Terytorializm psów

Dominacja/terytorializm

Ostatni aspekt osobowości dotyczy dominacji i terytorializmu. Cecha ta u wielu psów powiązana jest ze skłonnością do agresji. Zwierzę wysoko ocenione pod względem tej cechy będzie warczeć, aby okazać swoje niezadowolenie, szczerząc zęby, jeśli zajdzie taka konieczność.

Często jest nieufne w stosunku do obcych (tak ludzi jak innych psów), niekoniecznie lubi, by je zaczepiać, ma małą tolerancję na dzieci, posiada skłonność do obrony swojego terytorium, i to często nader aktywnej.

• Bardzo wysoka dominacja/terytorializm: psy do walk, psy do obrony osobistej, psy stróżujące, szpice.

• Umiarkowanie wysoka dominacja/terytorializm: wyżły, psy do polowania na gryzonie, psy zaganiające, setery.

• Umiarkowanie niska dominacja/terytorializm: wszechstronne psy do polowania, spaniele, psy pasterskie aportery.

• Bardzo niska dominacja/terytorializm: gończe, psy pociągowe, charty, psy do towarzystwa.

Eksperci w swojej ocenie tej cechy okazali się dosyć zgodni z popularnymi stereotypami. Psy obrończe, stróżujące i do walk znalazły się na pozycjach bardzo wysokich. Nikogo też nie dziwi, że psy do towarzystwa w tym rankingu plasują się najniżej.

„Dlaczego twój pies zachowuje się w ten sposób?”,

autor Stanley Coren wydawnictwo: Galaktyka