SZNAUCER ŚREDNI

Jaki właściwie jest sznaucer średni

Sznaucer średni jak sama nazwa wskazuje :-) jest psem średniej wielkości,  krótkowłosym, szorstkowłosym, mocnym, raczej krępym niż smukłym. W ruchu  jest żywy, pełen siły i szlachetności. Średniaki występują w umaszczeniu  pieprz i sól oraz czarnym.

Sznaucer średni jest psem o ogromnym temperamencie, pewnym charakterze,  dużej odwadze, niespożytej sile, zawsze chętny do zabawy. Cechuje go  wielka spontaniczność. Ma przyjazny stosunek do człowieka - śmiało można  stwierdzić, że urodził się po to, by kochać ludzi, bardzo szybko się przywiązuje, na dobre i złe. Jest chętny do pracy i różnego rodzaju szkoleń. Wymaga jednak konsekwentnej, silnej ręki. Jest psem trudnym do prowadzenia, wymagającym dużo uwagi i czasu. Szkoli się chętnie, choć potrafi być uparty. Szkolenia uczą naszego psa karności, posłuszeństwa, niewątpliwie wpływają korzystnie na relacje „pan/i-pies”, wzmacniają więź miedzy nami a psem, szkolenie to też wspólna zabawa, a co najważniejsze, pomagają nam mieć prawdziwego, posłusznego przyjaciela, na wiele lat, niekłopotliwego domownika, towarzysza wspólnych spacerów i wyjazdów, karnego w każdej sytuacji. Sznaucer to pies użytkowy - dajmy mu szansę...

Jest psem bardzo temperamentnym i tryskającym energią. Potrzebuje dużej ilości ruchu (uwielbia biegać) i zabaw na świeżym powietrzu. Na spacerach powinien mieć możliwość wybiegania się i "wyszalenia", dzięki czemu po powrocie ze spaceru mamy spokojnego domownika, który dla zabawy i wyładowania nadmiaru energii nie zabiera nam kapci czy innych przedmiotów codziennego użytku. Wiele sznaucerów, które mają niewystarczającą ilość ruchu ma zapędy niszczycielskie, gdy zostają same w domu. W takich sytuacjach zawsze to pies opuści dom i jeżeli nie trafi w dobre ręce, to
zapełni kolejne miejsce w schronisku :( Pamiętaj, że jeśli jesteś osobą leniwą nie powinieneś decydować się na zakup tego psa. Już pierwsze tygodnie wspólnego obcowania byłyby dla ciebie ciężką próbą. Tego psa nie da się zmęczyć. Wbrew powszechnej opinii sznaucerowi nie jest do pełni szczęścia tylko duży wybieg; będzie się czuł dobrze nawet i w małych mieszkaniach, jeśli tylko zapewni mu się odpowiednio dużo czasu na spacery i zajęć wymagających umysłowego zaangażowania.

Mimika twarzy sznaucera rozbawi nawet najbardziej zatwardziałego i poważnego człowieka. Sznaucer jako pies bardzo inteligentny sprawia wrażenie jakby zdawał sobie sprawę z tego, jakiego użyć wyrazu pyska dla osiągnięcia własnej korzyści – to doskonały aktor odgrywający główną rolę w domu, w którym mieszka. Zawsze ciekawski, wszędzie chce być pierwszy.
Jest doskonałym psychoterapeutą . Mówi się, że sznaucer to pies dla każdego, doskonały pies rodzinny i towarzysz zabaw naszych dzieci. Czy jest psem dla każdego - tak, jeżeli jesteśmy konsekwentni w wychowaniu psa tak temperamentnego; - tak, jeżeli jesteśmy w stanie poświęcić mu dużo czasu na spacery, zabawy i szkolenie. Czy jest doskonałym psem rodzinnym - tak, pod warunkiem, że nie będzie się nim opiekowało dziecko czy osoby starsze, miejmy świadomość siły i temperamentu sznaucera !

Sznaucer średni jest psem dla ludzi z charakterem, którzy wiedzą czego chcą, są w stanie sprostać wymaganiom rasy, maja czas i chęci do pracy z psem. Zakup sznaucera nie może być przypadkowy, podyktowany chwilą słabości spowodowaną miną zafrasowanego szczeniaka, to musi być przemyślana decyzja. Pamiętajmy - to wybór na wiele lat i musi być świadomym wyborem.

Co da nam średniak - wiele radości, satysfakcji, wspaniałego przyjaciela, ale tylko wtedy, kiedy będzie to świadomy wybór.

Kup sznaucera średniego jeżeli:
- chcesz poświęcić swojemu psu dużo czasu,
- chcesz mieć psa, który będzie się cieszył i witał cię nawet po wyjściu z drugiego pokoju,
- chcesz mieć wspaniałego towarzysza zabaw dla swoich dzieci (pod okiem dorosłych),
- chcesz aby ktoś kochał cię bezwarunkowo

Nie kupuj sznaucera średniego jeżeli:
- nie jesteś konsekwentny,
- nie jesteś silny fizycznie,
- nie chcesz szkolić psa,
- opiekę nad psem ma sprawować dziecko, bądź osoba starsza
- rzadko bywasz w domu

Wzorzec sznaucera średniego
FCI Standard Nr 182 / 2007

kraj pochodzenia: Niemcy.
użytkowość: pies stróżujący i towarzyszący

klasyfikacja w/g FCI:
grupa 2 pinczery i sznaucery, molosy - szwajcarskie psy pasterskie i inne rasy sekcja 1: pinczery i sznaucery. Nie wymagane próby pracy.

wygląd ogólny:
Szorstkowłosy, średniej wielkości, krępy pies, którego wysokość w kłębie odpowiada mniej więcej długości tułowia. Nie powinien sprawiać wrażenia ociężałego ani lekkiego. Muskulatura dobrze rozwinięta, kość mocna. Całkowita długość głowy (od wierzchołka nosa do guza potylicznego) odpowiada połowie długości grzbietu (od kłębu do nasady ogona).

zachowanie - temperament:
Sznaucer średni to pies o ogromnym temperamencie, zawsze skory do zabaw. Jego natura to połączenie temperamentu z krańcową wytrzymałością. Lubi dzieci, jest nieprzekupny a inteligencja, łatwość uczenia się i wytrzymałość na choroby czynią z niego wybitnego psa stróżującego i towarzyszącego. Bardzo rozwinięte zmysły, mądrość, pojętność, niezawodna wierność, stale napięta uwaga, wytrwałość.

głowa:
mózgoczaszka: Czaszka: mocna i wydłużona, guz potyliczny niewidoczny. Głowa powinna być proporcjonalna do masy psa. Czoło płaskie; biegnie bez załamań, równolegle do grzbietu psa.
Stop: wyraźnie zaznaczony.

trzewioczaszka:
Kufa: czubek nosa jest dobrze wykształcony z dużymi nozdrzami, zawsze czarny.
Pysk: zakończony w formie ściętego klina. Grzbiet nosa prosty.
Wargi: czarne, mocno i gładko przylegające do żuchwy. Kąciki warg zamknięte.
Uzębienie: silna szczęka górna i żuchwa. Uzębienie pełne, zgryz nożycowy (42 zęby zgodnie z definicją) zęby silne i czysto białe. Mięśnie żuchwy są dobrze rozwinięte, lecz zbyt mięsiste mięśnie policzkowe nie mogą naruszać prostokątnego kształtu głowy (z brodą).
Oczy: średniej wielkości, owalne, skierowane ku przodowi, ciemne z żywym wyrazem, powieki dobrze przylegające.
Uszy: obwisłe, w kształcie litery V, osadzone wysoko i noszone symetrycznie; wewnętrzna krawędź ucha przylega do policzków i jest skierowana do przodu w kierunku skroni, przy czym równoległe załamanie nie powinno przewyższać głowy.

szyja:
muskularny kark, jest szlachetnie wysklepiony, szyja przechodzi harmonijnie w kłąb. Jest silna, pięknie ukształtowana i proporcjonalna do ogólnej masy/wielkośći psa. Szyja w podgardlu napięta, sucha, bez fałd.

tułów:
Górna linia grzbietu wychodząc z kłębu, lekko opada do tyłu.
Kłąb: jest najwyższym punktem grzbietu.
Grzbiet: mocny, krótki, dobrze związany. Lędźwie: krótkie, mocne i głębokie. Odległość od ostatniego żebra do biodra powinna być krótka, aby sylwetka psa była zwarta.
Zad: lekko zaokrąglony, przechodzi niezauważalnie w nasadę ogona.
Pierś: masywnie szeroka o przekroju owalnym, dochodząca do łokci. Przedpiersie jest wyraźnie wykształcone.
Dolna część klatki piersiowej i brzuch: boki nie są nadmiernie podciągnięte i wraz z dolną częścią klatki piersiowej tworzą pięknie zakrzywioną linię.
ogon: nie cięty, wysoko osadzony, naturalnie noszony, pożądany w postaci szabli lub sierpa.

kończyny
kończyny przednie: : kończyny przednie, widziane od frontu są silne, proste i nie ustawione zbyt wąsko. Widziane z boku kończyny przednie ustawione prosto.
łopatka: przylega mocno do klatki piersiowej, z obu stron jest dobrze umięśniona i przewyższa wyrostki kolczyste kręgów piersiowych. Łopatka powinna być ustawiona ukośnie, usadowiona ku tyłowi, a kąt do poziomu winien wynosić ok.50 stopni.
ramię: dobrze przylega do tułowia, silne i muskularne. Ustawione do łopatki pod kątem ok. 95 do 105 stopni.
łokieć: dobrze przylegający, nie skierowany ani na zewnątrz, ani do środka.
przedramię: widziane ze wszystkich stron powinno być całkowicie proste, silnie rozwinięte i dobrze umięśnione.
staw stępowy: silny, stabilny, powinien tylko lekko odznaczać się w całej strukturze przedramienia.
śródręcze: widziane od frontu- pionowe; patrząc z boku-jest ustawione lekko ukośnie do podłoża, mocne i lekko sprężynujące.
łapa: wysklepione ku górze, zaokrąglone, zwarte ("kocia łapa"), z ciemnymi pazurami i czarnymi podeszwami

kończyny tylne: patrząc od frontu ustawione ukośnie; patrząc z tyłu-ustawione równolegle, niezbyt wąsko.
uda: masywne, długie, szerokie, silnie umięśnione
kolana: nie są przekręcone ani na zewnątrz, ani do środka.
podudzie: długie i mocne, żylaste, przechodzi w silny staw skokowy.
staw skokowy: o wyraźnym kącie, mocny, stabilny, nie skierowany ani na zewnątrz, ani do środka.
śródstopie: krótkie i ustawione pionowo do podłoża.
łapa: palce krótkie, wypukłe, zwarte; pazury czarne i krótkie

chód:
Elastyczny, elegancki, zwrotny, swobodny i zamaszysty. Kończyny przednie przesuwają się możliwie daleko do przodu, kończyny tylne-sięgające daleko i sprężyste-dają w czasie ruchu wymagane wsparcie. Kończyna przednia z jednej i kończyna tylna z drugiej strony prowadzone są jednocześnie do przodu. Grzbiet, ścięgna i stawy są mocne.

skóra:
Ciasno przylega na całym ciele.

sierść:
Włos: Powinien być twardy i gęsty. Składa się z gęstego podszerstka oraz nie za krótkiego, twardego, dobrze przylegającego do ciała włosa okrywowego. Włos okrywowy jest szorstki, wystarczająco długi, aby można było sprawdzić jego budowę. Włos nie powinien być ani nastroszony, ani kręcony. Włos ma tendencję do utraty swojej twardości na kończynach. Na czole i na uszach włos jest krótki. Cechą charakterystyczną jest nie za miękka broda na kufie oraz krzaczaste brwi, które lekko ocieniają oczy.

umaszczenie:
Okrywa włosowa jest szorstka, twarda, gęsta na grzbiecie wzniesiona, a więc nie długa i gładko przylegająca. Składa się z gęstego podszerstka i włosa okrywowego. Włosy na głowie i nogach twarde, na czole i uszach trochę krótsze

Umaszczenie:
pieprz i sól lub czarne. W przypadku sznaucerów o umaszczeniu pieprz i sól, ideałem hodowlanym jest średni odcień w równomiernym, dobrze pigmentowanym kolorze soli z pieprzem o szarym podszerstku. Dopuszczalne są odcienie od ciemnych, stalowoszarych do srebrnoszarych. Wszystkie odcienie mają posiadać ciemną, podkreślającą wyraz rasy maskę, która powinna harmonizować z odcieniem szaty. Maska nie powinna być ani zbyt jasna ani za ciemna. Kolor wyblakły, zamazany lub brak koloru pieprzu z solą, białe znaczenie na brodzie i nogach, brak maski i białe łaty są wadą.

wielkość i waga:
Wysokość w kłębie: psy i suki: 45 a 50 cm
Ciężar: psy i suki: 14 a 20 kg

Samce powinny mieć dwa jądra wyraźnie opuszczone do moszny.

wady:
Każde odchylenie od wyżej wymienionych punktów należy traktować jako wadę, której waga powinna znajdować się w dokładnym stosunku do stopnia odchylenia.

poważne wady:
budowa ociężała lub zbyt lekka, kończyny za niskie lub za wysokie
odwrócone cechy płciowe (dymorfizm płciowy)
łokcie odstające na zewnątrz
stroma lub beczkowata kończyna tylna
zbyt długie podudzie
stawy skokowe zwrócone do środka
za krótkie śródstopie kończyny tylnej
łaciaty włos przy umaszczeniu czarno-srebrzystym i białym
nadmierna wysokość lub niedomiar większy niż 1 cm a mniejszy niż 3 cm

wadu dyskwalifikujące:
deformacje wszelkiego rodzaju
wady zgryzu takie jak przodozgryz, zgryz naprzemienny
poważne wady poszczególnych partii, takie jak wady budowy, umaszczenia włosa
nadmierna wysokość lub niedomiar powyżej 3 cm
zachowanie nieśmiałe, agresja, nadmierna nieufność, nerwowowość

Źródło, za zgodą:
http://www.artax.pl/