Choć pies może być oddanym towarzyszem człowieka w każdym wieku, to faktem jest, iż szczególnie dużo korzyści emocjonalnych (i nie tylko) odnoszą właściciele czworonogów, którzy są seniorami. Zdarza się, że pierwsza przygoda z posiadaniem psa zaczyna się dopiero na emeryturze, co samo w sobie jest naprawdę dobrym pomysłem. Przekonujemy o tym w naszym poradniku.
Wiele osób w wieku senioralnym cierpi z powodu samotności, która jest skutkiem zaprzestania aktywności zawodowej oraz braku silnych więzi rodzinnych. Samotność stopniowo wyniszcza organizm i na gruncie psychicznym, i fizycznym. Można sobie z nią częściowo poradzić poprzez przygarnięcie psa. Obecność czworonoga w domu z pewnością wpłynie pozytywnie na nastrój seniora, zwłaszcza mieszkającego samotnie.
Posiadanie psa to nie tylko przyjemności, ale także obowiązki. Z punktu widzenia osób starszych wartością samą w sobie jest już to, że trzeba codziennie – minimum trzy razy – wyjść z czworonogiem z domu na spacer. Do tego dochodzi napełnianie i mycie miski, zabiegi pielęgnacyjne etc. Dzięki temu senior ma zapewnioną aktywność, co będzie mieć pozytywny wpływ na jego zdrowie.
Nie jest tajemnicą, że starsze osoby często czują się niepotrzebne i tęsknią za czasami, gdy ktoś był od nich zależny – przede wszystkim własne dzieci. Pies może uciszyć tę tęsknotę, choć częściowo zaspokajając potrzeby emocjonalne swojego właściciela. Oczywiście, że zwierzę nigdy w 100% nie zastąpi człowieka, natomiast jak najbardziej może być obiektem, na który przelejemy swoje uczucia.
Posiadanie psa jest po prostu fajne, przyjemne i zapewnia codzienną porcję radości. Mamy dla kogo wstawać z łóżka, z kim pójść na spacer, z kim spędzić świąteczny dzień, komu robić drobne upominki itd. Dla osób naprawdę samotnych jest to bezcenna korzyść.