Pies czy suka? Czy płeć psa powinna mieć znaczenie dla właściciela?

Podstawowym kryterium wyboru psa zawsze jest jego rasa. Bardziej świadomi właściciele zastanawiają się jednak także, czy lepiej zdecydować się na psa czy może sukę? Tylko teoretycznie nie ma to większego znaczenia. Praktyka pokazuje, że płeć psa może mieć duży wpływ na jego stosunek do domowników i przebieg procesu wychowania.

Suka lepsza dla rodzin z dziećmi i osób samotnych

Suki z reguły są spokojniejsze od psów i potwierdzi to każdy psi behawiorysta. Już to powoduje, że wybór suczki będzie lepszą decyzją w przypadku domów, w których mieszkają małe dzieci. Samice nie mają aż takich predyspozycji do dominowania. Z natury są bardziej opiekuńcze i cierpliwe.

Z badań behawiorystów wynika również, że w przypadku wystąpienia objawów agresji wobec domowników, lepsze są rokowania u suk. Samica łatwiej poddaje się szkoleniu, podczas którego wyplenia się jej agresywne zachowania.

Z drugiej strony wybór suki może być kłopotliwy dla osób, które obawiają się problemów w okresie rui. Można sobie z tym łatwo poradzić – wystarczy sterylizacja. Jej przeprowadzenie jest koniecznie w sytuacji, gdy nie planujemy prowadzenia hodowli. Wykonanie sterylizacji chroni psa przed groźnymi chorobami oraz syndromem urojonej ciąży.

Pies nie tylko do obrony

Psy, z racji większego prawdopodobieństwa agresywnych zachowań, są uważane za naturalny wybór dla osób szukających wiernego stróża i obrońcy. Faktem jest też, że samce szybciej się uczą i lepiej znoszą intensywne szkolenia. Jeśli więc celem właściciela jest posiadanie wiernego, karnego i doskonale wyszkolonego przyjaciela, pies będzie lepszym wyborem.

Przyjęło się też sądzić, że psy są mniej kłopotliwe w codziennym utrzymaniu. Nie przechodzą cieczki, są bardziej odporne na choroby, lepiej znoszą zmiany i samotność. Trudno to jednak uznać za jakąś prawidłowość – wielu hodowców te same cechy może przypisać sukom.

Warto przy tym pamiętać, że pies, który nie będzie pełnić roli reproduktora, także powinien zostać wykastrowany. Eliminuje to ryzyko obudzenia się w nim potrzeby dominacji oraz znacznie obniża poziom jego agresji. Kastracja jest czasami wręcz niezbędna, jeśli mamy do czynienia z osobnikiem o bardzo silnym charakterze, który nie poddaje się szkoleniu i zagraża domownikom.

Ścisła reguła nie istnieje

Wszystkie te rady są naznaczone dużą dozą ogólności. Jak wiadomo w przypadku psów, które są zwierzętami bardzo inteligentnymi, nie powinno się niczego generalizować. Równie dobrze agresywne zachowania można zaobserwować u suk, a wyjątkową czułość i wierność u psów. Dużo zależy także o indywidualnych cech danej rasy.

Wybór powinien więc w głównej mierze opierać się na opinii hodowcy, który zna rodziców zwierzaka i może coś powiedzieć o przewidywaniach względem charakteru psa.