BASSET HOUND - pies detektyw

Do dziś pamiętam oglądany w dzieciństwie film animowany o dwóch psich detektywach –Droopy & Dripple Doo. Powolni, pozbawieni emocji, spokojni, czasami nawet ślamazarni, ale doskonale wykorzystujący swój zmysł powonienia ojciec i syn –w których każdy rozpoznaje bassety. U  miłośnika rasy tak karykaturalne wyolbrzymienie cech basseta pewnie wywoła uśmiech. Jednak coś w nim jest.

Ogólnie o rasie

Basset hound to główny i najbardziej znany przedstawiciel dużej rodziny bassetów, sklasyfikowany w VI grupie FCI –psy gończe i posokowce, w sekcji 1 –psy gończe.

Nasz krótkonożny gończy jak każdy gończak zawdzięcza swoje pochodzenie bloodhoundowi, z którym w 1982 r. w Anglii sztucznie (pierwszy raz na świecie) spowinowacono psa pochodzącego z krzyżówki nieistniejącego już dziś  francuskiego basseta D’Artois z mało dziś znanym bassetem artezyjsko-normandzkim.
Dzięki takiej mieszance powstał bardzo wytrzymały, o doskonałym węchu tropowiec, pracujący bardzo dokładnie po tropie, ale w pędzie osiągający szybkość nawet 40 km/h . Pierwsze bassety były też używane do polowania na zające i dzięki masywnej budowie i krótkim łapom doskonale sprawdzały się przy pracy w trudno dostępnych zaroślach i krzakach. Dzisiaj bassety pracują jako tropowce na sztucznie układanych z dziczej farby ścieżkach.

Słów kilka o charakterze

Ponieważ w dawniejszych czasach basset polował samodzielnie dla dzisiejszych właścicieli psów tej rasy głównym problemem wychowawczym mogą być upór, samowola i niezależność. Karcony, uczony, przywoływany do porządku basset często jest opieszały przy wykonywaniu naszych poleceń. Bywa nieukładnym i nie reagującym na każde nasze skinienie psem. Do dziś wywołuje u mnie uśmiech wspomnienie basseta pokazywanego w klasie baby na jednej z wystaw. W czasie rundy honorowej na BiSach szczeniątko położyło się na trawie i ani myślało się ruszyć. Biedny właściciel nie dając rady zachęcić psa ‘prośbą i groźbą’ chwycił go w ramiona i zaniósł na ‘pudło’, gdzie zajęli 1 lokatę. Taki jest basset. Jego wychowanie wymaga naszej cierpliwości i konsekwencji.

Bardzo ciekawą charakterystykę basseta podaje Stanley Coren:

• Dominacja/terytoriaryzm –bardzo niska
• Inteligencja/ zdolność uczenia się –bardzo niska
• Reaktywność emocjonalna –bardzo niska
• Towarzyskość –bardzo wysoka
• Poziom wydatkowania energii –bardzo niski

Taka charakterystyka potwierdza nam, że bassety to psy stworzone do pracy z człowiekiem, w bliskim z nim kontakcie, ale jednocześnie niezależne i działające instynktownie. Praca w lesie jest ich pasja, jednak w przeciwności do beagle nie uciekają po tropie, bo nie lubią biegać.

Przy wychowaniu basseta należy pamiętać o kilku ważnych rzeczach. Te piękne, melancholije, brązowe oczy nie mówią nam całej prawdy o charakterze ich właścicieli. Przede wszystkim basset to pies o łowieckim instynkcie, z którym nie sposób się nudzić i który potrzebuje bezustannego treningu.

To pies pracujący, nuda powoduje, że niszczy i dewastuje wszystko w zasięgu jego łap i zębów;
Basset jak każdy gończak jest bystry i inteligentny -pamięta krzywdy, nie daje się oszukiwać. To bystry przeciwnik. Chytry charakterek, który wykorzystuje każdą niekonsekwencję w szkoleniu i wychowaniu. Słabi ludzie nazywają psy gończe głupimi, ja myślę, że są one niebywale wręcz bystre i inteligentne, dlatego nas właścicieli często wyprowadzają w pole. Miastowe bassety cierpią coraz częściej na nadwagę, która może zrujnować ich zdrowie. Powodem jest ich łakomość i chęć 'polowania' -dlatego psy gończe wszelkich ras muszą być karmione mądrze, uczone nie zjadania niczego na dworze oraz mieć regularnie zapewnioną dawkę ruchu i zabawy.

Reasumując –basset to pies uczuciowy i łagodny, ale nie lękliwy i agresywny. Posiada instynkt sfory, pracuje węchem, co w  połączeniu z jego wytrzymałością i pracowitością jest niebywale cenną cechą. Basset ma niski, melodyjny głos.

Wygląd

Wygląd ogólny: krótkonożny pies o znacznej masie ciała, ale proporcjonalnej budowie. Pożądana jest znaczna ilość luźnej skóry.

• Głowa: zwęża się w kierunku kufy. W okolicach oczu i czoła może występować niewielka ilość zmarszczek, zaś skóra na głowie musi być na tyle luźna, by tworzyć fałdy. Czaszka powinna być dobrze wysklepiona, średniej wielkości, z łagodnie zaznaczonym stopem. Kufa wąska jej górna linia ma długość zbliżoną do mózgoczaszki. Nos czarny, u bicolorów dopuszczany jest nos jaśniejszy nawet cielisty, z szerokimi nozdrzami. Wargi górne zachodzą na dolne. Uzębienie musi być pełne, idealne, regularne, szczęki mocne, doskonały zgryz nożycowy. Oczy basseta powinny być ciemne bądź jasnobrązowe, o kształcie zbliżonym do rąbu i niezbyt głęboko osadzone z widoczną dolną spojówką powieki. Nisko osadzone, aksamitne, delikatne i długie uszy, które po naciągnięciu muszą sięgać ponad czubek nosa, zwisając zwijają się do środka. Szyja długa, mocno umięśniona i dobrze wysklepiona. Podgardle wyraźnie zaznaczone.

• Tułów: długi i głęboki. Grzbiet prosty, dosyć szeroki, ale niezbyt długi. Klatka piersiowa niezbyt głęboka ani wąska. Wyraźnie zaokrąglone, długie żebra zachodzą daleko do tyłu. Lędźwie lekko wysklepione. Zad umięśniony, szeroki i wypukły.

• Ogon: dość długi, mocny u nasady, zwęża się ku końcowi.  Jest dobrze umięśniony, w ruchu łagodnie wzniesiony i noszony szablasto. Nie może być noszony pionowo ani zakręcony.

• Kończyny: krótkie, ale silne o mocnych kościach. Przednie kończyny dobrze, ale nie ciężko kątowane z łokciami przylegającymi do klatki piersiowej i pofałdowaną skórą na śródręczach. Kończyny tylne niezwykle mocno umięśnione, dobrze kątowane, z krótkimi śródstopiami i prosto prowadzone. Łapy mocne, z dużymi opuszkami, masywne i w postawie stojącej mocno opierające się o podłoże. Przednie łapy mogą być lekko skierowane na zewnątrz.
  Ruch basseta jest swobodny, jednostajny, z dalekim wykrokiem przednich kończyn.

• Szata: włos zwarty, ale niezbyt cienki, krótki i gładki. Dopuszczalne wszelkie umaszczenia psów gończych.

• Wysokość: 33-38 cm

• Waga: 25-30 kg

Wzorzec rasy wg standardów FCI

Wzorzec FCI:  -163 /05.03.1998/GB –(źródło Klub Basseta w Polsce)
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego standardu: 27.04.1989
Użytkowanie:- Pies gończy
Klasyfikacja FCI: - grupa 6 - Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne.
sekcja 1.3.  Małe psy gończe.
Podlega próbom pracy.

WYGLĄD OGÓLNY:
Pies krótkonożny o znacznej masie, proporcjonalny, pełen charakteru. Pożądana jest pewna ilość luźnej skóry.

ZACHOWANIE - CHARAKTER:
Pies wytrwały, pracujący węchem, posiadający instynkt sfory, o głębokim, melodyjnym głosie, bardzo wytrzymały podczas polowania. Łagodny, nigdy agresywny, albo lękliwy. Uczuciowy.

GŁOWA:
Górna linia kufy jest prawie równoległa do górnej linii mózgoczaszki i nie jest od niej dużo dłuższa. Umiarkowana ilość zmarszczek może występować na czole i w pobliżu oczu. Skóra na głowie powinna być jednak wystarczająco luźna, aby tworzyć wyraźnie zaznaczone fałdy, gdy ściągnie się ją ku przodowi lub gdy pies trzyma głowę pochyloną.
Mózgoczaszka:
Czaszka wysklepiona, z wyraźnym guzem potylicznym. Czoło średniej szerokości, głowa zwęża się lekko w stronę kufy.
Stop umiarkowanie zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Nos całkowicie czarny, z wyjątkiem psów o jasnym umaszczeniu, u których może być brązowy lub wątrobiany. Nozdrza duże, rozwarte; wierzchołek nosa może lekko wystawać przed wargi.
Kufa wąska, ale nie spiczasta.
Wargi  górne znacznie zachodzą na dolne.
Szczęki/uzębienie: szczęki mocne, z idealnym zgryzem nożycowym, tzn. siekacze górne przykrywają siekacze dolne i stykają się z nimi ściśle oraz są prawidłowo osadzone w szczękach, uzębienie kompletne i regularne.
Oczy w kształcie rombu, ani wyłupiaste, ani zbyt głęboko osadzone, ciemne, ale u psów o jasnym umaszczeniu mogą być jasnobrązowe. Wyraz ich jest spokojny i poważny. Spojówka dolnej powieki widoczna, ale nie przesadnie. Oczy jasne lub żółte są wysoko niepożądane.
Uszy nisko osadzone, wyraźnie poniżej linii oczu. Długie, wyciągnięte do przodu sięgają wyraźnie poza wierzchołek nosa, ale nie przesadnie. Wąskie na całej długości, zawijają się do wewnątrz. Bardzo miękkie, delikatne i aksamitne.

SZYJA:
Mocno umięśniona, dobrze wysklepiona, długa, z wyraźnie zaznaczonym, ale nie przesadnym podgardlem.

TUŁÓW:
Długi i głęboki na całej długości; kłąb i lędźwie znajdują się w przybliżeniu na tej samej wysokości.
Grzbiet dość szeroki, prosty. Od kłębu do lędźwi grzbiet nie powinien być zbyt długi.
Lędźwie mogą być nieznacznie wysklepione.
Klatka piersiowa: patrząc od przodu, przedpiersie jest znakomicie dostosowane kształtem do wygięcia przedramienia. Rękojeść mostka wydatna, klatka piersiowa nie jest ani wąska, ani nadmiernie głęboka. Żebra są wyraźnie zaokrąglone, ale nie beczkowate, długie, zachodzące daleko do tyłu.

OGON:
Dobrze osadzony, dość długi, mocny u nasady i zwężający się ku końcowi, na spodniej stronie porośnięty umiarkowaną ilością twardego włosa. W ruchu łagodnie wzniesiony, szablasto wygięty. Nigdy nie zakręcony, ani pionowo noszony.

KOŃCZYNY:
Kończyny przednie krótkie, mocne, o mocnym kośćcu. Skóra na śródręczu tworzy fałdy.
Łopatka niezbyt ciężka; dobrze kątowana.
Łokcie nie są zwrócone ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Doskonale przylegają do klatki piersiowej.
Przedramię w górnej partii jest lekko nachylone do wewnątrz, ale nie w takim stopniu, by ograniczało to swobodę ruchów lub powodowało, że kończyny stykają się w ruchu lub w postawie.
Nadgarstki: kończyny zdeformowane, wykrzywione w nadgarstkach stanowią poważną wadę.
Kończyny tylne bardzo silnie umięśnione, patrząc od tyłu, pośladki mają wygląd kulisty. Skóra może tworzyć fałdy pomiędzy stawem skokowym a łapą, zaś na tylnej stronie stawu skokowego luźna skóra może utworzyć obszerną fałdę.
Stawy kolanowe dobrze kątowane.
Stawy skokowe: śródstopia krótkie; lekko podstawione pod tułów, nie są zwrócone ani na zewnątrz, ani do wewnątrz, a kiedy pies stoi w naturalnej postawie mieszczą się w obrysie tułowia.
Łapy masywne, o mocnym kośćcu i grubych opuszkach. Łapy przednie mogą być skierowane prosto do przodu lub lekko zwrócone na zewnątrz; w każdym jednak przypadku w postawie stojącej powinny równo opierać się o podłoże tak, aby masa ciała była równomiernie rozłożona na palce i opuszki. Łapy pozostawiają ślady dużego psa, a żadna część łapy pozbawiona opuszki nie kontaktuje się z podłożem.
 
CHODY:
Ruch jest bardzo istotny. Akcja jednostajna i swobodna, kończyny przednie mają daleki wykrok ku przodowi, tylne stanowią doskonałą siłę napędową, chody zarówno przodem, jak i tyłem są swobodne. Niedopuszczalny jest sztywny, spętany chód w stawach skokowych lub kolanach. Żaden z palców nie może być nigdy ciągnięty po ziemi.

OKRYWA WŁOSOWA:
Włos gładki, krótki, zwarty, ale niezbyt cienki. Wszystkie kontury o czystych liniach, bez frędzli. Włos długi, miękki z frędzlami stanowi poważną wadę.
Umaszczenie przede wszystkim tricolor (czarne, białe z podpalaniem); bicolor (cytrynowe z białym); ale wszystkie umaszczenie występujące u psów gończych są dopuszczalne.

WZROST:
Wysokość w kłębie od 33 do 38 cm (13 do 15 cali).

WADY:
Wszelkie odchylenia od powyższego wzorca powinny być traktowane    jako wady obniżające ocenę w zależności od stopnia ich nasilenia.

UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
Zdrowie i opieka

Basset nie nastręcza dużo problemów, gdy chodzi o codzienną opiekę. Jako mały gończak z krótką sierścią wymaga jedynie typowych zabiegów, jak czesanie, kąpiel, przycinanie pazurów. Zwracać musimy jedynie uwagę na pielęgnację uszu, które są narażone na częste zapalenia i choroby.

Niestety bassety z racji wydłużonej i ciężkiej budowy narażone są na problemy ze stawami, kręgosłupem oraz bywa, że źle znoszą chodzenie po schodach.
Wg lekarzy weterynarii rasa ma skłonności do zapadania na jaskrę, problemy z siatkówką, niedobór odporności, dyskopatię, trombocytopatię bassetów, przepuklinę pachwinową, chorobę Krabbego, glikoproteinozę. 

Mariusz Antoszczuk
WORTAL PSY24.PL