Mam psa: Mały przewodnik właściciela czworonoga - jak radzić sobie z psem
Zanim zdecydujesz się na zakup psa (a nawet jeśli już go macie) zapoznajcie się z małym przewodnikiem właściciela czworonoga. Nasze rady pomogą uniknąć błędów i kłopotów, by w pełni odczuwać radość, jaką daje kontakt z psem.
Zwierzę nie jest rzeczą - art 1 Ustawy o ochronie zwierząt
Psa kupuje się raz na kilkanaście lat. Przeciętnie żyje on 12 do 14 lat - karłowate, czyli jamniki, ratlerki, maltańczyki, miniaturowe pudle i sznaucerki mogą żyć 14 do 16 lat i dłużej.
Pies jest stworzeniem mięsożernym. Wegetariańskie diety mu nie służą. W przypadkach choroby (na przykład schorzeń wątroby) można zamienić czerwone mięso na białe (wołowinę na drób lub chudą cielęcinę). Dodatki to ryż, kasza makaron, jarzyny lub ew. suchy pokarm, kupowany odpowiednio dla psa młodego, dojrzałego i starszego.
Największej opieki wymagają kilkutygodniowe szczenięta oraz psy w podeszłym wieku, gdyż kończy się naturalna odporność organizmu. Należy wówczas częściej kontaktować się z lekarzem weterynarii.
Wbrew rozpowszechnionym opiniom, psu nie wystarcza jeden posiłek dziennie. Nawet dojrzały pies wymaga dwóch do trzech porcji zamiast jednej pełnej miski w ciągu dnia. Dzienną ilość pożywienia należy podzielić na kilka posiłków. UWAGA: Pies musi mieć stały dostęp do czystej wody.
Uczymy psa podczas zabawy, wynagradzając smakołykami każde spełnione polecenie. Kary, zwłaszcza fizyczne, mogą wywołać trwały uraz i agresję. Właściwą naukę rozpoczynamy po ukończeniu przez psa pierwszego roku, wcześniej powinniśmy uszanować okres szczenięctwa czyli po prostu psie dzieciństwo.
Pies może moczyć się w domu znacznie dłużej niż pięć, sześć miesięcy - nie ma w tym nic dziwnego. Wystarczy nauczyć szczeniaka, by załatwiał swoje potrzeby w jednym miejscu, na przykład w łazience. Może się to później przydać w różnych okolicznościach (przedłużająca się nieobecność właściciela, jego choroba, itp.)
Każdy pies, zarówno mieszaniec, jak i rodowodowy, jest indywidualnością. Specjaliści twierdzą, ze najważniejsze jest znalezienie złotego środka między podporządkowaniem sobie psa a daniem mu pełnej swobody. Pies chowany w przyjaznej atmosferze nigdy nie wykorzysta tej swobody przeciwko swojemu właścicielowi.
http://www.toz.pl/slupsk/
