Field spaniel – brytyjski unikat
Historia rasy
Mogłoby się zdawać, że psy te przychodzą na świat, by uszczęśliwiać ludzi. Od samego początku nastawione były na bliską współpracę z człowiekiem. Pochodzą z Anglii, gdzie przez lata asystowały podczas polowań. Były znakomitymi aporterami i pływakami. Dzięki inteligencji i zaangażowaniu w powierzane im zadania (m.in. aportowanie ustrzelonego ptactwa) zyskały spore grono sympatyków, nie tylko wśród myśliwych. Po zakończonym dniu pracy zapraszane były do domów, gdzie ujawniały inne swoje zalety: opiekuńczość, lojalność, oddanie.
Na początku dziewiętnastego wieku field spaniele nie były jeszcze uznawane za osobną rasę. Związane było to najprawdopodobniej z ich fizycznym podobieństwem do popularnych cocker spanieli angielskich. Dopiero wiele lat później ustalono kryteria i określono różnice, na podstawie których field spaniele zaistniały w świadomości hodowców jako samodzielna rasa. Głównym kryterium była wielkość – psy ważące mniej niż 25 funtów (około 13 kilo) zaliczano do cocker spanieli, większe natomiast do fieldów. Amerykański Związek Kynologiczny uznał field spaniele i zatwierdził standard rasy w 1894 roku. Fieldy są nieco większe od cockerów i bardziej muskularne. Najczęściej spotykanie umaszczenia to wątrobiane, czekoladowe i czarne.
Dziś field spaniele pozostają w cieniu swoich krewnych – wspomnianych już cocker spanieli, jak również springer spanieli angielskich. W 2009 roku w Wielkiej Brytanii zarejestrowanych było jedynie 51 przedstawicieli tej rasy. Dla porównania, liczba zarejstrowanych cocker spanieli angielskich wynosiła ponad 22 tysiące. Brytyjski Związek Kynologiczny uznał fieldy za rasę zagrożoną (Vulnerable Native Breed), powstały też specjalne organizacje, kluby i towarzystwa zajmujące się promowaniem fieldów i wspieraniem nielicznych hodowców.
Rys psychologiczny
Field spaniele kochają ludzi. Stopień ich przywiązania do ludzkiej rodziny jest zdumiewający. Zdecydowanie wolą towarzystwo człowieka - zwłaszcza maluchów - niż innych psów. Właściciele mają decydujący wpływ na ukształtowanie charakteru swojego field spaniela. Ważna jest, jak w przypadku każdej rasy, wczesna socjalizacja. Dzięki niej pies uczy się tolerancji wobec innych zwierząt, poznaje świat i obowiązujące zasady. Gdy w domu pojawi się szczeniak, należy od razu przystąpić do szkolenia. Pieska lepiej nie rozpieszczać i nie pobłażać mu. Przyjmując pod swój dach fielda trzeba okazywać czułość, postępować łagodnie, lecz konsekwentnie. Warto jak najczęściej zapraszać gości. Fieldy to psy towarzyskie, ale do niektórych obcych mogą podchodzić z rezerwą. Nigdy jednak nie będą zachowywać się agresywnie. Jest to sprzeczne z ich naturą.
Field spaniele to wprawdzie bystre psy, ale podczas treningu trudno im się skupić – każdy, nawet pozornie nieistotny szczegół zwraca ich uwagę. Szkolenie powinno być zajmujące, oparte wyłącznie na nagradzaniu - stosowanie surowych kar może negatywnie wpłynąć na osobowość szczeniaczka, sprawiając, że wyrośnie na osobnika nieco neurotycznego i niespokojnego. Fieldy bardzo reagują na ton ludzkiego głosu. Odrobina cierpliwości, i nagrody (nie tylko w postaci smakołyków, ale i głaskania czy pochwał) pozwolą nam uzyskać wspaniałe efekty. Właściciel powinien konsekwentnie przestrzegać zaleceń trenera i nie ulegać swojemu uroczemu fieldowi. Pies, pomimo bezwarunkowej miłości do rodziny, może stać się nieco przekorny, jeśli wie, że wszystko ujdzie mu na sucho i będzie w stanie postawić na swoim. Pamiętajmy jednak, że żaden field spaniel nie dąży do tego, żeby nas zirytować. Wręcz przeciwnie - w naturze tej rasy leży chęć umilania i ułatwiania życia człowiekowi. Właściciele fieldów powinni liczyć się z tym, że ich pieski przez wiele lat zachowają szczenięcy entuzjazm, a dorosłość i powaga to nie to, do czego będzie im spieszno.
Psy te mają niesamowity apetyt. Wykazują się nie lada sprytem, by zdobyć ulubiony smakołyk. Warto zachować czujność i jak najszybciej oduczyć maleństwo podkradania przysmaków. Rozpieszczony psiak nie zawaha się nawet przez chwilę, by sięgnąć po poczęstunek przygotowany dla nas czy naszych gości. Field spaniele uwielbiają pływać. To ich ulubiona forma aktywności. Pozostają jednak otwarte na wszelkie propozycje aktywnego wypoczynku. Znakomicie sprawdzają się w psich sportach, m.in. agility. Ich wrodzona ciekawość świata sprawia, że spuszczone ze smyczy potrafią zapomnieć o wszystkim i wybrać własną trasę. Pracując ze szczeniakiem warto zwrócić uwagę na tę nieco kłopotliwą skłonność fieldów.
W domu są to psy wyjątkowo łagodne, zrównoważone i - o ile nie rozpuścimy ich w okresie szczenięcym - bardzo posłuszne. Lubią być zajęte, mieć jakieś zadanie. Chętnie przyjmują zaproszenia do zabawy czy nauki nowych sztuczek. Pozbawione towarzystwa człowieka tracą pewność siebie, stają się smutne i zaniepokojone. Największą radość sprawia im towarzystwo dzieci, ale pragną czynnie uczestniczyć w życiu całej rodziny. Legowisko powinno znajdować się w miejscu, w którym najczęściej spotykają się domownicy. Fieldy są szczęśliwe pozostając w centrum uwagi, dlatego nie pałają entuzjazmem, gdy w domu pojawia się inny pies czy choćby świnka morska. Mogą mieszkać w mieście, ponieważ od metrażu ważniejsza jest bliskość rodziny, ale idealne warunki dla fieldów to dom z ogrodem. Wybierając szczeniaka warto poznać rodziców, przynajmniej matkę. Jeśli jej osobowość przypadnie nam do gustu, jest duża szansa, że i szczeniaczek spełni nasze oczekiwania.
Zdrowie i pielęgnacja
Field spaniele potrzebują aktywności fizycznej, by pozostawać w dobrej formie. Jeden dłuższy spacer w ciągu dnia to absolutne minimum. Lśniąca i gęsta sierść wymaga szczotkowania dwa-trzy razy w tygodniu, a raz na kilka miesięcy należy przycinać za długie włosy między opuszkami. Długie, ciężkie uszy narażone są na infekcje, dlatego tak ważna jest ich higiena. Fieldy podatne są na choroby oczu, m.in.zapalenie spojówek. Zdarzają się dysplazje i, sporadycznie, u psów tej rasy diagnozuje się choroby tarczycy. Wybór hodowli ma kluczowe znaczenie! Najbardziej powszechnym problemem zdrowotnym fieldów jest nadwaga. Aby jej zaradzić i zminimalizować ryzyko związanych z nią powikłań, należy ograniczać przysmaki, wybrać odpowiednią, pełnowartościową karmę i zapewnić psu ruch – przynajmniej spacery, dłuższe niż pokonywanie trasy "od kanapy do miski". Idealnym rozwiązaniem byłoby zapisanie psiaka na zajęcia sportowe. Odrobina troski i konsekwencji wystarczy, by field pozostał pełnym energii, zdrowym psem. Przedstawiciele tej rzadkiej rasy żyją zwykle 10-14 lat.
zdjcie źródło: zdjęcie źródlo: https://commons.wikimedia.org/wiki/Field_Spaniel#/media/File:Black_Field_Spaniel.jpg
