SHIKOKU

Krótki rys historyczny

Rasa ta pochodzi od średniej wielkości psów, żyjących w Japonii w dawnych czasach. Shikoku wyhodowano jako psa polującego, głównie do polowań na dziki, w górzystych obwodach prefektury Kochi. Czasami nazywany jest Kochi - ken (ken - pies).
Istniały trzy odmiany tej rasy:

- awa
- hongawa
- hata

* nazwy ich pochodzą od nazw obszarów, na których je hodowano.

Wysoki stopień czystości zachowała hongawa, hodowana na niełatwo dostępnym obszarze. Psy te są twarde i dostatecznie zwinne, aby poruszyć się po górzystym terenie. Charakterystyczna dla nich jest szata o umaszczeniu sezamowym. Rasa wzięła nazwę od nazwy regionu i w 1937r. uznana została za pomnik przyrody.

Pies wybitnie wytrzymały, o wyostrzonych zmysłach, prostoduszny, energiczny i bardzo czujny; zapalony myśliwy; łagodny dla swego pana.

Wzorzec rasy

Kraj pochodzenia: Japonia.
Zastosowanie: pies myśliwski i do towarzystwa.
Klasyfikacja w FCI: Grupa 5 - Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 5: Szpice azjatyckie i rasy pokrewne.
Bez prób pracy
(Oryginalny standard z dnia: 05.06.1995)

Wrażenie ogólne
Pies średniej wielkości z dobrze wyważonym, dobrze rozwiniętym i wyrzeźbionym umięśnieniem. Ma spiczaste uszy i skręcony lub sierpowaty ogon. Budowa mocna, zwarta, o dobrej kości.

Ważne proporcje
Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 10:11.

Zachowanie i usposobienie
Pies wybitnie wytrzymały, o wyostrzonych zmysłach, prostoduszny, energiczny i bardzo czujny; zapalony myśliwy; łagodny dla swego pana.

Głowa
MÓZGOCZASZKA: Czoło szerokie; stop płytki, ale zaznaczony. TRZEWIOCZASZKA Nos czarny, grzbiet nosa prosty; dość długa i klinowata kufa; wargi przylegające; uzębienie mocne; zgryz nożycowy; policzki dobrze rozwinięte. Oczy względnie małe, trójkątne, szeroko rozstawione, ciemnobrązowe. Uszy małe, trójkątne, lekko nachylone do przodu i mocno spiczaste.

Szyja: gruba i potężna.

Tułów
Kłąb wysoki, dobrze rozwinięty; grzbiet prosty i mocny; lędźwie szerokie i muskularne. Klatka piersiowa głęboka; żebra o dobrej elastyczności; brzuch dobrze podciągnięty.

Ogon
Wysoko osadzony, gruby; noszony nad grzbietem silnie skręcony lub sierpowaty; czubek opuszczonego ogona sięga do stawów skokowych.

Kończyny

Kończyny przednie: Łopatki umiarkowanie kątowane z dobrze rozwiniętym umięśnieniem; przedramiona proste o wyraźnych konturach; łokcie związane; śródręcza lekko odsiebne.

Kończyny tylne: potężne z dobrze rozwiniętym umięśnieniem; stawy skokowe umiarkowanie katowane i bardzo mocne. Łapy/stopy ściśle zwarte, z dobrze wysklepionymi palcami; poduszki twarde i elastyczne; pazury twarde, czarne lub ciemne.

Chód
sprężysty, z dobrym wykrokiem, dość wąski, lecz lekki. Ruch jest szybki, pies ma możliwość szybkiego zwrotu

Okrywa włosowa
Włos okrywowy:dość twardy (sztywny) i prosty; podszerstek miękki i gęsty; włos na ogonie dość długi.
Umaszczenie: sezamowe, czarno-sezamowe, rudo-sezamowe.

Wielkość
Wysokość w kłębie: psy: 52 cm, suki: 46 cm , Tolerancja: +/- 3 cm

Błędy
Jakiekolwiek odchylenie od powyższych wskazań winno być uznane za wadę, a waga jaką się do niej przywiązuje winna być proporcjonalna do stopnia odchylenia.