Dotyk odgrywa bardzo ważną rolę u psów. Jest on jednym z dwóch najwcześniej rozwijających się zmysłów u szczeniąt. Już zaraz po urodzeniu szczenięta odczuwają dotyk i zapach, a dopiero po kilku dniach zaczynają słyszeć i widzieć. Stymulacja dotykiem jest bardzo ważnym elementem w rozwoju szczeniąt, począwszy od życia płodowego, jak i po urodzeniu, dlatego zalecane jest częste głaskanie szczennej suki i szczeniąt.
Psy posiadają cztery rodzaje receptorów dotyku: dotyku lekkiego, nacisku, termiczne i bólowe. Receptory dotyku zlokalizowane są tuż pod powierzchnią skóry i są pobudzane przez nawet lekkie dotknięcie. Receptory nacisku zlokalizowane są głębiej i do ich pobudzenia potrzeba większej siły niż w przypadku receptorów dotyku. Psy odczuwają również wibracje podłoża poprzez specjalne receptory które umiejscowione są w opuszkach łap.
Psy posiadają także włosy czuciowe, tzw. wibrysy. Są one twardsze i dłuższe od włosów okrywowych. Część z nich rośnie na pysku psa i zwana jest potocznie wąsami. U podstawy wibrysów znajdują się receptory czuciowe, które reagują na najlżejsze jego dotknięcie, a nawet na ruch powietrza. Mają one za zadanie ostrzeganie psa o przedmiotach znajdujących się blisko jego pyska, co jest szczególnie ważne, ponieważ psy z bardzo bliskiej odległości nie mają dostatecznej ostrości widzenia. Wibrysy pomagają w poruszaniu się psom w ciemnościach, a także psom niewidomym.
Dlatego nie należy ani obcinać, ani skracać psom wąsów. Przycięte wibrysy powodują u psów poczucie dyskomfortu, co może doprowadzić do długotrwałego stresu.
Odmiennie niż u ludzi działają u psów receptory termiczne. Ludzie posiadają receptory ciepła i zimna, natomiast psy jedynie receptory zimna. Unikając zimna psy poszukają ciepłych miejsc. Podczas oddziaływanie bardzo wysokiej temperatury u psów zaczynają działać receptory bólu i to one powodują, że psy unikają zbyt gorących miejsc. W przypadkach opóźnionej reakcji może dochodzić do poparzeń.
Dotyk pełni bardzo ważną rolę w tworzeniu i umacnianiu więzi społecznych między psami i ludźmi. Dotyk ma także efekt uspokajający i powoduje korzystne zmiany fizjologiczne w organizmie np. zwolnienie akcji serca i oddechu, uspokojenie. Dotyk w formie masażu jest stosowany jako jedna z form terapii psów lękliwych.
Psy posiadają cztery rodzaje receptorów dotyku: dotyku lekkiego, nacisku, termiczne i bólowe. Receptory dotyku zlokalizowane są tuż pod powierzchnią skóry i są pobudzane przez nawet lekkie dotknięcie. Receptory nacisku zlokalizowane są głębiej i do ich pobudzenia potrzeba większej siły niż w przypadku receptorów dotyku. Psy odczuwają również wibracje podłoża poprzez specjalne receptory które umiejscowione są w opuszkach łap.
Psy posiadają także włosy czuciowe, tzw. wibrysy. Są one twardsze i dłuższe od włosów okrywowych. Część z nich rośnie na pysku psa i zwana jest potocznie wąsami. U podstawy wibrysów znajdują się receptory czuciowe, które reagują na najlżejsze jego dotknięcie, a nawet na ruch powietrza. Mają one za zadanie ostrzeganie psa o przedmiotach znajdujących się blisko jego pyska, co jest szczególnie ważne, ponieważ psy z bardzo bliskiej odległości nie mają dostatecznej ostrości widzenia. Wibrysy pomagają w poruszaniu się psom w ciemnościach, a także psom niewidomym.
Dlatego nie należy ani obcinać, ani skracać psom wąsów. Przycięte wibrysy powodują u psów poczucie dyskomfortu, co może doprowadzić do długotrwałego stresu.
Odmiennie niż u ludzi działają u psów receptory termiczne. Ludzie posiadają receptory ciepła i zimna, natomiast psy jedynie receptory zimna. Unikając zimna psy poszukają ciepłych miejsc. Podczas oddziaływanie bardzo wysokiej temperatury u psów zaczynają działać receptory bólu i to one powodują, że psy unikają zbyt gorących miejsc. W przypadkach opóźnionej reakcji może dochodzić do poparzeń.
Dotyk pełni bardzo ważną rolę w tworzeniu i umacnianiu więzi społecznych między psami i ludźmi. Dotyk ma także efekt uspokajający i powoduje korzystne zmiany fizjologiczne w organizmie np. zwolnienie akcji serca i oddechu, uspokojenie. Dotyk w formie masażu jest stosowany jako jedna z form terapii psów lękliwych.
Psy posiadają cztery rodzaje receptorów dotyku: dotyku lekkiego, nacisku, termiczne i bólowe. Receptory dotyku zlokalizowane są tuż pod powierzchnią skóry i są pobudzane przez nawet lekkie dotknięcie. Receptory nacisku zlokalizowane są głębiej i do ich pobudzenia potrzeba większej siły niż w przypadku receptorów dotyku. Psy odczuwają również wibracje podłoża poprzez specjalne receptory które umiejscowione są w opuszkach łap.
Psy posiadają także włosy czuciowe, tzw. wibrysy. Są one twardsze i dłuższe od włosów okrywowych. Część z nich rośnie na pysku psa i zwana jest potocznie wąsami. U podstawy wibrysów znajdują się receptory czuciowe, które reagują na najlżejsze jego dotknięcie, a nawet na ruch powietrza. Mają one za zadanie ostrzeganie psa o przedmiotach znajdujących się blisko jego pyska, co jest szczególnie ważne, ponieważ psy z bardzo bliskiej odległości nie mają dostatecznej ostrości widzenia. Wibrysy pomagają w poruszaniu się psom w ciemnościach, a także psom niewidomym.
Dlatego nie należy ani obcinać, ani skracać psom wąsów. Przycięte wibrysy powodują u psów poczucie dyskomfortu, co może doprowadzić do długotrwałego stresu.
Odmiennie niż u ludzi działają u psów receptory termiczne. Ludzie posiadają receptory ciepła i zimna, natomiast psy jedynie receptory zimna. Unikając zimna psy poszukają ciepłych miejsc. Podczas oddziaływanie bardzo wysokiej temperatury u psów zaczynają działać receptory bólu i to one powodują, że psy unikają zbyt gorących miejsc. W przypadkach opóźnionej reakcji może dochodzić do poparzeń.
Dotyk pełni bardzo ważną rolę w tworzeniu i umacnianiu więzi społecznych między psami i ludźmi. Dotyk ma także efekt uspokajający i powoduje korzystne zmiany fizjologiczne w organizmie np. zwolnienie akcji serca i oddechu, uspokojenie. Dotyk w formie masażu jest stosowany jako jedna z form terapii psów lękliwych.
Podobnie jak ludzie psy odczuwają ból. Niejednokrotnie nie zdajemy sobie sprawy, że psa coś boli, ponieważ tego nie okazuje. Jest to wynikiem ewolucji i służy jako mechanizm obronny u zwierząt dziko żyjących. Okazywanie wszelkiej słabości może ściągnąć niebezpieczeństwo na danego osobnika. Dlatego psy starają się maskować objawy bólu. Dopiero w przypadkach, gdy ból jest bardzo silny pies przestaje dbać o swoje bezpieczeństwo i okazuje objawy bólu, do których należy ziajanie, dyszenie, skomlenie, brak apetytu, lizanie bolącego miejsca, rozszerzone źrenice.
Należy pamiętać o tym, że psy odczuwają ból i nie narażać swoich czworonogów na niepotrzebne cierpienia np. związane z zabiegiem kopiowaniu uszu.
Silny i chroniczny ból stanowi zagrożenie dla zdrowia fizycznego i psychicznego psa. Odczuwanie bólu nie sprzyja procesom zdrowienia i jest silnym czynnikiem stresogennym, powodującym zmiany w gospodarce hormonalnej organizmu. Wpływa to niekorzystnie na cały organizm psa. Istotną sprawą jest stosowanie u psów w okresach pooperacyjnych środków przeciwbólowych na takich samych zasadach, jak ma to miejsce u ludzi. Ponieważ nie wszyscy lekarze weterynarii tę zasadę, należy upomnieć się o odpowiednią terapię przeciwbólową. Nie należy natomiast podawać psom na własną rękę leków przeciwbólowych przeznaczonych dla ludzi, ponieważ wiele z tych środków ma dla psów działanie toksyczne. Dlatego zawsze przed podaniem psu leków przeciwbólowych należy skontaktować się z lekarzem weterynarii.
Lek. wet. Jolanta Łapińska zoopsycholog, behawiorysta
Wortal PSY24.PL ( www.psy24.pl )