AUSTRALIAN SILKY TERRIER

Historia Australian Silky Terrier

OJCZYZNA ORAZ NAZWA

Dawniej rasa Australian Silky Terrier nosiła nazwę Sydney Silky Terriera, co wskazywało na pochodzenie jej z okolic miasta Sydney. Jednak najprawdopodobniej powstała w mieście Ross leżącym na Tasmanii. Istnieją informacje, iż kilka rodzin mieszkających w Ross hodowało terriery o barwie niebiesko-płowej, wykorzystywane do tępienia szczurów a nawet żmij. Anglik Mc Arthur Little zabrał przypuszczalnie jedną taką sukę do Anglii i pokrył Dandie Dinmond Terrierem. Wracając do Australii zabrał w ten sposób uzyskane mieszańce i później przyczynił się do stworzenia silky terriera.

W 1959 roku nazwa Uległa zmianie z Sydney Silky Terrier na Australian silky Terrier. Jak nazwa wskazuje "Silky" oznacza jedwab i odnosi się do jedwabistej szaty psów tej rasy. Do dziś Silky Terriery posiadają temperament wskazujący na pokrewieństwo tej rasy z dawnymi tępicielami szkodników. I mimo iż zaliczają się do psów miniaturowych zasłużenie nazywane są terrierami.

PRZODKOWIE

Australian silky Terrier powstał w pierwszej połowie XIX wieku. Pewne jest, że Silky Terrier powstał z krzyżówki Terriera Australijskiego, Yorkshire Terriera oraz przy udziale Diandie Dinmond Terriera. Należy jednak pamiętać ze Przedstawiciele tych trzech ras znacznie się różniły od psów tych ras żyjących współcześnie. Najpewniej w powstaniu Silky Terriera miało udział również wiele innych odmian miniaturowych terrierów jednak dzisiaj nie da się stwierdzić, jakie konkretnie były to rasy. Pewne jest natomiast to, iż w XIX wieku z Anglii sprowadzono ok.25 Yorkshire Terrierów do stanu Wiktoria oraz ok 25 do Nowej Południowej Anglii.

Hodowcy Terrierów Australijskich szukając psów mogących wnieść do hodowli maść czarną podpalaną zaczęli wykorzystywać do krycia suk Terriera Australijskiego większe egzemplarze psów rasy Yorkshire Terrier. W ten sposób poprzez chów krewniaczy doprowadzili do powstania 3 typów terriera: terriera australijskiego, yorkshire terriera oraz typu pośredniego. Psy w typie pośrednim był jednak niejednolite część z nich miała włos szorstki część jedwabisty i to właśnie te psy stały się punktem wyjścia do hodowli Australian Silky Terriera

CZYSTA RASA

1889 roku powstał pierwszy Australijski Klub Terrierów Szorstkowłosych założony w Wiktorii obejmował on swoim patronatem Australian Terriera oraz Australian silky terriera. W 1890 roku odbyła się pierwsza wystawa klubowa, podczas której obie rasy  psów były oceniane w jednej klasie.

1908 powstał Victoria Silky and Yorkshire Terrier Club w Wiktorii (psy były rejestrowane w Kennel Control Council), podobny klub otwarto w tym samym czasie w Nowej Południowej Walli ( psy rejestrowano w Royal Agricultural Society Kennel Control). Skupiały one największą ilość hodowców rasy Silky Terrier. Niezależnie od siebie obie organizacje wydały wzorce Australian Silky Terriera. W 1900 roku w Nowej Południowej Walli oraz w 1909 w Wiktorii. Oba wzorce pokrywały się w najważniejszych punktach, natomiast różniły się detalami.

W obu standardach wymagano psa niskonożnego o wydłużonym formacie ciała o typowej klinowatej głowie terriera. Sierść na uszach, kufie i łapach powinna być kurtka długa i jedwabista na tułowiu. Różnice polegały na ustanowieniu 2 kategorii wagowych w Nowej Południowej Walii (do 2,7 kg oraz od 2,7 kg do 5,4kg) oraz jednej w Wiktorii (od 2,7 do 5,4 kg). W Wiktorii uznawano uszy opadające oraz stojące a w Nowej Południowej Walii uznawano tylko uszy stojące. Psy z Nowej Południowej Walii nazywały się Sydney Silky Terrier a z Wiktorii Victoria Silky Terrier. Jednak częściej zaczęto używać nazwy Sydney Silky Terrier do 1959 roku.

HISTORIA WSPÓŁCZESNA

W 1926 roku zaczęto ujednolicanie kategorii wagowych, opublikowano nowy wzorzec. W 1932 roku Kennel Control Council of Victoria zarobiło krzyżowania Yorkshire, Australian oraz Silky Terrierów. Niestety postęp w hodowli nastąpił o wiele później, ponieważ hodowcy nie byli jednomyślni, co do idealnego wizerunku rasy. Część hodowców preferowała jedwabiste miniaturki w typie Australian Terriera o masie 3,6 do 4,5 kg; natomiast inni jeszcze mniejsze o masie do 2,7 kg. Jednak nadmierna miniaturyzacja pociągnęła za sobą kilka wad takich jak niewłaściwy grzbiet. W konsekwencji takich działań coraz trudniej było odróżnić Yorkshire Terriera od Silky Terriera.

Taka sytuacje panowała do 1959 roku. Do ujednolicenia masy przyczynili się amerykańscy hodowcy (3,6-4,5 kg). Gdy w 1958 roku Australian National Kennel Council zdał sobie sprawę, że na skale międzynarodową może być uznany standard opracowywany przez Amerykanów, zaczęto ponownie prace nad wzorcem sformułowano wyraźnie, iż "maksymalna dopuszczalna masa ciała wynosi 3,6-4,5 kg. Nowy wzorzec został przyjęty w 1958 roku przez Kennel Council. American Kennel Club uznał go ostatecznie w 1959 roku. Wzorzec przez wiele lat nie ulegał istotnym zmianom.

HISTORIA NAJNOWSZA

Najnowsze zmiany wzorca są najbardziej radykalne od 1959 roku. Są one związane częściowo z tym, iż każda rasa ulega przemianom na przestrzeni lat oraz częściowo zmianami społecznymi w podejściu do psów. W wzorcu z 19.04.2005 najbardziej istotnymi zmianami jest uniezależnienie wagi i wzrostu. Dawniej dokładnie zdefiniowana waga psów tej rasy przestała obowiązywać. Bardziej istotny stał się wzrost, który wynosi 23-26 cm, do którego pies musi mieć odpowiednią sylwetkę. Kolejną znaczącą zmianą jest to, iż w starszych wzorcach opisany był jedynie wygląd ogona kopiowanego natomiast w nowym jest również zapis określający wygląd ogona nie kopiowanego, co wynika z faktu iż w coraz większej ilości państw Europy odchodzi się od takich praktyk uznając je za okaleczanie psów. Również w Polsce od kilku lat nie kopiuje się ogonów Australian Silky Terriera mimo ze nadal takie psy mogą być w naszym kraju wystawiane

Marta Chumeniuk
http://www.silkyterrier-sharpei.com.pl/