Sussex Spaniel
Te wyjątkowe psy wyhodowano w majątku Rosehill, w angielskim hrabstwie Sussex. Miało to miejsce w połowie XIX wieku. Dążono do "stworzenia" spaniela mniejszego niż dotychczas znane, poruszającego się wolniej, by myśliwym łatwiej było dotrzymać im kroku.
Około roku 1887 ustalono standard rasy. W czasie I wojny światowej wstrzymano hodowlę, jednak sussex spaniele przetrwały dzięki determinacji Joy Freer, która poświęciła ukochanym psom sześćdziesiąt lat. Do Ameryki psy te przybyły tuż przed Wielkim Kryzysem, ale nie odniosły sukcesu. Akerykańscy myśliwi mieli inne oczekiwania wobec asystujących im psów, a konkurencja wśród psów do towarzystwa była ogromna. Sussexy to nadal rasa rzadko spotykana, co nieustannie zadziwia jej nielicznych sympatyków, znających doskonale wartość sussex spanieli. Spośród wszystkich ras uznanych przez American Kennel Club sussex spaniele są najrzadziej występującą. Co ciekawe, była to jedna z pierwszych dziesięciu ras zarejestrowanych w Stanach Zjednoczonych.
Rys psychologiczny
Sussex spaniele to psy oddane swojej rodzinie. Hojnie odwzajemniają każdy przejaw miłości. Są wspaniałymi towarzyszami aktywnych rodzin, ale także osób samotnych, ceniących spokój i odpoczynek w domowym zaciszu. Obserwując kilkutygodniowe szczeniaki można zaobserwować cechy osobowości. Warto wybrać pieska, który pozwala wziąć się na ręce i nie stawia sprzeciwu, gdy go głaszczemy i podnosimy. Niektóre jednostki mogą być niezależne i uparte podczas szkolenia. Jak w przypadku każdej rasy socjalizacja ma kluczowe znaczenie. W okresie szczenięcym psiaki powinny poznawać świat i rozmaite zjawiska. Jest to także najbardziej odpowiedni czas na zapoznanie szczenięcia z psami oraz zwierzętami domowymi. Sussex spaniele zdradzają tendencje do dominacji wobec innych psów, ale dzięki prawidłowo przeprowadzonej socjalizacji w przyszłości będą żyć z nimi w pokoju.
Szkolenie powinno być urozmaicone i pozytywne, natomiast kluczem do sukcesu wychowawczego jest konsekwencja. Sussex musi wiedzieć kto ustala zasady – a przecież to nie on jest szefem. Odrobina stanowczości, okazywana łagodność i serdeczność sprawią, że sussex spaniel wyrośnie na posłusznego, przyjaznego i zrównoważonego psa godnego zaufania.
Psy tej rasy potrafią przystosować się do różnych warunków mieszkaniowych. Warto w porę oduczyć je nadmiernego szczekania – jest to możliwe i w przypadku sussexów szczególnie istotne, ponieważ psy te lubią zabierać głos, nawet nieproszone.
Jeśli wiemy, że pies będzie niekiedy zostawał sam na kilka godzin, dobrze jest przyzwyczajać go do tego od początku. Dzięki temu unikniemy problemów i po powrocie do domu nie zastaniemy nieziemskiego bałaganu, a sąsiedzi nie będą uskarżać się na hałas.
Rasę tę dopada czasami syndrom kanapowca, co w połączeniu z ogromnym apetytem może prowadzić do nadwagi. Zazwyczaj psy te chętnie chodzą na spacery, ale jeśli nie pałają entuzjazmem, należy je zachęcać – dla ich własnego dobra.
W kontaktach z dziećmi wykazują się łagodnością i cierpliwością. Są na tyle inteligentne, że potrafią wyczuć niebezpieczeństwo i zaalarmować rodziców. Najlepiej czują się w towarzystwie dzieci nieco spokojniejszych.
Zdrowie i pielęgnacja
To stosunkowo zdrowa rasa. Należy zwrócić się do odpowiedzialnego hodowcy, który bada swoje psy pod kątem chorób serca. Trzeba dbać o higienę uszu, by uniknąć infekcji. Sporadycznie zdarzają się dysplazje. Właściciele powinni zadbać o to, by dieta była zbilansowana i nie uszczęśliwiać psa nadmierną ilością przysmaków.
Sussex spaniele linieją w stopniu umiarkowanym, a pielęgnacja ogranicza się do regularnego szczotkowania.
PSY24.PL
