Pies i alergik pod jednym dachem: jakich zasad warto przestrzegać?
Sytuacja, w której jeden z domowników nagle dostaje alergii na psią sierść jest wyjątkowo trudna dla całej rodziny. Żadni odpowiedzialni właściciele nie wezmą nawet pod uwagę pomysłu oddania zwierzaka. Z drugiej jednak strony nie można skazywać alergika na wieczne cierpienia. Podstawą jest oczywiście odczulanie, które jednak musi trochę potrwać (nawet kilka lat). Na szczęście istnieją sposoby, by choć trochę ułatwić życie alergikowi i nie musieć całkowicie odizolowywać go od psa. Sprawdź najważniejsze zasady, których warto się trzymać.
Pożegnanie z grubymi tkaninami
Dywany, wykładziny, narzuty, grube zasłony – wszystko to jest naturalnym siedliskiem psich alergenów. Trudno sobie przecież wyobrazić, aby codziennie dokładnie odkurzać te powierzchnie i impregnować przed drobnoustrojami. Dlatego lepiej po prostu się ich pozbyć. Im mniej takich grubych tkanin w mieszkaniu, tym lepiej dla alergika (również dla osób, które mają alergię na roztocza kurzu domowego).
Bardzo częste odkurzanie i mycie podłóg
Zdecydowanie polecamy zainwestować w robot odkurzający, który będzie codziennie dbać o czystość podłogi. Takie urządzenie znacznie ułatwia życie i utrzymanie porządku, zwłaszcza w domu, w którym mieszka pies. Dodatkowo warto nawet codziennie lub przynajmniej co drugi dzień przecierać podłogi na mokro, by zwilżyć powietrze i pozbyć się większości alergenów.
Regularne wietrzenie
Jest niezbędne, także w sezonie zimowym. Mieszkanie musi być wietrzone minimum raz dziennie przez 10-15 minut. Szeroko otwieramy okna, najlepiej robiąc delikatny przeciąg. Rezygnujemy z tego tylko w okresach znacznego przekroczenia poziomu zanieczyszczenia powietrza.
Częste mycie rąk
Dotyczy to szczególnie alergika. Po każdorazowym kontakcie z psem czy z przedmiotami, których używa czworonogów, alergik musi dokładnie umyć ręce. Czynność ta powinna trwać około 30 sekund.
Zakaz wstępu do sypialni dla psa
Jeśli do tej pory pies spał w sypialni z alergikiem, to niestety trzeba go z niej eksmitować (psa, nie człowieka). Początkowo może być trudno, bo zwierzak nie zrozumie, o co właściwie chodzi, ale szybko przyzwyczai się do nowej sytuacji.
