Socjalizacja jest bardzo ważna dla prawidłowego rozwoju psa. Zapewnia mu możliwość swobodnej zabawy z innymi osobnikami, gwarantuje mu poczucie bezpieczeństwa oraz znacznie ułatwia zapanowanie nad psem w kryzysowej sytuacji. Wielu właścicieli – chcąc dobrze – popełnia jednak proste błędy, które całkowicie niweczą proces socjalizacji. Wymieniamy 5 takich błędów.
- Zmuszanie psa do zabawy z innymi osobnikami – wiele osób uważa, że socjalizacja polega na tym, aby pies miał kontakt z innymi psami. Owszem, jest to ważne, ale nie można od tego zaczynać. Wizyta w kynoparku z psem, który jest lękliwy, to duży błąd i krzywda dla pupila – złe doświadczenia mogą sprawić, że pies nigdy do końca nie oswoi się z obecnością innych osobników.
- Zbyt późne rozpoczęcie socjalizacji – wielu właścicieli celowo opóźnia ten proces, bo „pies ma na to jeszcze czas”. Tymczasem im później rozpocznie się socjalizację, tym wolniej będzie ona postępować. Młode psy są bardziej ufne i ciekawe świata, co pozwala im szybciej oswoić się z obecnością innych zwierząt, a także ludzi. Zamykanie psa w cieplarnianych warunkach na wiele miesięcy nie jest korzystne.
- Zbyt wczesne odebranie od matki i rodzeństwa – jest to klasyczny błąd popełniany – niestety – także przez hodowców. Pies, który został odebrany od matki np. w 6 tygodniu życia, będzie miał znacznie utrudniony start w dorosłe życie. Optymalnie jest zostawić szczeniaka z matką i rodzeństwem do minimum 9 tygodnia, a nawet jeszcze dłużej. To właśnie psia rodzina jest pierwszym środowiskiem socjalizacji zwierzęcia.
- Zapoznawanie psa z innym podczas trzymania go na smyczy – jeśli oboje właściciele trzymają swoje psy na smyczy, to nie ma mowy o żadnej socjalizacji. Smycz jest przedłużeniem ramienia właściciela. Pies to czuje i myśli, że właściciel obawia się drugiego psa. W efekcie zamiast przyjacielskiego powitania może nastąpić wybuch agresji.
- Lekceważenie socjalizacji z ludźmi – dla psa bardzo ważne jest, aby mieć kontakt nie tylko z właścicielem i członkami rodziny, ale także z innymi ludźmi. To również jest etap socjalizacji, nie mniej istotny niż zapoznawanie pupila z psami. Warto więc jak najczęściej zapraszać znajomych i pozwolić im na przywitanie się z psem.
Trzeba także pamiętać o tym, że nie każdy pies przejdzie 100% socjalizację. Niektóre osobniki po prostu jej nie potrzebują, bo w zupełności wystarczy im obecność właściciela i pozostałych członków rodziny. Socjalizacja na siłę naprawdę nie ma więc sensu.