CANE CORSO ITALIANO
Sicilian Branchiero, Cane di Macellaio to inne nazwy Cane Corso jednego z mastifów, spokrewnionego z Mastino Napoletano. Jest to rasa włoska. W minionych czasach te psy nigdy nie żyły na Półwyspie Apenińskim, były hodowane na Sycylii. Obecne pogłowie Cane Corso, z dobrym skutkiem hodowane we Włoszech, stanowi odtworzenie starej włoskiej rasy zaganiającej bydło, zwanej Cane di Macellaio. Nazwa omawianej rasy pochodzi od łacińskiego słowa "cohoros" czyli obrońca, Niezależnie od przeznaczenia użytkowego - przeganianie bydła, obrona posiadłości, stróżowanie, dotrzymywanie towarzystwa, były też używane w walkach psów.
Przeznaczenie obecne: pies - towarzysz, pies obronny. Odpowiednio wychowywany, cywilizowany, szkolony, Corso jest przemiłym towarzyszem, komunikatywnym i wrażliwym psem, lubiącym pracować. Nie wykazuje potrzeby dominacji nad innymi zwierzętami jakkolwiek jest to pies niezależny, z pewną dumą, czego nie powinno się w nim utrwalać a raczej wychowywać w kierunku rozwinięcia czułości i dobrej komunikacji z człowiekiem tzn cech, które "wydobyte" niejako z tego czworonoga czynią z niego bardzo interesującego przyjaciela rodziny. "Zaprogramowanie genetyczne" natomiast decyduje o tym, że nasz dom ma dobrego obrońcę. Obcych darzy umiarkowanym zaufaniem i nieproszeni goście mogą być zaatakowani kiedy wejdą na terytorium posesji pilnowanej przez naszego bohatera.
Obok wymienionych cech na podkreślenie zasługuje znaczna aktywność, temperament i dynamika działania co predestynuje Cane Corso do wszelkich dyscyplin sportowych z użyciem psów. Jest odważny, reagujący zdecydowanie, nie nerwowo co przekłada się na godny podkreślenia fakt - to nie jest pies hałaśliwy. Mniej ślini się niż mastify o luźniejszych faflach. Szlachetny wygląd, znaczna odporność na warunki atmosferyczne zamykają listę pozytywów psa zasługującego na rozpropagowanie w Polsce.
We Włoszech omawiana rasa jest lubiana i rozwija się bardzo dynamicznie. W 1996 roku urodziło się tam 1000 szczeniąt (dla porównania - bardzo popularnych owczarków niemieckich urodziło się 800 szt.). W Polsce pierwsze egzemplarze Cane Corso pojawiły się w 1996 roku. Były to importy z USA. Podobnie jak w przypadku innych ras początki były trudne, co wynika m.in. z nieznajomości wzorca i nabywania egzemplarzy kiepskich. Jednak nasi hodowcy szybko wyciągają wnioski i kolejne importy (z Włoch i Węgier) stanowią wartościowy materiał dla dobrego rozwoju omawianych psów w Polsce. W tej chwili możemy poszczycić się kilkoma utytułowanymi egzemplarzami, również rodzimej hodowli.
Przystępując do kupna szczenięcia Cane Corso dobrze jest przestudiować wzorzec i zasięgnąć rady w sekcji rasy Związku Kynologicznego. Wybór szczeniaka nie należy do najłatwiejszych zwłaszcza, że przypominają one małego boksera lub doga. Charakteryzują się krótkim pyskiem, typowo zaznaczonym przełomem czołowym, mocnymi łapami, lekko wydłużonym tułowiem, prostym, nieco uniesionym ku górze grzbietem. Ogon ma być kurtyzowany przy czwartym kręgu. Klatka piersiowa powinna być mocna, szeroka. Łopatki nie spionowane. Podobnie jak w przypadku wszystkich psów typu molosowatego, szeroko pojęty rozwój Cane Corso trwa stosunkowo długo, ponad półtora roku. Prawidłowy jest niewielki przodozgryz. Zgryz nożycowy i cęgowy jest dopuszczalny. W zakresie koloru umaszczenia ma miejsce daleko idąca swoboda - mogą być: czarne, żółtawe, czerwone, pręgowane, ołowiano szare. W przypadku kolorów "ciepłych" powinna być czarna maska. Nie toleruje się podpalania oraz białych łat. Do wad eliminujących zalicza się również rozbieżność osi kufy i czaszki, grzbiet nosa wyraźnie wklęsły ew. "barani nos" oraz odbarwione zakończenie. Podobnie traktuje się sierść półdługą, frędzlowatą ew zbyt krótką, gładką. Wad różnej rangi u omawianej rasy, które wymienione są w standardzie (F.C.I. Nr 343) jest więcej.
Zabiegi pielęgnacyjne w przypadku Cane Corso nie wymagają wiele pracy. Czesanie, szczotkowanie, od czasu do czasu kąpiel z użyciem odpowiedniego szamponu. Zwłaszcza w okresie linienia dokładne zczesywanie wychodzących włosów jest warunkiem koniecznym dobrej koegzystencji psa z człowiekiem. Czystą sierść można "przeciągnąć" flanelą z odrobiną olejku norkowego co nada naszemu ulubieńcowi efektowny połysk. Są to zabiegi stanowiące minimum potrzeb każdego psa. Niezależnie od tego, zwłaszcza w lecie, należy obserwować zachowanie się czworonoga, przeglądać sierść i skórę - czy nie ma insektów oraz kleszczy. W sklepach dla zwierząt można zaopatrzyć się w odpowiednie środki zapobiegawcze.
Wymiary Cane Corso: wzrost psa 62 do 68 cm, suki 58 do 64 cm (tolerancja w granicach 2cm). Waga, odpowiednio - 42 do 50 kg i 38 do 45 kg. Jest to pies średniej wielkości chociaż zdarzają się również egzemplarze duże. Mocna budowa ciała połączona z elegancką ale muskularną sylwetką, typowa dla wszystkich mastifów gruba, mocna szyja zwieńczona dużą głową o zdecydowanym wyrazie, z dość krótko ciętymi uszami, badawczym, przejmującym i uważnym spojrzeniu, nakazuje respekt. Spokojne wyczekiwanie tego psa może zaskoczyć każdego intruza gdyż jak już wspominałem, jest on niezwykle ruchliwy i kiedy rozpocznie działanie jest bardzo szybki i konsekwentny. Pewną ciekawostkę stanowi fakt iż Cane Corso używane być mogą jako psy gończe. Sylwetkę omawianego psa charakteryzuje rozbudowany i muskularny front (bardziej niż tył), zarówno w linii łopatek jak również łuku barkowego, ramienia i przedramienia, łącznie z klatką piersiową. Tylnie kończyny, umiarkowanie kątowane robią wrażenie delikatniejszych nieco. Natomiast kłąb, grzbiet, lędźwie są bardzo muskularne. Stosunkowo wysoko osadzony ogon, gruby u nasady, musi być odpowiedniokurtyzowany, nie powinien być zakręcony czy noszony pionowo. Okrywa włosowa jest krótka, szorstka, z połyskiem, bardzo gęsta, z podszerstkiem.
Ogólna opinia o Cane Corso wyróżnia go jako psa inteligentnego, pojetnego, eleganckiego. Wskazane jest aby w młodym wieku był wychowywany przez doświadczonego trenera ew w kontakcie z fachowym instruktorem.
Jan Borzymowski
WORTAL PSY24.PL
