Kundelek a nierasowy – na czym polega różnica?
Oba określenia są w naszym kraju używane zamiennie. Mianem „kundelka” nazywamy każdego psa, który na pierwszy rzut oka nie ma wyraźnych cech jakiejś znanej rasy. Jest to jednak zbyt duże uogólnienie. W dzisiejszym wpisie wyjaśnimy, na czym polega różnica między kundelkiem a psem nierasowym.
Nierasowy to nie kundel!
Różnica jest dość zasadnicza. Otóż mianem psa nierasowego, czyli mieszańca, określamy osobnika pochodzącego ze zmieszania dwóch różnych ras (np. posokowca i boksera) lub też zmieszania rodowodowego ojca z nierodowodową matką. Taki pies będzie więc mieć wyraźne cechy rasy, jednak nie może mu zostać nadany rodowód, ponieważ do rozrodu doszło poza kontrolą związku kynologicznego.
Kundelek natomiast jest „efektem” mieszania się psów o nieokreślonym pochodzeniu, najczęściej także kundli. Nie ma więc cech charakterystycznych dla żadnej rasy.
Pamiętaj
Psy nierasowe i kundle łączy tylko jedno: są to zwierzęta bez rodowodu, a więc nie mogą brać udziału w oficjalnych wystawach, a także być w przyszłości reproduktorami w zarejestrowanej hodowli.
Najliczniejsza grupa psów na świecie
Zarówno psy nierasowe, jak i kundelki, są zdecydowanie najczęściej występującymi psami domowymi na świecie. Wynika to z faktu, że nikt nie ma kontroli nad ich rozrodem. Psów rasowych, a więc rodowodowych, jest wielokrotnie mniej. Muszą się one rodzić w zarejestrowanych hodowlach, które pozostają pod nadzorem lokalnego związku kynologicznego.
Warto wiedzieć, że w tzw. pseudohodowlach (czyli nigdzie nie zarejestrowanych) rodzą się wyłącznie psy nierasowe. Choćby ich przodkami były osobniki wzorcowe dla danej rasy, to brak rodowodu wyklucza nazywanie ich psami rasowymi. To bardzo ważne, ponieważ pseudohodowcy często żerują na niewiedzy swoich klientów i wmawiają im, że rodowód nie ma żadnego znaczenia.
Psy nierasowe
Psy nierasowe cieszą się największą popularnością nie tylko w Polsce, ale też na świecie. Powód jest prosty: pieniądze. Kupno psa z pseudohodowli jest znacznie tańsze. Różnica może sięgać kilku tysięcy złotych. Każdy pies, bez względu na rodowód, może być jednak wspaniałym przyjacielem. Warto jednak zachować daleko idącą ostrożność przed zakupem.
Nie kupuj adoptuj !
Najlepiej jest przygarnąć mieszańca, który skończył 8-9 miesięcy. Wówczas łatwo można już określić, jak będzie wyglądać, gdy dorośnie. Często właścicieli spotykają niemiłe niespodzianki, gdy piękna, puchata kulka w typie owczarka niemieckiego później wyrasta na ogromnego psa, który wyglądem bardziej przypomina np. Kaukaza.
Kupno psa nierasowego jest więc zawsze obarczone dużym ryzykiem. Jednak w gruncie rzeczy każdy pies zasługuje na ciepły dom i kochających właścicieli, dlatego nie należy deprecjonować zwierzaków tylko dlatego, że nie mają rodowodu.
