MASTIF PIRENEJSKI

Mastif Pirenejski  to bardzo duży, masywny i kudłaty pies o proporcjonalnej budowie ciała, dużej głowie, mocnych łapach i obfitym podgardlu. Umaszczenie zawsze białe z nieregularnie  rozmieszczonymi łatami na ciele w kolorach: złotym, beżowym, szarym i czarnym. Każdy MP musi mieć charakterystyczną, dobrze zaznaczoną maskę na głowie i wokół oczu. Łapy i ogon powinny być białe.

Jest to aktywny pies, niezwykle czujny i pewny siebie, który odstrasza nieproszonych gości zarówno swoim imponującym wyglądem jak i charakterystycznym, głębokim i tubalnym głosem, wydobywającym się z głębi klatki piersiowej. Nie ma mowy żeby wpuścił nieproszonych gości na terytorium, którego strzeże. Jest to pies, który otwarcie pokazuje swoje intencje, mocno zniechęcając potencjalnego obcego przed wejściem na teren posesji - tylko całkowity desperat zaryzykuje wkroczenie na "zakazany teren".
Bardzo zwinny i szybki, ciekawski - zawsze pierwszy na miejscu zdarzenia , niezależny i niesamowicie inteligentny, przy tym stosunkowo łatwy do ułożenia.  To  bardzo bystry i inteligentny pies, który łatwo się uczy i w mig zapamiętuje pozytywne skojarzenia. Stróżowanie i obronę ma we krwi, więc nie wymaga szkolenia w tym zakresie. Jednak z uwagi na to, iż Mastif Pirenejski jest bardzo dużym psem z charakterem, warto poddać go chociaż podstawowemu szkoleniu posłuszeństwa.

Jest to pies rodzinny i oddany bez reszty swoim właścicielom, w obliczu zagrożenia jest zdecydowany i nie cofnie się przed niczym, żeby obronić swojego pana i jego dobytek.
Pomimo swoich gabarytów i świadomości siły jaką posiada,  nigdy nie bywa agresywny przez potrzeby, co nie oznacza że "daje sobie w kaszę dmuchać" :) Sprowokowany potrafi pokazać na co go stać! Atakuje   w ostateczności, licząc na to, że jednak intruz dla własnego dobra pierwszy zrezygnuje…

Mastif Pirenejski to pies otwarty, który lubi ludzi. Zaproszonych gości traktuje swobodnie i po przyjacielsku -skoro Pan wpuścił to  MP w pełni ich akceptuje.
W stosunku do dzieci i małych zwierząt niezwykle łagodny i opiekuńczy.

Historia rasy

Mastif Historia hiszpańskiego mastifa pirenejskiego rozpoczęła się prawdopodobnie aż 3000 lat temu, wtedy to istniały na Półwyspie Pirenejskim duże i masywne psy pasterskie, których zadaniem była obrona i pilnowanie stad zwierząt przed atakami wilków i niedźwiedzi. Wędrowały one ze stadami owiec podążającymi ma wypas, w zależności od pory roku z południa na północ, lub z północy na południe. Wszystkie te psy należały do jednego typu, lecz według pochodzenia dzielono je na:

    * mastify z Aragonu,
    * mastify z Nawarry,
    * mastify z La Manchy,
    * mastify z Estremandury,
    * mastify z Kastylii i mastify z Leon,
    * oraz mastify pirenejskie.

Historia mastifa podobnie jak innych psów pilnujących stad w Hiszpanii i Portugalii sięga prawdopodobnie czasów, kiedy to duże psy pasterskie i obronne przywiezione zostały przez Fenicjan.

Mastif PirenejskiPrawdopodobnym jest również fakt, że mastif istniał w Hiszpanii już w czasach przedchrześcijańskich. Takie wrażenie odnieść można analizując pochodzenie nazwy rasy. Słowo mastin ma dwa źródła. Pierwsze wywodzi się z łacińskiego słowa masuentus oznaczającego w wolnym tłumaczeniu tyle, co oswojony, łagodny lub też udomowiony. Drugą możliwością jest, że słowo mastin powstało również od łacińskiego słowa mastibe oznaczającego pasterza stad. Fakt ten, świadczyć może o bardzo starym pochodzeniu mastifa.

Pierwsze wzmianki dotyczące mastifa iberyjskiego pojawiają się już u Wergiliusza pomiędzy 70 a 19 rokiem p.n.e. Dawał on wskazówki na temat odżywiania mastifa iberyjskiego, tak, aby stał się on najlepszym stróżem i obrońcą stad. Kolejnego mastifa iberyjskiego znaleźć można w dziełach Piliniusza około 23-79 roku n.e. Collumella (I wiek n.e.) donosi o mastifie zwanym inaczej psem do bydła: nadające się do bydła mastify są przeważnie kolory białego, ponieważ tak lepiej odróżniają się od wilków, z którymi walczyć muszą w ciemnościach świtu. Mastif hiszpański pochodzi z południowych zboczy Pirenejów.
Około roku 1946, Hiszpanie zaczęli kojarzyć między sobą poszczególne typy mastifa, przypomnijmy, że wcześniej dzielono je według pochodzenia na: mastify z Aragonu, Nawarry, La Manchy, Estremandury, Kastylii, Leonu, oraz mastify z Pirenejów. I tak psy, które charakteryzowały się krótkim włosem skojarzono z mastifem hiszpańskim, a długowłose z rasą mastif pirenejski. Chociaż pierwotnie chodziło o tego samego psa, rasa została podzielona na francuskiego pirenejskiego psa górskiego i hiszpańskiego mastifa pirenejskiego.

Długość życia
8-13 lat.

Temperament
Mastif pirenejski jest spokojny, posłuszny i niezmiernie inteligentny. W stosunku do obcych jest stosunkowo nieufny, czujny i dumny jednocześnie. W swoim zachowaniu wobec innych psów nie okazuje oznak agresywności, mając świadomość swojej wielkiej siły. Gdy pojawi się jednak jakiekolwiek zagrożenie, pies ten jest niezwykle sprawny w walce. Mastif Pirenejski zna swoją wielką siłę i wie jak jej użyć. Jest stworzony do stróżowania i obrony. Jeśli ktoś niepowołany wkroczy na chroniony przez niego teren, musi być przygotowany na walkę z psem, któremu niestraszna jest potyczka z wilkiem czy nawet niedźwiedziem. Należy wspomnieć, że jest to pies który od razu pokazuje swoje intencje. Posiada głęboki i mocny głos, ale jest zazwyczaj cichy. Mastif pirenejski jest niezmiernie łagodny i przyjacielski w stosunku do swojej rodziny i osób mu znanych. To pies niezwykle czuły i delikatny wobec dzieci swojej ludzkiej rodziny, które traktuje niczym swoje własne. Mastif pirenejski nie będzie zagrażał innym bez powodu i jest przeważnie miłym, ale bardzo odważnym, szybko reagującym w sytuacji zagrożenia psem.

Idealny dom
Mastif pirenejski potrzebuje wiele przestrzeni i ruchu. To bardzo duży pies i dlatego nie nadaje się do mieszkania w bloku. Potrzebuje dużej działki, po której mógłby swobodnie biegać, położonej w terenie wiejskim lub podmiejskim.

Ćwiczenia
Mastif pirenejski nie jest zbyt aktywnym psem, ale potrzebuje stosunkowo dużej ilości ruchu, aby pozostawać w dobrej formie. Powinien przez długi czas przebywać na swojej dobrze zabezpieczonej działce, gdzie mógłby swobodnie biegać. Oczywiście, codziennie powinien być zabierany na, co najmniej, dwa długie spacery.

Wychowanie
Masif pirenejski bardzo łatwo poddaje się tresurze. Jest bardzo inteligentny i szybko się uczy. Oczywiście, niezbędna jest odpowiednio wczesna socjalizacja szczeniaka

Sylwia Lech
www.hodowlamastifow.pl

Historia rasy - Źródło: Hans Raber, Encyklopedia Psów Rasowych, tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999

zdjęcia dzięki uprzejmości: hodowli Pyrenean Dream oraz hodowli Elmejor