PIES ZA WIĘZIENNYM MUREM - Szkolenie
Psy w Służbie Więziennej podzielone są na dwie główne kategorie.
Pierwsza z nich, to psy wartownicze. Ich praca polega na zabezpieczaniu ogrodzenia ochronnego i rejonów jednostki organizacyjnej; ochronie funkcjonariuszy i innych pracowników; wzmacnianiu konwojów; uczestniczeniu w pościgach, przeszukaniach budynków, pojazdów i terenu jednostki.
Drugą kategorię stanowią psy specjalne, które należą do jednej z trzech podgrup.
Psy do poszukiwania i wskazywania miejsca ukrycia środków odurzających lub substancji psychotropowych. Polem ich działania jest zarówno teren ZK czy AŚ, jak i rejony położone poza jednostką, gdzie współpracują z innymi służbami.
Psy do wyszukiwania ludzi, ukrywających się na przykład w pojazdach opuszczających teren jednostki.
Ostatnia podgrupa, to psy tropiące, które biorą udział w pościgach za osadzonymi zbiegłymi z zakładów karnych lub aresztów śledczych.
Nie każdy pies nadaje się do służby i nie każdy może pełnić dowolną funkcję. Tutaj znaczenie mają jego naturalne predyspozycje i stan zdrowia. W szeregi SW wstępują psy w wieku 1-2 lat, po uprzednim sprawdzeniu pod względem użytkowym i drobiazgowym badaniu przez lekarza weterynarii.
Służba Więzienna nie prowadzi własnej hodowli, lecz kupuje psy od osób prywatnych. Przyjęte nie zostaną na pewno zwierzęta, które są bojaźliwe - chowają się przed atakującym napastnikiem albo uciekają na odgłos strzału. Dyskwalifikuje je także brak zapału do ścigania i łapania poruszających się przedmiotów. Choroby, które nie pozwolą zostać psu strażnikiem, to stany zapalne uszu i skóry oraz kulawizna i zwyrodnienia układu kostnego.
Najchętniej wykorzystywaną rasą są owczarki niemieckie, które mogą być zarówno psami wartowniczymi, jak i specjalnymi.
Służbę wartowniczą pełnią także rottweilery. Natomiast jako psy specjalne spotkać można terriery, cocker spaniele, owczarki belgijskie Malinois i labradory.
Kiedy już skomplikowana procedura rekrutacyjna zostanie ukończona, przychodzi czas na trening.
Psy wraz z przewodnikami odbywają, w zależności od kierunku szkolenia, trzy- lub czteromiesięczny kurs, który kończy się egzaminem. Następnie trafiają do ZK i AŚ w całej Polsce. Nie jest to jednak koniec nauki. W jednostce, gdzie trafili, przewodnik przez cały czas prowadzi indywidualne treningi, by pies nie zatracił nabytych umiejętności. Po trzech latach czworonóg wraca do Ośrodka w Czarnem, gdzie przechodzi kontrolę swoich umiejętności.
Psy wartownicze przechodzą kurs 12-tygodniowy, podczas którego uczą się:
- posłuszeństwa
- pokonywania przeszkód ćwiczebnych i terenowych
- obrony przewodnika
- pościgu za uciekającym
- przeszukiwania terenu
- przeszukiwania pomieszczeń
- samodzielnej służby wartowniczej
- nie przyjmowania pokarmów znalezionych i podawanych przez osoby obce
Szkolenie psów do wyszukiwania narkotyków trwa cztery tygodnie dłużej. W czasie kursu przyswajają wiedzę z zakresu:
- posłuszeństwa
- pokonywania przeszkód ćwiczebnych i terenowych
- wyszukiwania narkotyków i substancji psychotropowych w pomieszczeniach, pojazdach i paczkach
- nie przyjmowania pokarmów znalezionych i podawanych przez osoby obce
Psy są szkolone na sześciu podstawowych zapachach narkotyków, a na ich podstawie rozpoznają także inne pochodne narkotyków.
Głównym zadaniem psów w SW nie jest zwalczanie już zaistniałych przestępstw, ale przede wszystkim prewencja, a więc pilnowanie terenu jednostki i kontrola nadchodzących z zewnątrz przesyłek.
Natasza Słomka