Dominacja psów

Wychowanie psa - cz8

Co znaczy dominacja?
Pies jest, podobnie jak wilk, stworzeniem socjalnym, zwierzęciem stadnym. W wilczej sforze obowiązuje bezwzględna lojalność przestrzegana przez wszystkich członków. Jest to podstawą ich egzystencji, gdyż tylko razem są silni i tylko razem mogą przeżyć. Członkowie sfory podporządkowują się ścisłej hierarchii i swym przywódcom. Nie jest związane z dominowaniem słabszych przez silniejszych fizycznie , lecz można powiedzieć jest wynikiem różnych prób i doświadczeń, które wskazują kto jest dominantem, i daje to wszystkim w swym otoczeniu odczuć. Przywódca czuje się dobrze i pewnie na swej uznanej pozycji.

Tzn., że każdy wilk/pies chce dokładnie wiedzieć, gdzie jest jego miejsce. Czy jest przewodnikiem, czy pozwala sobą przewodzić. Jego pozycja w sforze odpowiada jego indywidualnej naturze. W wilczej sforze podwładni o najróżniejszych charakterach zajmują odpowiednie miejsce, ale inaczej jak u ludzi, nie jest ono związane z jego oceną. Także nasz pies chce i musi wiedzieć, gdzie jest jego miejsce w ludzkiej sforze. Tylko wtedy będzie się czuł dobrze. Dlatego też, ciągle próbuje ustalić, na czym stoi. Potrzebuje jasnej sytuacji. Bez niej jest niepewny, lękliwy, agresywny i ciężki, lub niemożliwy do wychowania.

Prawie wszystkie problemy z psami mają swe przyczyny w niejasnych zachowaniach dominacyjnych.
Pies potrzebuje w swym bycie dokładnie określonych granic. Potrzebuje absolutnego porządku, osoby przywódcy, po prostu , Szefa. W tym znaczeniu to my jesteśmy jego ludzkim odpowiednikiem przewodnika sfory. Jeśli jest inaczej, to pies przejmie inicjatywę, aby przewodzić w domu. Dla psa jest istnieje tylko pozycja górna i dolna. Nic na to nie może, jest to całkiem naturalne, że w naszych słabszych momentach będzie ciągle próbował mieć coś do powiedzenia. Jeśli na konkretne, świadome zachowania psa będziemy reagować słabo lub wcale zdziwimy się jak szybko to zauważył. Zacznie będzie nas poddawał innym próbom, w innych sytuacjach. W ten sposób rośnie jego pozycja. Dominacyjne zachowania nie są związane z wielkością, czy siłą fizyczną, lecz z nastawieniem i doświadczeniem. Nasz pies musi być o tym przekonany, że to my, a nie on mamy we wszystkich elementach życia pozycję dominującą. Jeśli tak nie jest, stworzyliśmy mu zbyt wiele przywilejów. Wychowanie może przebiegać tylko na podstawie właściwego porządku hierarchii.

Pozycję w hierarchii nie tworzy się przez wychowanie psa, lecz wychowanie psa jest możliwe poprzez właściwą hierarchię. Dla psów, które w trakcie wychowania częściej lub rzadziej nas słuchają, układ hierarchii nie jest jeszcze wyraźny. Zawsze poddają nas próbie. Wykonują wprawdzie nasze polecenia, ale z ociąganiem, niedbale i z przymusem. Dla tych psów hierarchia i stosunek do ludzi nie jest dostatecznie jasny. Są ciągle zajęte odnalezieniem swego miejsca. Stawiają się przy tym nie niżej, ale obok lub powyżej ludzi. Niektóre psy dochodzą to tego, że mimo wielokrotnych komend czekają, aż padnie ostatnie, silne polecenie. Jeśli to nie nastąpi, wykonują w ten sposób jeszcze jeden krok w górę. Psy powinny zajmować pozycję podporządkowaną do ludzi, ale jednocześnie silnie z nimi związaną. Jeśli więc ktoś psa bije, aby mu pokazać, kto w domu rządzi, już na samym początku przegrywa bitwę.

Po czym rozpoznajemy dominację?
Dominujący jest pies, który skłania nas do zrobienia czegoś. Dominujący jest ten, który stwarza bodźce. Ten, który reaguje jest poddanym. Dominacja objawia się nie zawsze agresją przeciw ludziom. Dominacja ma wiele ukrytych symptomów.

Na przykład : Normalnie każdy pies ma swoje miejsce do leżenia, swój koszyk, budę. Ale tysiące psów dzieli z ludźmi łóżka, sofy i fotele. Pies potwierdza przez to swą pozycję. Przewodnik sfory szuka sobie najlepszego miejsca. Leży zawsze trochę z boku i wyżej. Niżsi rangą szukają jego bliskości. Psy leżą chętnie w przejściach, drzwiach na schodach, aby każdy przeszedł nad nimi, przy czym one nie ruszają się ani na minimetr.

- Kto nie ustępuje drogi jest Szefem.
- Zaobserwujcie zachowanie psa, gdy idziemy z nim po schodach. Czy to nie on idzie przodem i czeka na nas na dole, lub u góry?
- Przewodnik idzie zawsze przodem.
- Dla wygody, aby nie przeszkadzał nam przy jedzeniu, pies zostaje często wcześniej nakarmiony. Ten kto je jako pierwszy jest Szefem, reszta dostaje to co - po nim zostało. Po czym jeszcze możemy rozpoznać dominację?
- Zmusza nas do głaskania.
- Zmusza na do nakarmienia go.
- Nie wstaje, gdy jest na naszej drodze.
- Decyduje o tym, kiedy idziemy na spacer.
- Błaga o smakołyki i jedzenie, a my karmimy go natychmiast.
- Odgania nas od swego jedzenia.
- Znaczy terytorium w mieszkaniu.
- Znaczy nasza nogę.
- Określa, dokąd idzie sfora, ciągnąc na smyczy.
- Biegnie przodem i szuka swej własnej drogi a my podążamy za nim.
- Pilnuje sfory, biega naprzód i z powrotem czujnie krążąc.
- Biegnie przodem i nie wraca, gdy go wołamy. Oczekuje, że podążymy za nim, jako przewodnikiem.
- Broni swego terytorium przed nami.

Dominacja nie jest zatem niczym innym, jak określonym wpływem na całość zdarzeń. Aby móc zareagować, należy najpierw rozpoznać, czy i jak nasz pies nas dominuje.

Autor:
Tresura Psów " KAMA "
http://www.tresurapsow.pl/