Jak pokonać lękl przed klatką?
Wyobraź sobie..., albo lepiej nie, że jesteś trzymana/trzymany w klatce przez kilka godzin dziennie.
Okropne uczucie, czyż nie?
Klatka to dla nas synonim utraty wolności. Czy może być ona czymś innym dla psa?
Uważam, że nie ma rzeczy bezwzględnie dobrych, albo złych. Rzeczy, ludzie, zwierzęce zachowania, są WZGLĘDNIE DOBRE lub ZŁE, a ocena zależy od kontekstu sytuacyjnego.
Jeśli zachoruję i ląduję w łóżku, nie odbieram telefonów, ani nie spotykam ludzi; jeśli jestem zdrowy i nastąpi jakaś awaria serwera lub linii telefonicznej, urywa mi się kontakt ze światem i jestem nie tylko nieszczęśliwy, ale i wściekły. Wspólnym mianownikiem obu sytuacji jest izolacja, tylko za pierwszym razem z wyboru, a za drugim z konieczności. Patrząc na sprawę z innej zupełnie strony – gdyby ktoś zaoferował Ci HIPER - NAGRODĘ w zamian za to, że zamilkniesz na jakiś czas (a Ty potrzebowałbyś tej nagrody), to co byś zrobił? Ja zgodziłbym się na próbę milczenia! Ukrywanie się w szafie w czasie zabawy w chowanego jest ok, ale życie w szafie już nie, prawda?
I tak oto klatka, może być dla psa albo więzieniem, albo azylem (czyli norą, a wierz mi – psy lubią takie kopać, popytaj tych co posiadają ogrody i psy, które mają swoje pomysły na ich „zagospodarowanie przestrzenne”:)).
Po co przyzwyczajać psa do klatki:
- żeby pokazać mu, że izolacja od właściciela nie musi być bolesna,
- żeby nauczyć psa wyciszania się w samotności,
- żeby uniknąć zniszczeń w domu i ochronić psa przed wypadkami („najwięcej wypadków zdarza się w domu”),
- żeby pokazać psu, że w razie Twojego załamania nastroju, może znaleźć dla siebie miejsce na dobre odosobnienie,
- żeby uniknąć nadprzywiązania psa do siebie,
- żeby ułatwić sobie i psu podróże samochodem (ważne też ze względów bezpieczeństwa i prawnych),
- żeby móc zabrać fragment DOBRZE ZNANEGO PSU ŚWIATA, gdziekolwiek z psem pojedziesz,
- żeby się nie tłumaczyć przed personelem hotelu, w którym nocujesz ze swoim psem, że Twój pies na pewno niczego nie zniszczy,
- żeby wyciszyć psa przed zawodami sportowymi.
Jaka klatka być powinna:
- na tyle duża, by pies mógł w niej swobodnie stać i się obrócić,
- wysłana miękkim posłaniem,
- zaopatrzona w miskę z wodą (najlepiej podwieszaną, bo pies nie wylewa z niej wody),
- przykryta oddychającą tkaniną (lub specjalnym pokrowcem) – efekt nory.
Etapy pozytywnego przyzwyczajania do klatki:
- w pierwszym tygodniu wstawiasz klatkę w zaciszne miejsce domu (uwaga: to nie może być punkt obserwacyjny!), pozostawiasz drzwi klatki CAŁY CZAS OTWARTE, wrzucasz do klatki smakołyk, zabawkę i wszystko to, za co Twój pies dałby się zabić, byle to dostać, bierzesz psa na smycz, podchodzisz z nim do klatki, i gdy zobaczysz, że „złapał przynętę”, odpinasz smycz i mówisz „klatka”, a następnie pozwalasz psu na swobodną jej eksplorację (możesz też wchodzić do klatki razem z psem, o ile się zmieścisz, unikaj utknięcia w klatce, bo to dość stresujące:)), po paru powtórzeniach całej procedury, dajesz psu komendę „klatka”, a następnie wstawiasz tam miskę z jedzeniem, za każdym razem, kiedy psa chcesz nakarmić,
- w drugim tygodniu zamykasz drzwi klatki, na czas odpoczynku psa po długim, wyczerpującym spacerze pełnym atrakcji, otwierasz klatkę, kiedy pies się obudzi,
- w trzecim tygodniu zamykasz psa zupełnie losowo (raz na 5 minut, raz na godzinę), ignorujesz odgłosy płynące z klatki!,
- w czwartym tygodniu możesz psa swobodnie zamknąć w klatce, gdy idziesz spać lub wychodzisz do pracy ( o ile nie przyspieszyłeś etapów, pies będzie czekał na Ciebie zrelaksowany i wyciszony).
Czego NIE WOLNO robić:
- wrzucać psa na siłę do klatki,
- zapominać o nagrodzie za wykonanie komendy „klatka”,
- otwierać klatkę, gdy tylko usłyszysz jakiś dźwięk, który się z niej wydobywa,
- trzymać psa w klatce zbyt długo (pies wytrzyma w niej i 10 godzin, ale trzeba mu potem dostarczyć bodźców, ruchu i pracy!).
Klatka nie musi być więzieniem, jeśli uczynisz z niej norę dla swojego psa!
Marcin Wierzba,
biolog, zoopsycholog (specjalista od zachowań psów i kotów), treser pozytywny
