BULTERIER MINIATUROWY
Standard FCI 11, sekcja 2, GRUPA III
Wśród bulterierów już od początku istnienia rasy występowały duże różnice we wzroście i wadze. Przez kojarzenie ze sobą małych egzemplarzy, a jak niektórzy twierdzą - także przez dolew krwi innych małych terierów, wyselekcjonowano z czasem pogłowie BM (bulterierów miniaturowych) i uznano je za osobną rasę, a w 1938r. powstał w Anglii klub BM. Początkowo nakładane były ograniczenia zarówno na wzrost psów, jak i na ich ciężar; później z tego drugiego zrezygnowano.
Wzorzec rasy mówi, że BM powinien być wierną kopią BS (tj. bulteriera standardowego) pod każdym względem z wyjątkiem wzrostu, który nie może przekraczać 14 cali, tj. 35,6 cm. Trzeba jednak nadmienić, że warunki te są dość trudne do spełnienia, bowiem egzemplarze o dobrej budowie mają tendencję do przekraczania limitu wzrostu, a u egzemplarzy małych występują często niedoskonałości anatomiczne lub brak harmonii. Tym niemniej, intensywna praca nad rasą prowadzona od kilkudziesięciu lat w szeregu krajów, a przede wszystkim w Anglii i Niemczech, owocuje coraz większą liczbą pięknych i odpowiadających wymaganiom wzorca BM.
Charakter. BM odznacza się szeregiem cech, które czynią z niego przemiłego towarzysza i przyjaciela człowieka. Chętnie podporządkowuje się swemu panu, nie jest uparty i dobrze nadaje się do szkolenia (które powinno być prowadzone konsekwentnie, ale przy użyciu łagodnych i przyjacielskich metod, bowiem tzw. „twardej ręki” pies ten nie znosi). Bardzo przywiązuje się do właściciela oraz jego rodziny, jest czuły i wrażliwy, lubi pieszczoty, głaskanie, przytulanie. Do obcych ludzi także odnosi się z sympatią. Jest pełen temperamentu, wesoły i radosny, uwielbia zabawy. Niektóre egzemplarze mogą być nawet bardzo żywiołowe. Dużo zależy tu od linii hodowlanej, z której pies pochodzi, od wychowania, a także od płci: samce są przeważnie żywsze i aktywniejsze niż suki. W porównaniu z BS, bulteriery miniaturowe na ogół więcej szczekają.
Kontakty z innymi zwierzętami. Młody BM ma wyjątkowo dużą potrzebę zabaw z innymi psami i należy mu na nie pozwolić, oczywiście pod kontrolą, korygując w razie potrzeby złe zachowanie. Dobrze od małego prowadzony i socjalizowany, na spacerach odnosi się przyjaźnie do innych psów i nie ma skłonności do wdawania się w bójki. Jednakże, trzeba rozważnie dobierać towarzyszy zabaw, unikając przy tym psów agresywnych lub dominujących - BM to jednak bulterier i w razie konfliktu niełatwo mu będzie skapitulować.
Czy można BM trzymać w domu razem z innymi przedstawicielami psiego gatunku? Suczki są na ogół bezkonfliktowe (pewna znana mi hodowczyni ma ich osiem, przy czym stosunki między nimi układają się doskonale) i mogą przyjaźnie współżyć zarówno z sukami, jak też – oczywiście – psami dowolnej rasy. Z samcami sprawa jest trudniejsza, a ich łączenie na stałe z innymi psami nie powinno w zasadzie mieć miejsca, gdyż niesie z sobą ryzyko konfliktów. I tu także jednak mogą występować wyjątki, dużo zależy również od tego, z jakim psem BM ma współżyć. Dodajmy, że szereg BM łatwo przystosowuje się do obcowania z innymi gatunkami zwierząt – kotami, ptakami, a nawet gryzoniami (królikiem, świnką morską) i chętnie zaprzyjaźnia się z nimi.
Ze względu na swoje niewielkie rozmiary oraz miły charakter, BM nadają się również bardzo dobrze do trzymania w mieście. Zajmują mało miejsca, zaś ich utrzymanie kosztuje niewiele. Trzeba oczywiście poświęcić nieco czasu na spacery (łącznie około półtorej godziny dziennie), a w domu – na zabawę z psem.
Zdrowie. BM jest na ogół psem zdrowym i żywotnym. Istotny dla rasy problem stanowi natomiast PLL (Primary Lens Luxation - pierwotne zwichnięcie soczewki), choroba genetycznie uwarunkowana, która objawia się najczęściej w wieku 3 – 6 lat i nie leczona może prowadzić do ślepoty. Pod kątem tego schorzenia dokonuje się obecnie ścisłej selekcji egzemplarzy używanych do hodowli, zapoczątkowane zostały także badania zmierzające do jego usunięcia na drodze genetycznej.
Rozmnażanie, to w przypadku omawianej rasy sprawa niełatwa i z tego przede wszystkim powodu liczba żyjących na świecie BM nie jest duża (najliczniejsze są w Anglii i Niemczech; do Polski BM dotarły ok. 7 lat temu, a w chwili obecnej jest ich kilkanaście). Porody należą do trudnych i często kończą się „cesarskim cięciem”, zaś liczba szczeniąt w miocie bywa na ogół niewielka. Na szczęście, urodzone już szczenięta są przeważnie zdrowe i silne. Dobrze też na ogół ze sobą współżyją; ich odchowywanie jest prawdziwą przyjemnością.
Rasa w Polsce.
Bulteriery miniaturowe występują w naszym kraju jeszcze niezbyt licznie, ale są reprezentowane przez szereg bardzo dobrych egzemplarzy, posiadających wysokie odznaczenia wystawowe. W szczególności: pierwszą polską interchampionką została w roku 2001 Casseopeia von Jungeroth (hodowli niemieckiej, wł. Andrzej Borzymowski), która ponadto zdobyła dwukrotnie, w latach 2000 i 2003, tytuł Zw. Europy. W roku 2006 na wystawie w Poznaniu tytuły Zw. Świata uzyskały należące do Marka Wojciechowskiego: Int. Ch. Inglislim All or Nothing (import z Estonii), który ponadto otrzymał w tymże roku tytuł Zw. Europy, oraz Sera De Bullcok (hodowli hiszpańskiej).
Andrzej Borzymowski
WORTAL PSY24.PL
zdjęcia dzięki uprzejmości:: Marek Wojciechowsk, www.ewimark.pl
