MALTAŃCZYK - wychowanie

Jaki jest Maltańczyk?

Wspaniała uroda i jedwabista szata uczyniły z Maltańczyka pieska o wyrafinowanym wyglądzie sprawiającego wrażenie delikatnej maskotki. Choć jest piękny, elegancki i pełen gracji daleko mu do luksusowego kanapowca spędzającego czas na ozdobnej poduszce. Mówią o tym jego figlarne spojrzenie i przebiegła minka. Spokojny, przylepny obdarzony żywą inteligencją i wielką wrażliwością ma bardzo bogatą osobowość. Prócz niewątpliwej urody ma też wspaniały charakter. Od zawsze przebywając w bliskim kontakcie z ludźmi stał się przyjacielem i powiernikiem.

Posiada dar zjednywania sobie serc wszystkich, którzy się do niego zbliżą. Potrafi kochać bezgranicznie bliską mu osobę i bezustannie szuka z nią kontaktu. Samotność jest dla niego trudną do zniesienia niewolą. Biel jego szaty zdaje się być odzwierciedleniem jego niewinności, radości życia i wrodzonej łagodności. Jest zabawny, czuły, grzeczny, spontaniczny i radosny, a humor zawsze mu dopisuje.

Maltańczyk w lot wszystko pojmuje, odgaduje bezbłędnie czego się od niego żąda, jest bardzo dobrym obserwatorem i posiada znakomitą pamięć. Zazwyczaj zachowuje się spokojnie i z rozwagą. Szybko uczy się cierpliwości i posłuszeństwa. Wszystko to sprawia że odnajduje się w roli nienagannie wychowanego psa do towarzystwa.

Siła spojrzenia

Cała rodzina biszonów ma cechy, jakimi nie może się poszczycić żadna grupa psów: wszystkie biszony są serdeczne, sympatyczne, wyjątkowo ładne i na dodatek wesołe. Maltańczyk skrywa pod swym futrem sporą dawkę energii i ruchliwości, ale jego największa siła leży gdzie indziej - wystarczy, ze spojrzy komuś głęboko w oczy, a człowiek nie potrafi już uwolnić się spod jego uroku... Jego spojrzenie jest łagodne i wyrozumiałe, ale gdy lekko przekrzywiwszy główkę spojrzy spod opadającej na czoło grzywki, to człowiek już przepadł z kretesem! Nawet ludzie, którzy nie przepadają za psami, nie potrafią oprzeć się urokowi Maltańczyka. Jak na psa jego rozmiarów, Maltańczyk ma jeszcze jedna ujmująca cechę - miłą powściągliwość. Nie ma nic wspólnego z małymi szczekaczami, pobudliwymi miniaturami, usiłującymi nerwowością nadrobić mizerny wzrost.

Nie należy jednak spokoju Maltańczyka uznawać za obojętność czy brak zainteresowania! Psy te maja skłonność do filozoficznego podejścia do życia, w czym są podobne do wielu psów pochodzących z Dalekiego Wschodu. Często zdarza się, że Maltańczyk zagłębi się w rozmyślaniach, których nie sposób przejrzeć. Choć psy te stworzone zostały do towarzystwa człowiekowi i cenią je sobie nad wyraz, to jednak nie zawsze można zgadnąć, nad czym zastanawia się mały, biały filozof...

Nie zostawiaj mnie!

To, co go naprawdę potrafi zasmucić, to oddzielenie od jego pana czy pani. Nie nadaje się do dłuższych okresów samotności, gdyż przywykł do tego, że jest pełnoprawnym członkiem rodziny, a może nawet więcej - że zwraca na siebie uwagę całej rodziny, i zawsze znajdzie się ktoś, kto się z nim zechce bawić lub pogłaskać go. Maltańczyk jest psem, który ze względu na swe rozmiary może towarzyszyć swojemu właścicielowi zawsze i wszędzie, oraz który najchętniej większość czasu spędzałby w towarzystwie 'swoich' ludzi. Wystarczy spojrzeć, jak bardzo będzie zasmucony, gdy okaże się, ze nie weźmiecie go Państwo ze sobą wychodząc z domu! Nawet jeśli przyjdzie mu spędzić dzień czy dwa w luksusowych warunkach w zaprzyjaźnionym domu, będzie cały czas smutny i pochmurny - nie umie nie tęsknić!

Najlepiej na kolanach...

Wrażliwy Maltańczyk stale dąży do czysto fizycznej bliskości z właścicielem. Nie ma co liczyć na to, że będzie godzinami spokojnie leżał przy nogach swego pana... Przez wieki szlachetnie urodzone damy wyuczyły go, że jego miejsce jest na kolanach i nigdzie indziej! Nie jest to pies, który chętnie wybierze się na samodzielny spacer poza domem, sam nawet nosa nie wystawi na dwór. Daremny trud, nie ma co go wyrzucać na spacer - sam nie odejdzie spod drzwi. Z panem czy z panią - bardzo chętnie, ale sam? Nigdy! Wielu ludzi bierze to za tchórzliwość, a to tylko niechęć do rozstania się z człowiekiem, która potrafi być rozczulająca. Maltańczyk doskonale zna swą siłę oddziaływania na wrażliwość człowieka, stąd trzeba uważać, by nie owinął nas sobie wokół palca, bo nasz miły kompan potrafi się szybko zmienić w rozkapryszone dziecko!

Pies i dziecko

Maltańczyk jest bardzo elegancki, ładny i zazwyczaj bardzo spokojny, ale ma w sobie wiele energii i radości życia, stąd jest z reguły uwielbiany przez dzieci w każdym wieku. Zwłaszcza dziewczynki przepadają na tak pięknym pieskiem! Pamiętajmy jednak, ze Maltańczyk nie jest psem o sportowym zacięciu i że nie nadaje się ani do zbytniego wysiłku, ani do rozrabiania z innymi psami na podwórku - znacznie wyżej ceni sobie przytulanie i głaskanie (ale nie nadaje się do traktowania go jak żywa lalka, choć nie ma nic przeciwko ubieraniu go w eleganckie stroje!).

Pilnowanie domu to z pewnością nie jest jego specjalność. Co prawda, Maltańczyk szczeka gdy przychodzi ktoś obcy i z pewnością można zaoszczędzić na autoalarmie, ale żaden z biszonów nie nadaje się do roli psa użytkowego.

Idealny właściciel:

Właściciel Maltańczyka powinien być łagodny i wrażliwy, mieć wiele czasu i wiele cierpliwości, powinien lubić delikatną ekstrawagancję, ale w żadnym wypadku nie może być snobem! Powinien mieć słabość do swego rzadkiego i cennego psa. W większości przypadków idealny właściciel Maltańczyka jest właścicielką, gdyż to panie chętniej chodzą na spacer z białym kłębkiem futra na smyczy i mają mniej oporów przed wzięciem psa na ręce. Maltańczyk jest psem wymagającym troski o włos, jego włos potrzebuje starannego pielęgnacji, a jego budowa - wbrew pozorom - czyni zeń psa dość odpornego.

Maltańczyk jest psem na tyle sprytnym, że błyskawicznie odkryje wszystkie słabe strony swej właścicielki i umiejętnie wykorzysta je na swoja korzyść. Dlatego trzeba pamiętać, że jest to jednak pies i wychowywać go jak każdego innego psa. Swemu właścicielowi Maltańczyk ma do zaoferowania ogrom miłości i oddania.

Maltańczyk może doskonale - pod nadzorem starszych! - nauczyć dzieci odpowiedzialności za swoje własne zwierzątko.

Jest to także doskonały pies dla osób starszych, które są pełnosprawne, ale mniej ruchliwe niż w młodości. Psy te nie potrzebują przesadnie dużej potrzeby ruchu, choć nie można zapomnieć o codziennych spacerach. Starsze osoby cenią sobie przede wszystkim spokój i opanowanie swego Maltańczyka.

Należy:
 · Bawić się z nim i rozpieszczać go - ale nie zaniechać wychowania!
 · Możliwie często zabierać go ze sobą wychodząc z domu, ale wdrożyć także do zostawania samemu (byle nie za często...).
 · Zapewnić mu spokojny dom i serdeczność otoczenia.
 · Warto reklamować zalety Maltańczyka, by przywrócić mu dawne miejsce popularnego psa pokojowego!

Nie wolno:
 · Traktować go brutalnie, surowo, karcić fizycznie lub przesadnie, podnosić na niego głos, - jest na to za wrażliwy. Z reguły wystarczy zrobić surową minę i pogrozić palcem
 · Pozostawiać go samemu sobie.
 · Spełniać wszystkie jego zachcianki.
 · Zbyt rzadko wychodzić z nim na spacery.

Co należy wiedzieć:
 · Nie wymaga wiele miejsca
 · Bardzo przywiązuje się do miejsc, które zna
 · Lubi zabiegi pielęgnacyjne
 · Lubi uczestniczyć we wszystkim, co dzieje się w domu
 · Dobrze znosi towarzystwo innych psów
 · Bez kłopotów godzi się z innymi zwierzętami domowymi
 · Nie może być przekarmiany
 · Wymaga codziennej pielęgnacji
 · Dość drogi przy zakupie
 · Bardzo tani w utrzymaniu

Dominika Ożóg,  CANESTRE, http://www.canestre.com