BARBET (Francuski Pies Dowodny)
HISTORIA:
Barbet to staro francuska rasa psów myśliwskich. Historia tej rasy sięga XVI w. kiedy Barbet był wykorzystywany w trakcie królewskich polowań. Jego zadaniem było znajdywanie i przynoszenie postrzałek z wody i bagien. Z czasem Barbet zostały wyparty przez inne rasyi prawie wyginął. W latach 20 – tych XX wieku grupka francuskich entuzjastów rasy postanowiła ją odnowić.
Barbet jest protoplastą ras takich jak Pudel i Owczarek Francuski Briard oraz innych psów dowodnych.
CHARAKTER:
Główne cechy charakteru Barbeta to cierpliwość i delikatność. Jest to pies zrównoważony, spokojny i łagodny w stosunku do ludzi i innych zwierząt. Dzięki stabilnemu charakterowi jest on doskonałym psem rodzinnym. Jego subtelność
i wyczucie sprawiają, że Barbet sprawdza się jako pies dla dziecka. Barbety to psy kochające towarzystwo człowiek, mocno też przywiązuje się do swojej rodziny. Jest radosny i wesoły nigdy agresywny. Barbet nie jest psem szczekliwym, ale czujnym i sygnalizującym obca osobę na swoim terenie.
DLA KOGO BARBET:
Barbet świetnie nadaję się do mieszkania w bloku oraz do domu z ogrodem. Nie jest to rasa wymagająca zbyt dużo ruchu. Barbet to alternatywa dla osób, które chciałyby mieć wyjątkowego, kochającego i rzadkiego psiego przyjaciela.
WYGLĄD:
Barbet to średniej wielkości pies. Jego waga dochodzi do 25kg. Wyglądem przypomina małego niedźwiadka. Sierść Barbeta jest zróżnicowana od lekko falistej do mocno skręconej, wełnistej. Gęsta szata łatwo się filcuje, toteż co jakiś czas powinna być strzyżona. Właściciel Barbeta musi jednak sobie zdawać sprawę z potrzeby regularnego czesania psa, przynajmniej jeden raz w tygodniu. Kolor Barbeta to czarny (najpopularniejszy) jednak zdarzają się brązowe, rude, szare, a także łaciate.
Obecnie nie ma wymogów FCI dotyczących fryzury Barbeta tzn. możemy pokazywać go na wystawach zarówno w wersji długiej jak i krótkiej.
SZKOLENIE:
Barbet to bardzo inteligentny pies, który chętnie i szybko się uczy. Uczęszczające do psiego przedszkola Barbety brylują wśród innych ras. Barbet jest psem, który ochoczo skacze przez przeszkody – agality; bierze udział w konkursach posłuszeństwa – obiedence, a także pracuje z osobami niepełnosprawnymi – kynoterapia, psy asystujące.
Oczywiście Barbet to także pies myśliwski i w tym kierunku wykorzystywany w Polsce i na świecie do polowania na ptactwo wodne.
ZDROWIE:
Dzięki temu, że Barbet wciąż jest bardzo rzadką rasą w Polsce i na świecie, nie ma obciążeń genetycznych w zakresie chorób nowotworowych, dysplazji stawów łokciowych i biodrowych, chorób oczu. Dlatego są to psy dożywające nawet 17 lat.
BARBET, A KYNOTERAPIA:
Barbety stosunkowo niedawno rozpoczęły swoją karierę pracując z osobami niepełnosprawnymi w Polsce. We Francji Barbet jest wykorzystywany w pracy terapeutycznej od lat 80- tych. Szybko okazało się, że średni, kudłaty i bardzo wesoły piesek wprowadza w życie osób niepełnosprawnych wiele radości i uśmiechu. A jego magiczna sierść, w której można schować paluszki potrafi skutecznie zwalczyć strach przed psami. Obecnie w Polsce pracują dwa barbety – Zoya i Tania (www.barbet.com.pl)
FCI - Standard N° 105 / 29. 03. 2006 /GB
FRANCUSKI PIES DOWODNY (Barbet)
POCHODZENIE:
France
DATA PUBLIKACJI:
21.02.2006r.
PRZEZNACZENIE:
Pies dowodny używany do polowań.
Jak wszystkie psy wodne, francuski pies dowodny jest więcej niż tylko aporterem.; musi szukać, zlokalizować, wypłoszyć zwierzynę chowającą się w zaroślach. Aportuje zwierzynę ustrzeloną przez swojego pana. Bardzo odporny na zimno, może przebywać w wodzie w każdych warunkach.
KLASYFIKACJA FCI:
Grupa 8: Aportery, płochacze, Psy wodne.
Sekcja 3: Psy wodne.
Pracujący na śladzie.
ZARYS HISTORII RASY:
Bardzo stara rasa, niezwykle powszechna we Francji, używana do polowań na ptactwo wodne. Pierwsze opisy lub wspomnienia o rasie pojawiły już się w XVI wieku.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Pies średniej wielkości, o charakterystycznej, grubej, wełniastej szacie, chroniącej go przed zimnem i wilgocią. Sierść na pysku tworzy brodę, czemu rasa zawdzięcza swą nazwę (barbet = brodacz).
ISTOTNE PROPORCJE:
• Pysk jest nieznacznie niżej od łba.
• Długość ciała mierzona od łopatki do zadu, jest nieznacznie większa niż wielkość w kłębie.
USPOSOBIENIE/ TEMPERAMENT:
Zrównoważony, łagodny,bardzo oddany właścicielowi. Bardzo lubi wodę, nawet bardzo zimną.
GŁOWA:
Grzywka powinna opadać na grzbiet kufy. Broda jest długa i obfita, „wąsy” pokrywają całą kufę. Mózgoczaszka zaokrąglona i szeroka. Stop wyraźny. Kufa dosyć graniasta. Grzbiet kufy szeroki i krótki. Wargi grube, pigmentowane, całkowicie zasłonięte przez długi włos. Błony śluzowe mogą mieć barwę czarną lub brązową.
OKOLICA MÓZGO CZASZKI:
Czaszka: Okrągła i szeroka.
Stop: Wyraźny.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Szeroki, z dobrze otworzonymi nozdrzami; czarny lub brązowy w zależności od koloru szaty
Kufa: Kwadratowa. Grzbiet kufy szeroki.
Wargi: Wargi grube, pigmentowane, całkowicie zasłonięte przez długi włos. Błony śluzowe mogą mieć barwę czarną lub brązową.
Szczęki/ Zęby: Szczęki takiej samej długości. Zgryz nożycowy. Silne zęby. Siekacze dobrze rozwinięte.
Oczy: Okrągłe, pożądane ciemnobrązowe. Obwódka jest brązowa lub czarna
Uszy: Osadzone nisko (na linii oczu lub nieco niżej), długie, płaskie, szerokie, pokryte długim włosem, który tworzy sznury. Jeśli uszy przyciągnie się w kierunku nosa, to (razem z futrem) sięgną co najmniej 5 cm za nos. Chrząstka ucha sięga za kącik pyska.
SZYJA: Krótka i mocna.
TUŁÓW:
Grzbiet: Grzbiet nieznacznie wysklepiony.
Lędźwie: Lędźwie wysklepione, krótkie i mocne.
Zad: Zad z profilu zaokrąglony,delikatna kontynuacja linii lędźwi.
Klatka piersiowa: Klatka piersiowa szeroka, dobrze wykształcona, dość głęboka, zaokrąglona, ale nie beczułkowata.
OGON :
Nieco uniesiony, ale nie powyżej linii grzbietu. Osadzony nisko, na końcu tworzy lekki haczyk.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatki: Łopatki opadające. Kąt stawu ramieniowego wynosi 110-115 °
Ramię: Długie i muskularne.
Przedramię: Proste, mocne, prostopadłe do podłoża, całkowicie pokryte długim włosem.
KOŃCZYNY TYLNE:
Udo: Lekko nachylone, mocno umięśnione.
Stawy skokowe: niskie dobrze kątowane.
Śródstopia:Proste.
ŁAPY:
Okrągłe, szerokie, pokryte sierścią.
PORUSZNIE SIĘ / CHÓD:
Krok swobodny, kończyny poruszają razem zgodnie z ruchem ciała.
SKÓRA:
Relatywnie gruba.
SZATA:
WŁOS:
Długi, wełnisty, kręcony, tworzy sznurki. Obfity, w stanie naturalnym pokrywa całe ciało. Jest to typowa cecha rasy. Od niepamiętnych czasów barbety strzyżono, aby ułatwić mu pracę i funkcjonowanie. Zależnie od wykorzystania psa, fryzura może być różna
KOLOR:
Czarna, szara, kasztanowa, ruda, piaskowa, biała lub łaciata. Dozwolone są wszystkie odcienie koloru płowego od intensywnej rudości do koloru piaskowego. Pożądane jest, aby cała szata była w jednym odcieniu.
ROZMIAR:
Wzrost w kłębie
Psy: 58cm – 65cm
Suki: 53cm – 61 cm
Przy tolerancji+/- 1cm
WADY:
Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
• Głowa wąska, kufa wąska i za długa, wąskie wargi.
• Górna szczęka wystaje ponad dolną, dolna szczęka wystająca. Skrzywiona szczęka.
• Jasne oczy.
• Wysoko osadzone uszy (wyżej niż poziom oczu), cienkie, krótkie i wąskie.
• Długa i wąska szyja.
• Zapadnięta lina grzbietu.
• Długie i słabie lędźwie.
• Prosty zad.
• Wąska klatka piersiowa.
• Wysoko osadzony ogon, zagięty ogon nad grzbietem, z końcem opadającym na słabiznę lub zad. Brak ogona lub ogon za krótki.
• Proste ramiona.
• Wąskie przedramię.
• Tylne kończyny: płaskie, prosty staw skokowy, palce szczątkowe lub ślad po palcach szczątkowych na tylnych kończynach.Wąskie i cienkie łapy, nie pokryte sierścią.
• Cienka skóra.
• Krótka sierść, ostra, nie wełniasta, nie kręcona.
• Kolory: Każdy inny kolor od tego wspomnianego w standardzie.
WADY ELIMINUJĄCE:
• Agresja lub nadmierna nieśmiałość.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
Autor: Anna Stepińska
www.barbet.com.pl
