Ropomacicze jest to jednostka chorobowa polegająca na gromadzeniu się wydzieliny gruczołowej wewnątrz macicy. Z czasem wydzielina ta (np. po cieczce) ulega zakażeniu i pojawia się ropa, która wypełnia światło narządu, czasami powiększając je do bardzo dużych rozmiarów. Dopóki nie dochodzi do zatrucia organizmu toksynami bakterii znajdujących się w macicy, czy rozwarcia szyjki macicznej, rozpoznanie może być trudne ze względu na brak objawów klinicznych. Schorzenie to najczęściej dotyczy suk, ale spotykane jest również u kotek i innych gatunków zwierząt towarzyszących.
Jaka jest przyczyna?
Główną przyczyną jest zachwianie równowagi hormonalnej, w wyniku której dochodzi do nadmiernej czynności gruczołów macicznych i ich przerostu. Dochodzi jednocześnie do produkcji wydzieliny gruczołów, która ulega zakażeniu bytyjącymi wszędzie bakteriami.
Przypadek 1 - Suka, 10 lat, mieszaniec. W przeszłości stosowano nieregularna antykoncepcję hormonalną. | |
Przypadek 2 - Suka, 10 miesięcy, golden retriever. Ropomacicze o podłożu nowotworowym (chłoniako-miesak). | |
Przypadek 3 - Kotka, 6 lat, rasa europejska. Ropomacicze powstało w wyniku zamarcia ciąży. |
Jakie są objawy?
W zasadzie przy pojawieniu się jednego z ww. objawów, oprócz wielu innych jednostek chorobowych, musi się wziąć pod uwagę ropomacicze. W wywiadzie należy ustalić:
OBJAWY I CZĘSTOTLIWOŚĆ ICH WYSTĘPOWANIA | |
Wyciek z pochwy | + + + + |
Powiększenie brzucha | + + - - |
Zwiększone pragnienie | + + + - |
Brak apetytu | + + - - |
Wymioty | + + - - |
Osłabienie "zadu" | + + - - |
Objaśnienia: im więcej plusów, tym częściej występuje dany objaw.
Rozpoznanie:
Leczenie: Główną metodą terapeutyczną w przypadku kompleksu endometritis-pyometra jest zabieg chirurgiczny. Każdy właściciel zwierzęcia powinien być o tym poinformowany. Podjęcie zachowawczego leczenia wiąże się z ryzykiem niepowodzenia i wysokimi kosztami. Przy dużej wartości hodowlanej suki można podjąć się nierzadko skutecznej terapii farmakologicznej. Jednakże należy pamiętać, że schorzenie to lubi nawracać.
Leczenie zachowawcze suki powyżej 7 roku życia mija się z celem, ponieważ nawet w przypadku zaleczenia, nawrót często kończy się śmiercią pacjentki.
Leczenie chirurgiczne: Po zdiagnozowaniu ropomacicza, należy podjąć decyzję o zabiegu chirurgicznym. W związku z tym należy ocenić stan ogólny zwierzęcia. Z jednej strony zabieg należy wykonać jak najszybciej, z drugiej strony nie każdy pacjent kwalifikuje się od razu do zabiegu chirurgicznego. Należy zawsze wykonać oprócz zwykłego badania klinicznego, badanie krwi. W przypadku takich objawów jak wysoka temperatura ciała, zaburzenia pracy nerek i/lub wątroby, czy złego stanu ogólnego spowodowanego toksemią, należy poprawić stan ogólny pacjenta.
Technika wykonania zabiegu: ovariohysterectomia | |
Cięcie powłok brzusznych wykonuje się w linii białej od pępka w kierunku doogonowym starając się wykonać jak najmniejsze cięcie (1,5 - 5 cm). W przypadku "zamkniętego" ropomacicza długość cięcia dyktuje średnica wypełnionego ropą rogu macicznego. Macicę wydobywa się z pomocą specjalnego haczyka (fot.1). Następnie wydobywa się torebkę jajnikową, Zakłada się kleszczyki na więzadło jajnikowe i podwiązuje jajowody. W dalszej kolejności odcina się wydobyty z torebki jajnikowej jajnik i na powstały kikut więzadła oraz tętnicy jajnikowej zakłada się przewiązkę. Podobnie postępuje się z jajnikiem przeciwnym. Później zakładamy przewiązki na trzon i szyjkę maciczną, po czym pomiędzy przewiązkami odcinamy macicę. Po wycięciu macicy szyje się powłoki brzuszne oraz skórę. |
|
Fot. 1 - Wydobycie rogu macicy | |
Fot. 2 - Założenie kleszczyków na więzadło jajnikowe (c), podwiązanie jajowodów (a). Widoczna jest torebka jajnikowa (b). | |
Fot. 3 - Odcięcie jajnika | |
Fot. 4 - Podwiązanie kikuta więzadła i tętnicy jajnikowej | |
Fot. 5 - Podwiązanie i odcięcie przeciwnego jajnika | |
Fot. 6 - Założenie przewiązek na trzon i szyjkę maciczną | |
Fot. 7 - Rana pooperacyjna długości 3 cm |
Leczenie zachowawcze:
Maja Ingarden
http://therios.strefa.p