Pies ratowniczy

Pies ratowniczy - w kynologii określenie psa, mające dwa znaczenia:

* pies wyszkolony do realizacji zadań z dziedziny ratownictwa;
* pies rasy predysponowanej do realizacji zadań z dziedziny ratownictwa - dana rasa od wielu pokoleń hodowana jest w celu zachowania bądź rozwinięcia predyspozycji do ratownictwa.

- przy czym pojęcia te mogą się przenikać, lub nie, tak więc możemy mieć do czynienia z:

* psem ratowniczym (ze względu na wyszkolenie) nie będącym psem rasowym bądź też rasy nie uznawanej za ratowniczą;
* psem ratowniczym (ze względu na rasę) nie wyszkolonym;
* psem ratowniczym ze względu na rasę i wyszkolenie.

Ze względu na sposób użycia psów ratowniczych rozróżniane są takie typy jak:

* pies ratowniczy lądowy:
- pies ratowniczy lawinowy: psy ratownicze lawinowe - psy specjalnie szkolone do poszukiwań ludzi zasypanych przez lawiny.
- pies ratowniczy gruzowy: szkolony do wykrywania ludzi w zawalonych budynkach, np. po trzęsieniu ziemi.
- pies ratowniczy poszukiwawczy: szuka śladu człowieka w terenie otwartym

* pies ratowniczy dowodny

Generalnie psy ratownicze powinny cechować się:

* budową i wielkością odpowiednią do stawianych im zadań;
* całkowitym brakiem agresji w stosunku do człowieka.

Wymogi te stoją niekiedy w sprzeczności z oczekiwaniami właścicieli, najczęściej w zakresie:

* eksterieru - oczekuje się psa większego lub mniejszego niż rozmiar pożądany w ratownictwie (np. małego, tzw. "kompaktowego" nowofundlanda);
* charakteru - próby zastosowania psów określonej rasy do zadań sprzecznych z ich wrodzonymi cechami (np. używanie psów ras ratowniczych jako psów obronnych).

źródło: www.wikipedia.pl