Lhasa apso - pielęgnacja
Toaleta obejmuje szereg operacji, mających na celu sprawienie, by pies wyglądał jak najlepiej. Przede wszystkim trzeba zwrócić uwagę na to, by był zdrowy; w przeciwnym razie cały wysiłek, by upiększyć mu sierść, pójdzie na marne. Trzeba też wyeliminować zewnętrzne pasożyty, pielęgnować pazury, uszy, zęby.
Łatwiej jest pielęgnować sierść lhasa apso niż innych psów o długiej sierści, z powodu jej struktury.
Jest relatywnie łatwo pielęgnować sierść takiego psa. Jest ona gęsta, naturalnie opadająca. Rzadko się zdarza, by tworzyły się supły, chyba, że jest zaniedbywana od dłuższego czasu. Dobrze jest przyzwyczajać psa, już od najmłodszych lat, do różnych czynności związanych z toaletą, które trzeba będzie wykonywać przez całe jego życie.
Na początku (do 4 miesiąca), większość z nich wydaje się zbyteczna; sierść nie jest jeszcze całkowicie ukształtowana, więc strzyżenie i szczotkowanie nie zabiera wiele czasu. Jednak te rutynowe czynności są bardzo ważne; jeśli nasz przyjaciel przyzwyczai się stopniowo do tej szybkiej, codziennej toalety, nie będzie ani agresywny, ani przestraszony, gdy będziemy powtarzać te same czynności w trakcie dłuższej toalety. Aby Wasz pies miał piękną sierść, przede wszystkim musi być całkowicie zdrowy. Wygląd sierści jest swego rodzaju barometrem, który pozwala dowiedzieć się czy pies jest w najlepszej swej formie czy przypadkiem cierpi na jakąś chorobę. Sierść szorstka lub bez połysku jest sygnałem alarmowym: lepiej zabrać psa do weterynarza. Ten zbada psa i określi przyczyny złego wyglądu sierści. Przyczyną takiego stanu rzeczy, mogą być pasożyty, niedostatki w żywieniu, uszkodzenie wątroby lub inne patologie, łatwe do wyleczenia, gdy są wykryte w czas.
Przyjmijmy, że Wasz przyjaciel jest zdrów. Najpierw musicie go nauczyć cierpliwego stania i leżenia na stole. W ten sposób będziecie mogli spokojnie wykonywać wszystkie czynności związane z higieną, bez potrzeby gonienia go po całym domu. By przejść do toalety, potrzebujecie klasycznej drucianej szczotki, bez kuleczek na końcach, grzebienia o długich i szeroko rozstawionych zębach oraz grzebienia o gęstych zębach.
Przed czesaniem spryskajcie sierść psa odpowiednim preparatem nawilżającym i natłuszczającym, dostępnymi w sklepach specjalistycznych. Najpierw szczotkujecie psa zgodnie z ułożeniem sierści. Róbcie to delikatnie i bez przerw. Jest ważne dojście aż do skóry, uważając jednak, by jej nie podrapać. Tę czynność należy wykonać też na łapkach i brzuchu. Musicie więc nauczyć swojego przyjaciela leżenia na boku, by łatwo wam było dojść do tych części ciała. Za drugim razem możecie uczesać całe ciało grzebieniem z rzadkimi zębami, by uniknąć ewentualnego filcowania.
Niektóre części ciała lhasa wymagają szczególnej troski. Okolice oczu powinny być czyszczone codziennie, gazikiem nasączonym gotowymi środkami, dostępnymi w sklepach specjalistycznych i lecznicach weterynaryjnych. Następnie użyjcie grzebienia gęstszego, by dokładnie rozczesać pyszczek. Higiena uszu jest równie bardzo ważna. Aparat słuchowy nigdy nie może być zarośnięty sierścią. Możecie ją usunąć palcami lub używając pęsety. Nie wolno samemu zbyt głęboko manipulować wewnątrz ucha! Możecie nieświadomie spowodować małe naruszenie, z którego może wyniknąć infekcja. Najlepiej te delikatne czynności pozostawcie lekarzowi. Trzeba również przycinać sierść, rosnącą między opuszkami i naokoło stopy. Okresowo przycinajcie pazurki.
Do kąpieli naszego lhasa będzie potrzebny szampon przeznaczony dla psów długowłosych oraz balsamu dobrej jakości. Gdy kąpiecie psa pierwszy raz, bierzcie pod uwagę, że Wy tez możecie mieć przy okazji mały prysznic. Na dnie wanny należy rozłożyć gumową podkładkę lub ręcznik, by pies się nie ślizgał i nie zrobił sobie przy tym krzywdy i by się nie bał, co spowodowałoby skojarzenie kąpieli z czymś nieprzyjemnym. Umieśćcie go następnie w wannie i możecie rozpocząć kąpiel. Woda powinna mieć temperaturę minimalnie wyższą od temperatury ciała. Trzeba uważać, by woda nie dostała się do uszu. Gdy zmoczymy psa, namydlamy go i myjemy masując, by szampon doszedł do skóry. Spłukujemy obficie i ponownie myjemy. Po drugim spłukaniu, rozpuście łyżkę balsamu w litrze letniej wody i spłuczcie psa. Okryjcie waszego pupilka ręcznikiem, niech trochę w nim obeschnie. Następnie suszcie, pomagając sobie przy tym szczotką. Pamiętajcie, żeby podmuch powietrza z suszarki nie był zbyt gorący. Przy każdorazowej kąpieli należy sprawdzić gruczoły około odbytowe.
Sprawdzajcie czy Wasz pies nie ma pasożytów zewnętrznych (pcheł, kleszczy). Jeśli są, używajcie specjalnych środków, poleconych przez waszego weterynarza. Do czyszczenia zębów używajcie szczoteczek i past przeznaczonych wyłącznie dla psów. W przypadku wystąpienia kamienia nazębnego, należy udać się do weterynarza, który w fachowy sposób go usunie. Taki zabieg jest niezbędny, w innym przypadku nasz pupil będzie cierpiał z tego powodu na choroby przyzębia.
Bożena Młodożeniec
http://www.piaulau-gou.com.pl/
