Airedale terrier: Trymowanie i pielęgnacja wzorcowej szaty
Trymowanie i pielęgnacja wzorcowej szaty Airedale terriera
Prawidłowa sierść airedale terriera składa się z gęstej, twardej, drucianej okrywy i krótszego, miękkiego podszerstka. Dlatego zaliczany jest do psów szorstkowłosych. Psy o takim rodzaju sierści nie linieją, lecz ich szata wymaga specjalnej pielęgnacji, którą może wykonać właściciel lub specjalista w salonie kosmetycznym dla psów. Nie pielęgnowana sierść wyrasta zwykle na ok. 10 cm i z biegiem czasu wyciera się miejscami tworząc kępy starego, matowego owłosienia. W miejscach, gdzie włosy wypadły wcześniej, narastają nowe, lśniące włosy doskonałej jakości i barwie. Taki airedale źle wygląda i przypomina raczej zaniedbanego, psa. Dlatego ważna jest prawidłowa pielęgnacja szaty. Szczenięta airedale rodzą się czarne z niewielką ilością brązowych lub rudych podpalań i przypominają raczej manchester teriera lub jamnika. W miarę wzrostu szczenięcia, czerń stopniowo zanika. Taka zmiana od czarnego z rudym podpalaniem do rudego z czaprakiem kończy się z reguły do roku i towarzyszy jej zabieg trymowania, czyli skubania, który przyspiesza proces przemiany koloru i jakości sierści.
Dobry trimming jest sztuką, dodaje uroku głowie, podkreśla kątowanie kończyn, skraca optycznie korpus psa. Szczególnie ważne jest właściwe trymowanie w przypadku psa biorącego udział w wystawach. Bardzo zarośnięty airedale , na tle pięknie podszykowanych konkurentów, nie ma większych szans na wystawie, a sędzia ma prawo obniżyć jego ocenę. Pierwszy zabieg trymowania wykonuje się w 3 miesiącu życia psa i powtarza co kwartał. W przypadku psów wystawowych trymowanie powtarza się z większą częstotliwością , trymując psa partiami i w ściśle określony sposób.
Do trymowania (skubania) służą nożyki trymerskie. Najważniejszą ich cechą są tępe przestrzenie między ząbkami, aby nie ucinały włosów. Chwytamy kciukiem małe kępki włosów, dociskając je jednocześnie do metalowej części nożyka trymerskiego i następnie ruchem zdecydowanym, zgodnie z kierunkiem wzrostu włosów pociągamy „raz przy razie”. Należy pamiętać o przytrzymywaniu lewą ręką skóry psa tak , by zabieg był jak najmniej bolesny. Nigdy nie trymujemy „pod włos”. Pierwszy raz trymujemy całe ciało psa, oszczędzając tylko brodę i wąsy. Następnym razem skubiemy psa opuszczając brodę, wąsy, brwi i łapy. Używając nożyka trymerskiego o szerzej rozstawionych ząbkach, jak najczęściej wyczesujemy podszerstek, który szczególnie po okresie zimowym jest gesty, matowy i psuje efekt. Do skubania psa również możemy użyć gumowej rękawiczki, która ułatwi nam wykonanie tego zabiegu.
Innymi narzędziami potrzebnymi do pielęgnacji sierści airedale teriera jest grzebień metalowy, szczotka z naturalnego włosia (przeczesujemy nimi grzbiet psa w celu rozplątania włosów i rozprowadzenia naturalnego tłuszczu po sierści), szczotka o metalowych ząbkach (do delikatnego rozczesywania łap), nożyczki fryzjerskie (do wycinania włosów między palcami) i nożyczki – degażówki (do cieniowania włosów o różnej długości). Aby szata naszego airedale teriera była zawsze szorstka, lśniąca i o pięknej barwie nie należy jej strzyc maszynką lub nożyczkami. Strzyżenie powoduje wyrównanie szaty okrywowej z podszerstkiem, a co za tym idzie jej zmatowienie i utratę jakości i koloru.
Do kąpieli ( 2 razy w roku) używamy szamponu i odżywki dla psów szorstkowłosych, a uszy zabezpieczamy watą przed zalaniem. Uszy czyścimy 2 razy w miesiącu, używając do tego celu preparatu do czyszczenia uszu, a przy okazji palcami lub pincetą wyskubujemy włosy z kanału słuchowego, by polepszyć jego wentylację. Pamiętajmy o skracaniu pazurów. Służą do tego specjalne cążki. Przy wykonywaniu tej czynności bądźmy bardzo ostrożni. Zbyt znaczne skrócenie pazura grozi jego długotrwałym krwawieniem.
Eliza Tomczak
http://poezjaruchu.pl/
