Obcinanie ogonów - czy to boli?

Współcześnie przycinanie ogonów jest sprawą mody i choć wiele krajów wprowadziło zakaz obcinania psom ogonów, niektórzy hodowcy nadal go praktykują. Jednak w przeszłości praktyka obcinania ogonów nie miała nic wspólnego z urodą psów, chodziło o względy praktyczne związane z wykonywaną przez psa pracą. Aby nie narazić psa na uszkodzenie ogona (np. psy myśliwskie) lub w przypadku psów stróżujących - napastnik mógł uzyskać kontrolę nad psem łapiąc go za ogon - hodowcy przycinali ogony. Obecnie przeprowadzone badania wskazują że nie ma takiej konieczności - urazy ogonów w badanej grupie (12 tys. psów) to zaledwie 0,4%.

Czy jednak obcinanie ogonów boli? Ponad 87% z ankietowanych weterynarzy i hodowców uznało, że w wieku w jakim obcina się ogony, psy nie posiadają zdolności odczuwania bólu, lub że ból jest minimalny i krótkotrwały.
Z przebadanej grupy 50 szczeniąt na Uniwersytecie Q. w Australii każde z nich wydało głośny pisk bólu w momencie amputacji. Jednak w ciągu kilku minut większość się uspokoiła, nie okazując reakcji stresowych. Wg wielu hodowców to że szczenię szybko się uspokaja świadczy o tym, że zabieg ten nie jest zbyt bolesny. W ciągu 15 ,minut po zabiegu szczenięta albo zabierały się do ssania pokarmu, albo zasypiały u boku matki. Jedzenie po doświadczeniu bólu związane jest z mechanizmem przetrwania, pożywienie to spora dawka energii, która pomaga lepiej sobie poradzić z przeżyciem traumatycznym. Jak wynika z badań sama czynności ssania uwalnia prawdopodobnie endorfiny - hormony działające podobnie jak morfina (działanie przeciwbólowe). Prawdopodobne jest więc, iż ssanie u szczeniaków, po obcięciu ogonów, jest argumentem za tym, iż odczuwają ból i podejmują działania by go zminimalizować.

Musimy również pamiętać, że okazywanie przez psy objawów bólu jest o wiele mniejsze niż ból odczuwany, gdyż wśród drapieżników jest to ochroną przed sprowokowaniem ataku.

Opracował: GW, na podstawie: "Tajemnice psiego umysłu" Stanley Coren