Reaktywność emocjonalna u psów

Zajmijmy się teraz kolejną cechą osobowości, która u ludzi oceniana jest jako neurotyczność (jeśli mówimy o wysokiej punktacji), bądź stabilność (jeśli ocena jest niska). Reaktywność emocjonalna odnosi się w istocie do tego, jak szybko stany emocjonalne psa i zachowania zmieniają się. Pies, który łatwo się ekscytuje i jest zmienny w nastrojach - od pewności siebie po podejrzliwość, od grożenia po zachowania przyjazne uzyska wysoką ocenę pod względem tej cechy.

• Bardzo wysoka reaktywność emocjonalna: wyżły, setery, wszechstronne psy myśliwskie, psy pasterskie.

• Umiarkowanie wysoka reaktywność emocjonalna: aportery, charty, psy do obrony osobistej, szpice.

• Umiarkowanie niska reaktywność emocjonalna: spaniele, gończe, psy do polowania na gryzonie.

• Bardzo niska reaktywność emocjonalna: psy do towarzystwa, psy stróżujące, psy do walk, psy pociągowe.

Niezwykle ważnym aspektem reaktywności emocjonalnej jest empatia, czyli zdolność wyczuwania i umiejętność dzielenia emocji innych. Nikogo nie powinno dziwić, iż setery i psy pasterskie zostały tu ocenione wysoko, bowiem rasy zaliczane do tych grup powszechnie uważa się za zdolne do niemal ponadzmysłowego postrzegania i rozumienia nastrojów oraz uczuć otaczających je ludzi.

Co do ras, które zostały ocenione nisko pod względem tej cechy, pamiętać należy, iż „nisko" nie oznacza wcale „pozbawiony emocji", a jedynie „nie tak zmienny w nastrojach". Chodzi mniej więcej o to, że seter nieszczęśliwy przez chwilę, moment później będzie najbardziej zadowolonym psem na świecie, a pies do towarzystwa dłużej pozostaje w jednym nastroju. Kiedy jest zadowolony, nie tak szybko i gwałtownie wpadnie w zły humor.

Tak bywa ze spanielami, choć ich wysoki poziom energii sprawia, że kiedy wpadną w złość, potrzeba im więcej czasu na uspokojenie się.

„Dlaczego twój pies zachowuje się w ten sposób?”, 

autor Stanley Coren wydawnictwo: Galaktyka