nie zamykajmy drzwi do pokoju dziecięcego – pies zawsze będzie zainteresowany co przed nim ukrywamy i prędzej czy później będzie chciał to sprawdzić i może wskoczyć do łóżeczka
- nagradzaj i chwal psa gdy informuje nas o kwileniu maleństwa – będzie czuł się za niego odpowiedzialny i szybciej stworzy się między dzieckiem a psem więź emocjonalna
- nie podawaj psu pozostałego mleka z karmienia – pies potraktuje to jako jego pożywienie a dziecko jako niższe w stadzie, co może doprowadzić do przykrych konsekwencji (dostęp do pokarmu to podstawowe źródło agresji u zwierząt)

Poznawanie dorosłego psa z kilkuletnim dzieckiem
- podejdź z psem do dziecka, rozmawiajcie
- pozwól psu obwąchać dziecko
- jeśli pies jest nieufny poproś dziecko by omijało wzrokiem psa (unikać kontaktu wzrokowego, który jest wyzwaniem w psim znaczeniu)
- poproś dziecko by rzucało smakołyki psu a jeśli pies wykaże zainteresowanie pozwól dziecku karmić psa z ręki
- nie pozwalaj dziecku na gwałtowne ruchy czy kładzenie rąk na psi kark
- powtarzaj te czynności często by pies nabrał zaufania do dziecka
- wszelkie dokarmianie psa z ręki dziecka nie jest niczym złym, nie upilnujemy tego, jedynie co zyskamy to fakt, że pies będzie kojarzył dziecko ze smakołykami i nie wpłynie to na naszą pozycję w stadzie; możemy dodatkowo pozwolić dziecku dorzucać do miski nowe przysmaki w trakcie psiego posiłku

Pod jednym dachem
- pies powinien mieć swoje posłanie w ustronnym miejscu, gdzie będzie mógł odpoczywać w spokoju (izolacja psa w kojcu nie sprzyja prawidłowej socjalizacji z domownikami)
- naucz dziecko by szanowało psi spokój (pies przesypia 2/3 doby) i odwrotnie
- ucz dzieci używania komend, których ty używasz w stosunku do psa,
- ucz właściwego postępowania z psem

Nie pozwalaj
- na pozostawianie małego dziecka z psem, nawet jeśli bardzo ufasz psu
- na wychowywanie i opiekę nad psem wyłącznie dzieciom – mogą nauczyć psa złych zachowań
- na traktowanie psa jak maskotkę
- by dziecko sprawiało psu ból poprzez wkładanie palców do oczu, ciągnięcie za ogon, szczypanie, krzyczenie do ucha, gonienie psa po domu, kopanie
- by dzieci doprowadzały do siłowej konfrontacji dziecko-pies (zabawy na przeciąganie wykluczone, pies zawsze wygra)
- psu na jakiekolwiek agresywne zachowanie podczas zabawy z dzieckiem i odwrotnie (wskakiwanie, podgryzanie, warczenie) - taką zabawę należy natychmiast zakończyć pokazując wyraźnie psu nasze niezadowolenie i pozostawienie jego psiej osoby samej sobie w pustym pokoju
- nie pozwalaj dziecku robić tego psu, czego sam byś nie zniósł ani młodsze rodzeństwo

Pamiętaj
- nie wszystkie psy lubią dzieci a wiele z nich nie miało z dziećmi kontaktu – uszanuj to
- dzieci nie maja cierpliwości do psów
- pies to nie sposób na wynagrodzenie braku naszego dla czasu dla dziecka
- najlepszy pies może ugryźć gdy dziecko mu dokuczy lub wykona gwałtowny ruch
- nie bij psa, a już wykluczone byś robił to w obecności dziecka - uczysz złego a zapominasz, że bicie i gwałtowne ruchy rąk wykształtują w psie lek i może być to powodem agresji skierowanej do dzieci, które przecież nadmiernie gestykulują i szybko się poruszają!
- szkolenie psa prowadź w obecności dziecka i pozwól dziecku chwalić psa, nawet kiedy to ty egzekwujesz psie posłuszeństwo – dziecko ma być miłym skojarzeniem
- nadzoruj zabawy dzieci z psami
- pies uważa dziecko za swojego rywala o pozycję w stadzie i może skonfrontować się z nim, czego nie zrobiłby w stosunku do osoby dorosłej
- pies traktuje dziecko jako niższego w stadzie – ulgowe traktowanie trwa zazwyczaj do około 12 roku życia dziecka, później pies traktuje dziecko jak równego sobie ale nigdy jako przewodnika stojącego wyżej w hierarchii stadnej
- wszelkie nieuzasadnione przejawy psiej agresji skierowanej do dziecka winny być stanowczo karcone, najlepsza w tym wypadku będzie kara od "Pana Boga" (puszki brzęczące spadające znieba, łańcuszek dźwiękowy) by pies nie kojarzył jej sobie z nami ani z dzieckiem.

Pracuj z psem
- nieobecność dziecka wykorzystaj na szkolenie psa i prace z nim
- podchodź do psa kiedy śpi wzbudzając go z drzemki, daj nagródkę i odejdź
- podchodź do psa kiedy gryzie swoją zabawkę, zabierz mu ją, daj smakołyk a potem oddaj zabawkę (ilość zabawek wyraźnie ogranicz bo nasilisz psi instynkt pilnowania własnych przedmiotów – zabawka ma być nagródką pocieszenia a nie źródłem okazywania psiej dominacji)
- podczas psiego posiłku podchodź do psa i wrzucaj mu do miski super smakołyki, następnie odchodź
- szczeniaka przyzwyczajaj do dotyku, głaszcz go, łap za skórę, przytrzymaj za ogon, dotykaj psich łap, ale nie sprawiaj mu bólu
- nie rób tego zbyt często bo rozdrażnisz psa
- takie postępowanie ma psu pokazać, że człowiek w jego pobliżu nie oznacza kłopotów a miłe doświadczenia, zwłaszcza smakowe.

Pies to nie zabawka dla naszego dziecka – pies to istota żywa, rozumująca, kochająca i czująca. Nie sugerujmy się filmami, w który pies jest zawsze gotowy na pieszczoty i wyrozumiały. Stwórzmy dom, w którym obok miłości i szacunku panują reguły i zasady obowiązujące wszystkich domowników, a unikniemy przykrych doświadczeń. My jesteśmy przewodnikami naszych dzieci i psów Wszystko zależy od nas.

Źródła informacji:
B.Kilcommons, S. Wilson "Mój pies świadczy o mnie" Wydawnictwo Multico
J. i C. Bower, "Mój pies" Wydawnictwo Świat Ksiażki

źródło: http://www.naszemiasto.wp.pl/pies/